پزشکی بالینی

ملاحظات مهم
استريدور به دليل انسداد نسبي مسير هوايي فوقاني ايجاد مي‌شود و معمولا صدايي دمي است، اما اگر انسداد زير سطح حنجره باشد، ممکن است در بازدم هم شنيده شود. اين صدا متفاوت از ويز (صدايي بازدمي، نجوايي و با فرکانس بالا)، خس‌خس سينه و خرپف است
چه مدت از ايجاد استريدور مي‌گذرد؟

حمله‌ حاد استريدور معمولا همراه با عفونت يا ورود جسم خارجي به داخل راه هوايي است.

استريدور مزمن (هفته‌ها تا ماه‌ها) عموما ناشي از لارنگومالاسي است. همچنين اين حالت ممکن است ثانويه به ناهنجاري‌هاي مادرزادي (مثل همانژيوم)، تروما حين زايمان (مثل فلج طناب صوتي) يا ريفلاکس معده به مري باشد.

تظاهرات همراه

سرفه: سرفه «پارس مانند»، که اغلب در شب بدتر مي‌شود، در کودکان کوچک (نوزادان و نوپايان) مطرح کننده کروپ ويروسي است، در واقع با اين سناريو شايع ترين علت سرفه کروپ ويروسي است.

تب: افزايش خفيف درجه حرارت پايين معمولا در کروپ ديده مي‌شود. تب بالا (>cْ5/38) مطرح کننده تراکئيت باکتريايي يا اپي‌گلوتيت است.

تنگي نفس: تنفس مشکل يا «حملات سيانوز»، بيانگر بيماري شديدي است که نيازمند ارجاع است.

سرازيرشدن آب دهان به طور غيرمنتظره: ممکن است نشان‌دهنده يک جسم خارجي يا اپي‌گلوتيت باشد.

اشکال در تغذيه و کاهش رطوبت پوشک: کودک کم‌آب (دهيدره) ممکن است نيازمند ارجاع باشد.
عوامل تشديد کننده: مي‌تواند اطلاعات مفيدي را فراهم کند، مخصوصا وقتي استريدور قطع شده، بچه را ويزيت مي کنيد. در لارنگومالاسي، به‌عنوان مثال، استريدور معمولا متناوب است و با تلاش و تقلاي بچه بدتر مي‌شود (به ‌عنوان مثال، هنگام تغذيه، گريه کردن، يا بيماري‌هاي همزمان).
تاريخچهتاريخچه نوزادي: نوزادان نارس به دليل کوچکتربودن راه هوايي بيشتر در معرض خطر هستند. لوله‌گذاري قبلي ممکن است منجر به تنگي ساب‌گلوتيت و فلج طناب نخاعي شده، که هردو استريدور ايجاد مي‌کنند.

آلرژي‌ها: آنافيلاکسي را مدنظر قرار دهيد.

تاريخچه واکسيناسيون: وضعيت واکسيناسيون هموفيلوس آنفلوانزا، را بررسي کنيد. اگرچه اپي‌گلوتيت مي‌تواند در کودکان واکسينه شده هم اتفاق بيفتد.

تاريخچه گير کردن غذا: شک به جسم خارجي.

مسافرت اخير: به ديفتري فکر کنيد.

چه کاري بايد انجام دهيد؟
معاينه فيزيکيآيا حال عمومي کودک خوب است (صحبت کردن، خنديدن) يا ناخوش است (سيانوزه، خواب‌آلوده)؟ آيا استريدور در استراحت رخ مي دهد يا تنها وقتي طفل بي‌قرار است؟ تعداد تنفس، ضربان قلب (جدول1)، دما، زمان پرشدگي مجدد مويرگي، و وضيت اکسيژن را بررسي‌کنيد. به دنبال علايم ديسترس تنفسي باشيد. قفسه سينه را براي بررسي ورود مساوي هوا به هر دو ريه و براي کشف يا رد ساير پاتولوژي‌ها سمع کنيد. (به عنوان مثال، وجود تراکم).

اگر کودک ديسترس يا آبريزش از دهان دارد، يا اگر به استنشاق جسم خارجي مشکوک هستيد، مضطرب نشويد و دهان کودک را وارسي نکنيد، اين کار مي‌تواند سبب انسداد کامل مسير هوايي شود.
درمان

ارجاع فوري با آمبولانس در هر کودکي که ناخوش است، ديسترس تنفسي دارد، يا ممکن است جسم خارجي وارد راه تنفسي اش شده باشد. از نظر باليني کودکان کم‌آب (دهيدره) ممکن است نياز به ارجاع داشته باشند.

کروپ معمولا خودمحدود شونده است و فقط چند روز طول مي‌کشد. کروپ خفيف را مي‌توان در خانه با نظارت دقيق و هيدراتاسيون خوب درمان کرد. استنشاق بخار آب در حمام، دوش يا دستگاه بخور در يک اتاق دربسته و کاملا تحت نظارت ممکن است کمک‌کننده باشد، اگر چه مستندات علمي مبني بر موثر بودن اين روش وجود ندارد. به والدين توصيه کنيد اگر علائم بدتر شد حتما به دنبال اقدامات فوري پزشکي باشند.

درمان دارويي شامل دگزامتازون (kg/µg 051خوراکي يا تزريقي)، پردنيزولون mg/kg 2-1)، خوراکي)، يا نبولايزر بودزونيد (mg 2 به ‌عنوان دوز واحد يا در 2 دوز منقسم به طور جداگانه به فاصله 30 دقيقه) براي سرفه شديد تا متوسط. نبولايزر آدرنالين معمولا براي سرفه شديد ممکن است لازم باشد. به ندرت، لوله‌گذاري ضرورت مي يابد.

کودکان با استريدور شديد را به متخصص اطفال يا گوش‌وحلق‌وبيني ارجاع دهيد. مخصوصا کودکاني که دچار نارسايي رشد هستند.

بسياري از موارد ناشي از لارنگومالاسي است، که به طور تيپيک در سن 24-18 ماهگي برطرف مي‌شوند، اما رد ساير دلايل از اهميت زيادي برخوردار است.

منبع: نشریه نوین پزشکی شماره ۴۷۵