اداره کل غذا و داروي آمريکا اواخر ماه نوامبر 2010 اعلام کرد محلول CIII موضعي «آکسيرون» (Axiron) يا همان تستوسترون را به عنوان درمان جايگزين در مردان مبتلا به شرايط خاص مرتبط با کمبود يا فقدان تستوسترون مورد تاييد خود قرار داده است...

 اين شرايط مواردي را مانند هيپوگناديسم اوليه (مادرزادي يا اکتسابي) و هيپوگنادوتروپيک هيپوگناديسم (مادرزادي يا اکتسابي) شامل مي‌شود. آکسيرون، يک محلول با پايه الکل است که زير بازو و روزي يک‌بار و با استفاده از اپليکاتور سنجش دوز استفاده مي‌شود.

شايع‌ترين عوارض جانبي گزارش شده در مطالعه‌هاي انجام شده عبارتند از واکنش‌هاي پوستي در محل کاربرد، افزايش تعداد سلول‌هاي قرمز خوني، سردرد، اسهال، استفراغ و افزايش سطوح آنتي‌ژن اختصاصي پروستات (PSA).

دوز پيشنهادي شروع، 60 ميلي‌گرم روزانه است که ترجيحا بايد در يک ساعت خاص و صبح‌ها به کار رود. بيماراني که از دئودورانت استفاده مي‌کنند، بايد آن را قبل از استفاده از آکسيرون به کار ببرند تا از آلودگي دئودورانت پيشگيري شود. پس از مصرف، ناحيه مورد نظر كه خشک است، بايد با لباس پوشيده بماند و پس از درآوردن کامل همه لباس‌ها، آن محل به خوبي شسته شود. بايد به بيماران هشدار داد که از تماس نزديک ديگران، به خصوص زنان و کودکان با نواحي يا لباس‌هاي آغشته به اين دارو جلوگيري كنند.

منبع: نشریه سپید شماره ۲۳۳