یادمان باشد آندومتریوز به معنای وجود بافت آندومتر در خارج از حفره رحم است و تا ۱۰ درصد از زنان را در سنین باروری مبتلا می سازد. این بیماری در زنان مبتلا به درد لگن یا نازایی شایع تر است. بعضی از زنان مبتلا به آندومتریوز بی علامت هستند ولی بقیه آن ها علائمی از قبیل درد ناتوان کننده لگن، دیسمنوره، دیس پارونی و افت باروری را تجربه می کنند. تشخیص آندومتریوز عمدتا به صورت بالینی است. تایید تشخیص معمولا با یافتن سلول های آندومتر در خارج از رحمبه وسیله لاپاروسکوپی صورت می گیرد. درمان اولیه این مشکل شامل این موارد است: داروهای متداول برای درمان دیسمنوره اولیه از قبیل داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDها)، روش های ضد بارداری ترکیبی استروژن پروژستینی یا روش های فقط پروژستینی. درمان های اضافی این مشکل شامل این موارد خواهند بود: آنالوگ های هورمون آزادکننده گنادوتروپین (لوپرولاید یا گوسرلین)، دانازول یا برداشت جراحی بافت های آندومتری نابجا.