پزشکی بالینی

چاقوي الکتريکي برش بهتر ،انعقاد خون سريع تر

چاقوي الكتريكي، يك منبع جريان متناوب است كه در فركانس هاي راديويي (RF) عمل مي كند. در محدوده 300 كيلو هرتز تا 4 مگا هرتز عمل مي كند.زماني كه جريان فركانس بالا از الكترود فعال با سطح كوچك از درون بدن بيمار، به الكترود خنثي با سطح بزرگ جاري مي شود، چگالي جريان زيادي در ناحيه باريك الكترود فعال ايجاد مي شود.به محض اينكه چگالي جريان از مقدار مينيمم بيشتر شود، اين چگالي به بافت هدايت مي شود و باعث ايجاد حرارتي مي شود كه براي انعقاد يا برش لازم است. در ادامه پس از بررسي روش كار دستگاه و نحوه استفاده از آن به بررسي خطرات كار با آن خواهیم پرداخت، كه مهم ترين آن ها سوختگي بيمار بر اثر به كار بردن ناصحيح دستگاه در حين عمل جراحي است.
برخی از مزاياي استفاده از چاقوي برش الكتريكي نسبت به يك چاقوي برش مكانيكي، شامل امكان انعقاد هم زمان با برش و جلوگيري از پراكنده شدن سلول هاي بيمار و آلوده به بافت هاي اطراف است كه مزایای بزرگي به شمار مي آيند. اين وسايل در ابتدا تنها براي عمل انعقاد بافت جهت جلوگيري از خونريزي مورد استفاده قرار مي گرفتند اما در حال حاضر جهت برش بافت يا برش و انعقاد همزمان نیز مورد استفاده قرار مي گيرد. به طور كلي دستگاه الكترو سرجري (ESU) داراي دو مولد مجزاي فركانس بالا براي هر يك از خروجي هاي تك قطبي‌‌(onopolar) و دو قطبي (Biopolar) است.
بلوك دياگرام اجزاي تشكيل دهنده يك دستگاه جراحي الكتريكي (ESU) در شكل (1) نشان داده شده است. براي انعقاد خون و خشكاندن بافت مطابق با شكل (1ـ ب) از پالس هاي سينوسي میرا شونده، استفاده مي شود. امواج سينوسي RF داراي فركانس طبيعي 250ـ200 كيلو هرتز است و معمولا 120 پالس در ثانيه اعمال مي شود. ولتاژ مدار باز در حدود 300 تا200 ولت و توان بر روي بار 500 اهمي در حدود200 تا80  وات است. دامنه ولتاژ و توان بستگي به كاربردهاي ويژه دستگاه جراحي الكتريكي دارد.

عمل برش با منبع RF موج پيوسته مطابق شكل (1) انجام مي گيرد. اغلب دستگاه‌ها در حين كار به دليل اثر بارگذاري و كشيده شدن جريان قادر به توليد منبع پيوسته تغيير شكل (1ـ ب) نبوده و نياز به مدولاسيون دامنه است.
عمل برش در فركانس هاي ، ولتاژ و توان بالاتر انجام مي شود، زيرا حرارت شديد جرقه بايستي به جاي جوش دادن بافت در محل بريدگي آن را از بين ببرد. فركانس كار از حدود 500 كيلو هرتز تا 5/2 مگا هرتز است. ولتاژ مدار باز 9 كيلو ولت و توان حدود  750 تا100وات است.معمولا عمل برش منجر به خون ريزي مي شود. دستگاه جراحي الكتريكي (ESU) با تركيب دو شكل موج نشان داده شده در شكل (1ـ ب)، به هدف خود مي رسد. شكل موج آخر به نام شكل موج blended (كور كردن) معروف است. فركانس مورد استفاده معمولا همان فركانس برش است. براي به دست آوردن نتايج بهتر نسبت به برش تنها، جراحان ولتاژ و توان بالاتري را ترجيح مي‌دهند.
اساس كار يك دستگاه جراحي الكتريكي با الكترود تك قطبي در شكل (2) نشان داده شده است. اثر گرمايي دستگاه ESU كه به تخريب بافت منجر مي شود، به وسيله مقاومت الكتريكي بافت به جريان با فركانس و چگالي بالا ايجاد مي‌شود.اگر حرارتي كه در اثر چگالي جريان زياد در ناحيه باريك الكترود فعال ايجاد مي شود بيش از 100 درجه سانتي‌گراد باشد، بافت و مايع سلولي تبخير مي شوند. سلول هاي بافت به دليل فشار بخار دو نيم مي شوند و اين مسئله باعث جدا شدن بافت مي شود.
هنگامی كه درجه حرارت بافت زير 100 درجه سانتي گراد باقي بماند باعث لخته شدن مواد سلولي و انعقاد مي شود. در جراحي الكتريكي از الكترودهاي فعال مختلفي استفاده مي شود كه الكترودهاي فعال Lancet و سوزني چگالي جريان بسيار زيادي توليد مي كنند. الكترودهاي صفحه اي و كروي با سطح بزرگتر، چگالي جريان كمتري ايجاد مي كنند. بنابراين دماي كمتري در بافت توليد مي شود كه در ناحيه بزرگتري براي انعقاد منتشر مي شود. براي جلوگيري از تحريك فاراديك اعصاب و ماهيچه ها به جريان هاي فركانس بالا با فركانس متجاوز از KHZ300 است.
الكترودهاي به كار رفته در سايزها و شكل هاي مختلف (بسته به كاربرد آن ها) موجود است. الكترود فعال (Active Electrode) شبيه چاقوي جراحي است، با يك دسته ايزوله كه توسط جراح گرفته مي شود. در حالي كه هدف پروب فعال، اعمال انرژي به بافت از طريق نوك پروب است كه به اعمال برش، انعقاد يا هر دو آنها منجر مي شود. الكترود خنثي (dispersive electrode) داراي عملكرد متفاوتي است. نقش اين الكترود در حقيقت تكميل مدار اعمال RF به بيمار است. بدون توجه به نوع الكترود غير فعال، اساس عملكرد دستگاه يكسان باقي مي ماند. جريان گذرنده از داخل صفحه بيمار، همان جريان گذرنده از داخل الكترود فعال است. اما از آنجا كه الكترود فعال، سطح مقطع كوچكتري نسبت به الكترود غير فعال دارد، چگالي جريان بر حسب آمپر بر متر مربع (A/m2) خيلي بزرگ تر است. در نتيجه اختلاف در چگالي جريان بين دو الكترود، بافت زير الكترود غير فعال، اندكي گرم مي شود، در حالي كه بافت زير الكترود فعال تا حد تخريب گرم مي شود.

حالت هاي خروجي
حالت هاي خروجي مختلف يك دستگاه جراحي الكتريكي (ESU) به پزشك امكان انتخاب مؤثر ترين روش براي به دست آوردن بهترين نتيجه از عمل جراحي را مي دهد. حالت هاي كاري دستگاه شامل موارد زير است:
 برش خالص (pure cutting)
در برش از الكترودهايي با ضخامت كم مانند الكترودهاي سوزني، چاقويي، lancet و الكترودهاي حلقوي (wire loop يا band loop) استفاده مي شود، كه انتخاب نوع الكترود به اثر برش مورد نظر بستگي دارد.
 الكترودهاي سوزني و lancet با ضخامت خيلي كم، مناسب ترين الكترودهاي براي برش هاي نرم و هموار و بدون اثرات قابل توجه بر بافت هاي مجاور هستند (شکل-3).

بهتر است از الكترودهايي با ضخامت زياد براي برش هاي نرم و هموار استفاده نشود، چون اين الكترودها همزمان با برش روي بافت هاي مجاور اثر مي گذارد (شکل-4).

الكترودهاي lancet براي برش در بافت چربي مناسب هستند و به دليل مقاومت الكتريكي بالاي اين بافت ها،توان بيشتري براي برش لازم است (شکل-5).

استفاده از الكترودهاي حلقوي براي بيوپسي و ديگر جراحي هاي نمونه برداري از بافت پيشنهاد مي شود.(شکل6)

هرگاه اندازه ضخامت الكترودهاي برش زيادتر باشد، عمق ناحيه انعقاد نيز بيشتر خواهد بود. درجه انعقاد به سرعت حركت الكترود روي بافت نيز بستگي دارد. هر چه سرعت حركت الكترود برش كمتر باشد، درجه انعقاد بافت هاي برش خورده، بيشتر خواهد بود.
 انعقاد خالص (pure coagulation)
انعقاد در جراحي عمومي كاربرد زيادي دارد و مي توان گستردگي ناحيه انعقاد را به وسيله تغيير شدت همراه انتخاب الكترود مناسب كنترل كرد.
براي انعقاد با گستردگي كمتر از الكترودهاي سوزني استفاده مي شود، به عنوان مثال براي جدا كردن شبكيه و اپيلاسيون (شکل-7).

با تنظيم شدت كم، انعقاد ناحيه بزرگتري را در بر مي گیرد (شکل-8).

با تنظيم شدت زياد، انعقاد محدود و سريع مي شود، بافت در ناحيه اي كه الكترودهاي انعقاد قرار دارند، به سرعت  خشك شده و جريان به دليل افزايش مقاومت بافت كاهش
مي يابد (شکل-9).

             
براي توقف خون ريزي و دقت و تمركز روي قسمت بزرگي از بافت مانند جراحي تومور، انعقاد با الكترودهاي كروي و صفحه اي انجام مي شود (شکل-10). 

                  
با استفاده از انعقاد رگ هاي خوني سريع بسته مي شوند. بدين ترتيب كه رگ با پنس نگه داشته مي شود و جريان از طريق الكترود فعال برقرار مي شود و انعقاد در منطقه عبور جريان از بدن ايجاد مي شود (شکل-11).

اگر جريان فركانس بالا پیش از قرار گرفتن الكترودها بر روي بافت برقرار شود، باعث ايجاد جرقه بين بافت و الكترود شده و پوششی عايق به وجود مي آورد (شکل-12).

الكترودها بايد تميز نگه داشته شوند، زیرا كثيف بودن الكترودها باعث ايجاد پوشش شامل باقيمانده بافت سوخته و خون است. جرقه ها باعث كربنيزه شدن سطح تماس مي شود (شکل-13).

 تركيب حالت هاي برش و انعقاد هم زمان

خود این حالت به 3 دسته bland I، blend II، blend III تقسيم مي شود.
 Fulguration يا spray-coagulation
 اين نوع اعقاد با جريان فركانس بالا با ولتاژ زياد و مدولاسيون قوي (crest factor زياد) انجام مي شود و نيازي به تماس الكترود با بافت نيست. در اين روش معمولا از الكترودهاي باريك و كوچك استفاده مي شود و بين بافت و الكترود فاصله هوايي وجود دارد.
از روش Fulguration در جراحي كيست ها و تومورهاي كوچك خوش خيم و از بين بردن ضايعات پوستي استفاده مي‌شود.براي توقف خونريزي عروق خوني كه به طور مستقيم نمي توان به آنها دسترسي پيدا كرد، نيز از روش spary-coagulation استفاده مي شود.
 انعقاد دو قطبي (BI-coagulation)
اين روش به جراح اجازه مي دهد كه از انعقاد با دقت زياد استفاده كند. روش انعقاد دو قطبي در جراحي هاي اعصاب و جراحي هاي ظريف (Micro) و جراحي عروق ترجيح داده مي شود. در عمل جراحي TUR و اندوسكوپي نمي توان از اين روش استفاده كرد.در روش دو قطبي الكترود خنثي وجود ندارد و هر دو الكترود مورد استفاده جراح فعال هستند و به همين دليل خطرات سوختگي در محل الكترود خنثي وجود ندارد.
در مورد رگ‌های خوني، انعقاد فقط براي رگي كه بين دو سر پنس (Forceps) قرار دارد، ايجاد مي شود و اين مسئله از آسيب هاي حرارتي نقاط حساس مجاور بافت يا اعصاب جلوگيري مي كند. اگر يك رگ يا قسمتي از يك بافت با پنس گرفته شود و جريان فركانس بالا جاري شود، با توجه به چگالي جريان در بافت، گرما توليد مي شود و اثر انعقادي مورد نظر به دست مي آيد. دو تيغه پنس از يكديگر عايق شده اند و به كابل دو قطبي اتصال دارند، يك تيغه براي جريان ورودي و تيغه ديگر براي جريان خروجي.
براي جلوگيري از ايجاد سوختگي در انگشتان جراح، لازم است لايه اي از مواد عايق روي پنس كشيده شود. البته با توجه به اينكه حداكثر توان در حالت دو قطبي كمتر از w60 است و نياز به ولتاژ زيادي در دو سر قلم ندارد، در بسياري از موارد حتي اگر پنس با مواد عايق پوشيده نشده باشد، خطر سوختگي براي جراح وجود ندارد.
روش انعقاد دو قطبي حساسيت و ظرافت زيادي دارد و براي اجتناب از برخي مشكلات كاربردي مانند چسبيدن بافت ها به سر پنس به دقت زيادي نياز است.در پايان انعقاد وقتي كه پنست جدا مي شود، رگ ها به سر پنست مي چسبند و دوباره پاره مي شوند. براي جلوگيري از اين مسئله پنس هايي با سرهاي هادي حرارتي يا پنس هايي كه از تيتانيم ساخته شده اند پيشنهاد مي شود.
گاهي اوقات پس از روشن كردن دستگاه و برقرار شدن جريان هيچ اثر انعقادي ايجاد نمي شود و با وجود اينكه مولد روشن شده است به نظر مي رسد كه هيچ جريان فركانس بالايي وجود ندارد. علت اين مشكل، خراب بودن پنس يا كابل اتصال آن،  يا كثيف بودن سرهاي پنس است. خون خشك شده و باقي مانده بافت باعث عايق شدن سرهاي پنست و قطع جريان مي شود.
خودکارAuto
معمولا در جراحي هاي ظريف (Micro surgical) استفاده از پدال پايي براي كنترل انعقاد دو قطبي مشكل است براي اين منظور از روش انعقاد دو قطبي خودکار (Auto) استفاده مي شود. فرمان در حالت خودکار به صورت تأخيري پس از تماس الكترود دو قطبي پنس با بافت صورت مي گيرد. Auto به وسيله كليد فشاري روشن مي شود.

هشدارها و احتیاط های لازم در هنگام استفاده از دستگاه‌

سوختگي هاي پوست بيشترين مشكل گزارش شده است كه در محل الكترود برگشتي (Dispersive Electrode) اتفاق مي دهد كه مهم ترين علت آن عدم اتصال مناسب اين الكترود با بدن بيمار است.
جريان فركانس بالايي كه از طريق الكترود فعال تك قطبي وارد بدن مي شود، بايد توسط صفحه بيمار از بدن او خارج می‌شود. اگر نصب صفحه بيمار فراموش شود يا به درستي انجام نشود، جريان از بدن بيمار به اشياء رسانا مانند تخت جراحي، نگه دارنده ها و لوازم ديگر منتقل مي شود كه ممكن است در سطوح نسبتا كوچك تماس، چگالي جريان در آنها آنقدر بالا رود كه باعث ايجاد سوختگي در بيمار شود. همچنين جهت جلوگيري از سوختن بافت، الكترود برگشتي بايد داراي سطح تماس بزرگ با بدن بيمار بوده تا مسير خروجي با مقاومت كم و چگالي جريان پاييني را ايجاد کند (شكل 3).
تمام واحدهاي ESU داراي مدارهاي محافظتي است تا احتمال سوختگي ها در ارتباط با الكترود برگشتي در بيمار كاهش يابد. بيشتر اين واحدها مجهز به سيستم مانيتور كابل به الكترود برگشتي است كه در صورت بروز اشكال در كابل يا قطع شدن آن از واحد ESU يا الكترود برگشتي از فعال شدن دستگاه جلوگيري شود. اين سيستم نمي تواند اشكالات مربوط به جدايي الكترود برگشتي از بدن بيمار را آشكار سازد كه به سوختگي بيمار منجر خواهد شد. بنابراين برخي كارخانه هاي سازنده مانيتورهايي را طراحي کرده اند كه كيفيت تماس الكترود با پوست را ارزيابي كرده، اگر امپدانس بين الكترود و پوست از مقادير مجاور تجاوز كند، نشان می دهند اشكال وجود دارد و در نهایت به آلارم دادن مانيتور و غير فعال شدن ESU خواهد شد. اين مانيتورها RECQM ناميده مي شود.
مدارهاي حفاظتي كه براي كاهش احتمال خطر سوختگي به كار مي روند، جريان جاري در كابل الكترود فعال را با جريان بازگشتي به ESU مقايسه كرده، در صورتي كه اين دو جريان اختلاف بارزي داشته باشد، آلارم مي دهند و ESU را خاموش مي كنند. بنابراين دستگاه فقط هنگامي قادر به اعمال جريان خواهد بود كه يك مسير عبور جريان مستقيم بين ESU، الكترود فعال، بيمار، الكترود و كابل برگشتي وجود داشته باشد. دستگاه فقط در اين حالت فعال خواهد بود.
نكات زير در هنگام به كارگيري صفحه بيمار بايد رعايت شوند:
• عملكرد مدار ايمني صفحه بيمار بايد پيش از هر جراحي كاملا بررسي شود.
• در حالت مونوپلار اگر صفحه بيمار بسته نشود يا اتصال صحيحي نداشته باشد، جريان از بيمار به اشياء هادي مانند تخت جراحي، قسمت هاي فلزي ديگر يا نواحي مرطوب و غيره جاري مي شود و چگالي جريان مي تواند بسيار بزرگ باشد و باعث ايجاد سوختگي در نواحي تماس بيمار با اين قسمت ها شود.
• سطح هادي الكتريكي بيمار حداكثر cm2180 است و صفحه بيمار بهتر است روي بازوها يا ران ها نزديك ناحيه اي كه عمل جراحي انجام مي شود بسته شود.
• صفحه بيمار در محدوده مشخص شده بايد تا جايي كه ممكن است از ناحيه اي كه عمل جراحي روي آن انجام مي شود دور باشد. در شكل مناسب ترين نقاط براي بستن صفحه بيمار نشان داده شده است (شکل-14).

• هنگام جايگذاري الكترودها و اتصالات دقت زيادي بايد به عمل آيد. مسير جريان فركانس بالا در بدن بيمار بايد تا جايي كه ممكن است كوتاه باشد. بنابراين صفحه بيمار بايد به ناحيه اي كه عمل جراحي روي آن انجام مي شود نزديك باشد و اتصال الكتريكي خوبي با پوست بيمار داشته باشد.
• در طول عمل جراحي صفحه بيمار بايد با پوست بيمار اتصال كامل و قابل اطميناني داشته باشد و اگر صفحه بيمار روي اندام ها بسته شود نبايد باعث ايجاد خونريزي شود.
• كابل هاي الكترودهاي فركانس بالا بايد تا جايي كه ممكن است كوتاه باشد و پيچ خوردگي نداشته باشند و نبايد با بيمار و كابل هاي ديگر تماس داشته باشند.
• مسير برگشت جريان فركانس بالا بايد تا جايي كه ممكن است كوتاه باشد و به صورت متقاطع با بدن و به خصوص قفسه سينه قرار نگيرد.
• رسانايي الكتريكي پوست در محل نصب صفحه بيمار بايد با پاك سازي از چربي، ماساژ و برس كشيدن و ماليدن محلول نمك افزايش يابد تا عبور جريان فركانس بالا بهتر شود.
• صفحه بيمار را نباید مستقيما روي رگ های بزرگ نزديك پوست نصب كرد. اين صفحه بايد طوري محكم قرار گيرد كه حتي اگر بيمار حركت كرد تمام سطح تماس و اتصالات مربوطه به جاي باقي بمانند.
• الكترود خنثي نبايد روي نواحي استخواني يا مو دار بسته شود. موهاي ناحيه اي که صفحه بيمار روي آن بسته مي شود، بايد پیش از عمل جراحي تراشيده شود.
• در هنگام استفاده از دستگاه نبايد بيمار با قسمت هاي فلزي كه زمين شده اند تماس پيدا كند. اين مسئله ممكن است در برخي جراحی ها امكان پذير نباشد. در هر صورت براي بيشتر كردن ايمني بيمار، بايد استفاده از اين قبيل موارد در جراحي كاهش پيدا كند.
• کابل هاي دستگاه نبايد به گونه اي قرار گيرند كه در تماس با بدن بيمار  يا ساير کابل ها باشند.
• الكترودها و پروب های دستگاه هاي مانيتورينگ، تحريك كننده ها و دستگاه ها و تجهيزات تصوير برداري مي توانند مسيري براي عبور جريان فركانس بالا حتي در حالتي كه با باطري تغذيه شده يا ايزوله شده باشند، ايجاد كنند. جهت كاهش احتمال خطر الكترودها و پروب های اين وسايل بايد تا حد امكان از تجهيزات الكتروكوتر دور باشند (چه دستگاه و چه الكترود خنثي). امپدانس ورودي الكترود دستگاه مانيتور مي تواند از خطر سوختگي بكاهد اما در هنگامي كه از الكترودهاي سوزني استفاده مي شود اتصال اين الكترودها و دستگاه در هنگام كار با دستگاه الكتروكوتر بايد جدا شوند تا از خطر سوختگي بيمار بكاهند.
• کابل ها و لوازم جانبي چند بار مصرف بايد مرتبا طبق دستور العمل هاي سازنده تست و ارزيابي شوند.
• كاهش توان خروجي  يا نقص در كاركرد دستگاه الكتروكوتر ممكن است از عدم اتصال صحيح الكترود زمين باشد. بنابراين تا شناسايي کامل دقيق عيب سيستم باید از بالا بردن يا افزايش توان دستگاه خودداري به عمل آید. در هنگام استفاده از حالت تك قطبي به علت حرکت هاي بيمار، ممكن است اتصال صحيح بين بيمار و الكترود دستگاه از بين برود.
• استفاده از دستگاه الكتروكوتر مي تواند باعث ايجاد تداخل امواج الكترو مغناطيس و تأثير بر روي ساير دستگاه هاي پزشكي مانند پيس ميكرهاي قلبي شود. بنابراين پیش از استفاده باید، از خطرناك نبودن اين امواج برای بيمار اطمينان حاصل شود.
• هنگام جراحي الكتريكي ايجاد جرقه در الكترودهاي فعال غير قابل اجتناب است بنابراين بهتر است از به كار بردن مواد بيهوشي قابل اشتعال يا گازهاي اكسيد كننده مانند اكسيد نيتروژن (N2O) و اكسيژن در صورتي كه عمل جراحي در ناحيه قفسه سينه يا سر، انجام مي شود، اجتناب شود. مگر آنكه اين مواد از محل جراحي دور شوند.
• بايد از تماس مواد و وسايل آتش زا با الكترودهاي دستگاه جدا خودداري شود. جهت جلوگيري از سوختگي در حين جراحي باید از وارد کردن الكتروكوتر به داخل ناي خودداري شود.
• اگر از وسايل جانبي كه داراي كانكتور مشابه باشند استفاده شود، ممكن است باعث ايجاد خطر شود. بنابراين هنگام استفاده از اين وسايل به نوع خروجي كه اين وسايل براي آنها طراحي شده اند توجه شود.
• اگر به طور موقت از الكترود دستگاه استفاده نمي شود، اين الكترود بايد داخل يك محفظه ايزوله نگهداري شود. هرگز نباید از الكتروكوتر براي ختنه استفاده شود.
• دودي كه هنگام استفاده از دستگاه بر مي خيزد براي جراح و كادر جراحي ضرر دارد. در اين مورد استفاده از ماسک هايي براي فيلتركردن يا روش های ديگر توصيه مي شود.
• خون، محلول نمك فيزيولوژي، مايع جنيني و مايعات ديگر هادي الكتريكي هستند و ممكن است باعث ايجاد مدار بسته فركانس بالا شوند. بايد از نفوذ اين مايعات به درون قلم سوئيچ دار جلوگيري كرد.
• اگر به طور موقت از دستگاه استفاده نمي شود و دستگاه در حالت AUTO قرار دارد، باید از قرار دادن الكترود روي بدن بيمار يا سطوح هادي خودداري شود.
• الكترود فعال نباید با قسمت هاي فلزي يا صفحه بيمار به منظور اثبات عملكرد دستگاه، اتصال داده شود.
• الكترود فعال جراحي الكتريكي نبايد نزديك الكترودهاي ECG استفاده شود حداقل (فاصله  cm15).
• سطوح الاستيك روي تخت هاي جراحي كمي الكتريسيته ساكن را هدايت مي كنند. براي عايق كردن بيمار در برابر جریان هاي فركانس بالا می توان يك حوله خشك و جاذب بين بدن بيمار و تخت قرار داد. در مدت جراحي اين حوله نبايد مرطوب شود.
• قسمت هايي كه تعرق زياد دارند و محل هاي ارتباط پوست با پوست (مثلا بين دست ها و بدن بيمار) بايد با پارچه خشك جدا شوند.
• هنگام جراحي روي قسمت هايي از بدن كه عرض كمي دارند مي توان از روش دو قطبي به منظور جلوگيري از انعقاد ناخواسته در ديگر نواحي استفاده كرد.
• مناسب ترين توان خروجي تواني است كه با بهترين اثر برشي يا انعقادي بدست مي آيد و آثار نامطلوب مانند كربنيزاسيون، سوختگي و غيره به حداقل مقدار مي رسند. اين توان به پارامترهاي فراواني بستگي دارد مانند شكل الكترود فعال، خواص بافت، تكنيك شخصي كادر جراحي و غيره. براي كم كردن آثار جانبي نامطلوب مانند كربنيزاسيون بافت، خطر سوختگي بيمار و غيره بايد هميشه دقت كرد كه توان خروجي مورد استفاده تا حد امكان كم باشد.
بنابراین تمام اعضاي يك تيم جراحي كه در اتاق عمل از دستگاه جراحي الكتريكي استفاده مي كنند بايد به اصول عملكرد و نحوه استفاده صحيح، قابليت ها و محدوديت هاي اين وسيله آشنايي كامل داشته باشند و احتياط هاي لازم را در اين زمينه رعايت کنند.بيشترين مشكلات در استفاده از  ESUها، سوختگي ها و جراحات بافت، آتش سوزي و همچنين تداخل الكتريكي اين وسيله با ديگر تجهيزات مورد استفاده در اتاق عمل است.

منابع
[1]ماهنامه مهندسي پزشكي و تجهيزات آزمايشگاهي سال ششم شماره 61
[2] Joseph J.Carr & John M.Brown : Introduction to biomedical equipment technology (1994)

منبع: نشریه مهندسی پزشکی شماره ۸۹