یادمان باشد هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH)، میزان ۲۵ درصد مردان ۴۹- ۴۰ سال و بیش از ۸۰ درصد مردان ۷۹- ۷۰ سال را مبتلا می کند. این افراد دارای علائم  انسدادی و ذخیره ای ادرار می شوند. علائم انسدادی جریان ادرار شامل تاخیر در شروع ادرار، جریان ناپیوسته، قطع غیر ارادی ادرار، جریان ضعیف ادرار، زور زدن در هنگام ادرار، احساس تخلیه ناکافی و قطره قطره شدن انتهای ادرار هستند. علائم ذخیره ای شامل تکرر ادرار، شب ادراری، احساس فوریت ادرار، بی اختیاری و درد مثانه و سوزش ادرار هستند.
چهار دسته دارویی برای درمان استفاده می شوند: مسدود کننده های گیرنده آلفا آدرنرژیک (آلفوزوسین، دوکسازوسین، تامسولوسین، ترازوسین و سیلودوسین)، مهارکننده های 5 آلفا ردوکتاز (فیناستراید، دوتاستراید)، داروهای ضد موسکارینی (داریفناسین، سولیفناسین، کلرید تروپیوم، اکسی بوتینین، تولترودین، فسوترودین)، مهارکننده های فسفودی استراز 5 (فقط تادالافیل).
در ابتدا درمان انتظاری مناسب است. در صورت آزاردهنده بودن علائم، درمان تک دارویی ترجیحا با یک آلفا آدرنرژیک بلاکر می باشد. در صورت ادامه علائم درمان ترکیبی مسدودکننده آلفا و مهارکننده 5 آلفا ردوکتاز کارآمد می باشد ولی عوارض جانبی بیشتری دارد. اضافه کردن درمان ضد موسکارینی در مردان دچار علائم ذخیره ای سودمند می باشد. انتخاب دیگر، به ویژه در صورتی که بیمار اختلال کارکرد نعوظ نیز داشته باشد، تجویز تادالافیل خواهد بود.