پزشکی بالینی

۲ آذر ۱۳۹۰- ۲۳ نوامبر ۲۰۱۱
اینترمزو (زولپیدم تارترات): قرص‌هاي زيرزباني براي درمان بي‌خوابي از نوعي که با بيدار‌شدن در نيمه‌هاي شب همراه است مورد تاييد قرار گرفته است. اين اولين بار است که اين سازمان دارويي را براي چنين اختلالي مورد تاييد قرار مي‌دهد. اينترمزو فقط بايد در شرايطي تجويز شود که فرد مي‌تواند حداقل 4 ساعت ديگر در تختخواب باقي بماند. داروي مذکور را نبايد همراه با داروهاي ديگر کمکي خواب تجويز کرد. ماده موثر موجود در اينترمزو، زولپيدم تارتارات، اولين بار در سال 1992 با نام تجاري آمبين(Ambien) موردتاييد سازمان غذا و داروي آمريکا قرارگرفت. به گفته کارشناسFDA، قرص‌هاي جديد گزينه کم خطرتري در مقايسه با مصرف دوز ثانويه زولپيدم است. اينترمزو همان فرمولاسيون زولپيدم با دوز اندک است. دوز توصيه شده و حداکثر دوز زولپيدم 1/75 ميلي‌گرم در زنان و 3/5 ميلي‌گرم در مردان است که شبي يک عدد قرص مصرف مي‌شود. دوز توصيه شده دارو در زنان پايين‌تر است زيرا کليرانس زولپيدم در زنان در مقايسه با مردان با سرعت کمتري انجام مي‌شود. تاييد اينترمزو توسط سازمان غذا و داروي آمريکا پس از دوبار رد آن در 2009 و سپس ژولاي 2011 به دليل ناکافي بودن شواهد در زمينه ايمني دارو انجام شد. FDA نگران عوارض احتمالي دارو در روز بعد از مصرف آن از جمله مشکلات حين رانندگي است. FDA مي‌گويد اينترمزو فقط در صورتي بايد مصرف شود که بيماران حداقل 4 ساعت ديگر زمان براي خوابيدن دارند. اينترمزو در دو مطالعه باليني با شرکت بيش از 370 بيمار مورد بررسي قرارگرفت. بيماران دريافت‌کننده اينترمزو در مقايسه با مصرف‌کنندگان دارونما يا قرص شکر، سريع به خواب‌رفتند. شايع‌ترين عوارض جانبي مشاهده‌شده در اين دو مطالعه عبارت بودند از سردرد، تهوع و ضعف. البته اينترمزو ممکن است همانند هر داروي خواب ديگري عوارض جانبي جدي ايجاد کند؛ از جمله بيرون آمدن از تختخواب بدون بيداري کامل، انجام فعاليتي بدون آگاهي و به خاطر آوردن آن. فعاليت‌هايي که تحت‌تاثير داروهاي درمانگر بي‌خوابي انجام مي‌شوند عبارتند از رانندگي، طبخ و صرف غذا، مکالمه تلفني و خواب گردي(بدون هوشياري فرد در آن لحظه يا به يادآوردن آن در روز بعد.) بي‌خوابي شرايطي است که طي آن شخصي در به خواب‌رفتن يا ادامه خواب با مشکل روبروست. بي‌خوابي ممکن است با توجه به تعداد دفعات تجربه آن و نيز طول مدت بي‌خوابي، خفيف يا شديد باشد. از جمله عوارض بي‌خوابي شبانه، خواب آلودگي و فقدان انرژي در طول روز است. همچنين بي‌خوابي شبانه باعث اضطراب، افسردگي و تحريک پذيري در فرد مي‌شود. مبتلايان به بي‌خوابي شبانه ممکن است در تمرکز، يادگيري و حافظه دچار مشکل باشند.
اطلاعات بیشتر

۲۷ آبان ۱۳۹۰- ۱۸ نوامبر ۲۰۱۱
ایلیا (افلیبرسپت): سازمان غذا و داروي آمريکا در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۱ داروي افليبرسپت (Aflibercept) با نام تجاري ايليا (Eylea) را براي درمان بيماران با دژنراسيون وابسته به سن ماکولا- که علت شايع از دست دادن قدرت بينايي و کوري در سالمندان بالاي 60 سال است- مورد تاييد قرار داده است. دژنراسيون وابسته به سن ماکولا، ديد مرکزي و دقيق فرد را از بين مي‌برد. اين عارضه به ماکولا، که در ديد دقيق مورد نياز براي خواندن و نوشتن دخيل است، آسيب مي‌رساند. 2 نوع دژنراسيون وابسته به سن ماکولا وجود دارد؛ نوع خشک و نوع مرطوب. در دژنراسيون وابسته به سن ماکولا از نوع مرطوب، شاهد رشد عروق خوني غيرطبيعي هستيم. ممکن است از اين عروق خوني غيرطبيعي مايع به درون بخش مرکزي شبکيه (ماکولا) ترشح کند. در اثر ترشح مايع به درون ماکولا، اين بخش از شبکيه ضخيم مي‌شود و کاهش بينايي رخ مي‌دهد. از علايم اوليه وقوع دژنراسيون وابسته به سن ماکولا از نوع مرطوب، مواج ديدن خطوط صاف است. اثربخشي و ايمني داروي افليبرسپت در 2 مطالعه باليني و روي 2412 بيمار مورد بررسي قرار گرفته است.
اطلاعات بیشتر

۲۷ آبان ۱۳۹۰- ۱۸ نوامبر ۲۰۱۱
ارویناز (آسپارژیناز اروینیا کریسانتمی): يک داروي شيمي‌درماني براي درمان لوسمي کودکان با سابقه حساسيت به درمان‌هاي استاندارد مورد تاييد قرار گرفته است. داروي ارويناز(Erwinaze) در درمان مبتلايان به لوسمي لنفوبلاستيک حاد که نسبت به داروهاي شيمي‌درماني مشتق از آسپاراژيناز و پگاسپارگاز مورداستفاده در درمان لوسمي لنفوبلاستيک حاد حساسيت داشته‌اند تجويز مي‌شود. ارويناز 3 بار در هفته مستقيما درون عضله تزريق مي‌شود. اين دارو با شکستن آمينواسيد آسپاراژين، که براي رشد تمام سلول‌ها ضروري است اثر مي‌کند. اثربخشي و ايمني ارويناز در يک مطالعه باليني با شرکت 58 بيمار ارزيابي شد. تمام بيماران شرکت‌کننده در مطالعه به علت واکنش‌هاي حساسيتي نمي‌توانستند به درمان با آسپاراژيناز يا پگاسپارگاز مشتق از اي‌کولاي ادامه دهند. عوارض ناشي از درمان با ارويناز عبارتند از آنافيلاکسي (واکنش‌هاي حساسيتي شديد)، پانکراتيت، افزايش آنزيم‌هاي کبدي، خونريزي، لخته شدن خون، تهوع، استفراغ و بالا رفتن ميزان قند خون.
اطلاعات بیشتر

۲۵ آبان ۱۳۹۰- ۱۶ نوامبر ۲۰۱۱
جکافی (روکسولیتینیب): داروي روکسوليتيناب (Ruxolitinib)با نام تجاري جکافي(Jakafi) به عنوان اولين داروي اختصاصي مورد تاييد براي درمان مبتلايان به بيماري مغزاستخوان با نام ميلوفيبروز معرفي شده است. ميلوفيبروز بيماري‌اي است که طي آن مغز استخوان با بافت جوشگاه پر مي‌شود. درنتيجه سلول‌هاي خوني در ارگان‌هايي نظير کبد و طحال ساخته مي‌شوند. اين بيماري با بزرگي طحال، کم‌خوني، افت تعداد گلبول‌هاي سفيد و پلاکت‌ها و علايم مرتبط با ميلوفيبروز تشخيص داده مي‌شود. علايم اين بيماري عبارتند از ضعف، دردشکمي، درد زير دنده‌ها، احساس پري، درد عضلاني و استخواني، خارش و تعريق شبانه. قرص جکافي 2 بار در روز مصرف مي‌شود و آنزيم‌هاي JAK 1 و 2 را مهار مي‌کند. اين آنزيم‌ها در تنظيم ساخت‌و‌ساز سلول‌هاي خوني و عملکرد ايمني بدن دخيل هستند. در مطالعه نهايي روي جکافي، مشکلات اصلي مبتلايان به ميلوفيبروز يعني بزرگي طحال و درد موردتوجه قرار گرفت. اثربخشي و ايمني جکافي در دو مطالعه باليني با حضور 528 بيمار بررسي شد. بيماران شرکت‌کننده در هر دو مطالعه نسبت به تمام درمان‌هاي موجود براي ميلوفيبروز مقاوم بودند. در ضمن همه بيماران کبد بزرگي داشتند. بيماران به‌طور تصادفي تحت درمان با جکاوي، درمان‌هاي متداول ميلوفيبروز(هيدروکسي اوره، يک داروي شيمي‌درماني يا گلوکوکورتيکوييد) يا دارونما قرار گرفتند. درصد بالايي از دريافت کنندگان جکافي در مقايسه با مصرف کنندگان دارونما يا درمان‌هاي متداول، بيش از 35 درصد کاهش در سايز کبد را تجربه کردند. در بخش عمده‌اي از دريافت‌کنندگان جکافي نيز کاهش علايم مرتبط با ميلوفيبروز نظير دردشکمي، تعريق شبانه، خارش، درد عضلاني و استخواني در مقايسه با مصرف‌کنندگان دارونما گزارش شد. شايع‌ترين عوارض ناخواسته جکافي عبارتند از افت پلاکت‌ها، کم‌خوني، ضعف، اسهال، تنگي نفس، سردرد، گيجي، خواب‌آلودگي و تهوع.
اطاعات بیشتر

۱۶ آبان ۱۳۹۰- ۷ نوامبر ۲۰۱۱
اربیتوکس (ستوکسیماب): براي تجويز همزمان با شيمي‌درماني بيماران در مراحل پيشرفته بدخيمي سر و گردن مورد تاييد قرار گرفته است.  اربيتوکس همراه با شيمي‌درماني در مقايسه با دريافت شيمي‌درماني تنها، شانس بقاي بيماران را افزايش مي‌دهد. اربيتوکس از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا براي درمان انواع خاصي از سرطان کولون مورد تاييد بوده است و از سال 2006 ميلادي براي درمان بدخيمي‌هاي غيرمتاستاتيک سر و گردن در ترکيب با راديوتراپي (راديوتراپي خط اول درمان اين بيماران است)يا به تنهايي نسخه شده است. سرطان‌هاي ناحيه سر و گردن ، 3 تا 5 درصد از تمامي انواع بدخيمي در آمريکا را شامل مي‌شوند. اين بدخيمي‌ها معمولا در بيني، گلو و دهان رشد مي‌يابند و در مردان و افراد بالاي 50 سال شايع ترند. به گفته ريچارد پازدور، مدير بخش داروهاي هماتولوژي و انکولوژي FDA، توانايي اربيتوکس در افزايش طول عمر مبتلايان به بدخيمي‌هاي سر و گردن براي متخصصان سرطان بسيار بااهميت است. ماهيت تهاجمي بدخيمي‌هاي سر و گردن باعث شده است که نتوان آنها را به خوبي با جراحي يا راديوتراپي کنترل کرد. بنابراين در دسترس بودن گزينه‌هاي درماني ديگر براي کمک به بيمار ضروري است. اثربخشي و ايمني اربيتوکس در بدخيمي‌هاي سر و گردن در يک مطالعه باليني چندمرکزي روي 442 بيمار با متاستاز يا بدخيمي راجعه سر و گردن بررسي شد. بدخيمي شرکت‌کنندگان در اين مطالعه به اندازه اي گسترده بود که جراحي برايشان فايده?اي نداشت و پيش از اين هم شيمي‌درماني برايشان شروع نشده بود. نيمي از بيماران ترکيب ستوکسيماب و شيمي درماني(سيس‌پلاتين يا کربوپلاتين و 5-فلورواوراسيل) و نيمي ديگر شيمي‌درماني به تنهايي دريافت کردند. در دريافت‌کنندگان ترکيب ستوکسيماب و شيمي‌درماني طول عمر به طور متوسط 1/10 ماه در مقايسه با دريافت‌کنندگان شيمي‌درماني به تنهايي (7/4 ماه)افزايش يافت. شايع‌ترين عوارض ناخواسته گزارش شده از سوي دريافت‌كنندگان ستوكسيماب عبارتند از بثورات پوستي، خارش، سردرد، اسهال، عفونت‌هاي دستگاه تنفسي، پوست و دهان. همچنين مواردي از واكنش‌هاي زمان تزريق و حمله قلبي تهديدكننده حيات نيز به دنبال مصرف ستوكسيماب مشاهده شده‌اند. بيماران تحت‌درمان با ستوكسيماب بايد از مواجهه با نور آفتاب تا حد امكان اجتناب كنند. اربيتوكس مي‌تواند باعث افت سطح سرمي مگنزيوم، پتاسيم و كلسيم شود.
اطلاعات بیشتر

۲ آبان ۱۳۹۰- ۲۴ اکتبر ۲۰۱۱
انفی (کلوبازام): قرص به‌عنوان درمان تکميلي تشنج‌هاي مرتبط با سندرم لنوکس-گاستات در بزرگسالان و کودکان بالاي 2 سال کاربرد دارد. از آنجا که اونفي براي درمان اختلالي مورد تاييد قرار گرفته است که کمتر از 200 هزار نفر را در کشور آمريکا مبتلا کرده، در گروه داروهاي اورفان (داروهاي خاص) در بررسي‌هاي سازمان غذا و داروي آمريکا موردتوجه قرار گرفت. سندرم لنوکس-گاستات ، شکل شديدي از صرع است که با تشنج‌هاي ناتوان‌کننده همراه مي‌شود. اين عارضه به سختي تحت‌کنترل قرار مي‌گيرد؛ بنابراين داشتن گزينه درماني تکميلي براي کنترلش بسيار ارزشمند است. سندرم لنوکس-گاستات معمولا قبل از 4 سالگي شروع مي‌شود و ممکن است در نتيجه مشکلات خاصي نظير ناهنجاري‌هاي مغزي، آسيب‌هاي شديد مغزي، عفونت‌هاي دستگاه عصبي مرکزي و بيماري‌هاي متابوليک يا دژنراتيو ارثي ايجاد شود. در 30 تا 35 درصد از بيماران هيچ علت مشخصي براي اين سندرم وجود ندارد. بيماران معمولا طيف وسيعي از تشنج‌هاي متناوب را تجربه مي‌کنند. شامل تشنج تونيک (سفت‌شدن بدن، بالا رفتن چشم‌ها، گشادشدن مردمک و الگوهاي تنفسي خاص)، تشنج آتونيک (از دست رفتن گذراي تون عضلاني و هوشياري)، تشنج آتيپيک ابسنس و تشنج ميوکلونيک (گرفتگي‌هاي ناگهاني عضلاني). بيشتر کودکان مبتلا به سندرم لنوکس-گاستات درجاتي از اختلال عملکرد ذهني يا ناتواني در پردازش اطلاعات را در کنار تاخير تکامل و مشکلات رفتاري تجربه مي‌کنند. اثربخشي اونفي در کنار ساير داروهاي ضدتشنج که بيمار در حال مصرف آنهاست در 2 مطالعه چندمرکزي در بيماران بزرگ‌تر از 2 سال بررسي شد. در هر کدام از اين مطالعات، داروي اونفي در زمينه اثربخشي آن در کاهش تناوب وقوع حملات تشنج‌ها مورد مطالعه قرار گرفت. در هر 2 مطالعه کنترل تشنج‌ها در بيماران دريافت‌کننده اونفي در مقايسه با گروه شاهد بهتر انجام شد. عوارض جانبي گزارش‌شده در دريافت‌کنندگان اونفي در مقايسه با دريافت‌کنندگان دارونما عبارت بودند از خواب‌آلودگي، تب، يبوست، سرفه، عفونت مجاري ادراري، تحريک‌پذيري، استفراغ، اختلال بلع، مشکلات تعادل، برونشيت و پنوموني. به علاوه اونفي ممکن است روند تفکر و مهارت‌هاي حرکتي را کُند کند.
اطلاعات بیشتر

۲۲ مهر ۱۳۹۰- ۱۴ اکتبر ۲۰۱۱
فریپروکس (دفریپرون): برای درمان بیماران مبتلا به اضافه بار آهن ناشی از تزریق مکرر خون در بیماران مبتلا به تالاسمی که پاسخ کافی به درمان های شلاتور نداشته اند، کاربرد دارد.  مبتلايان به تالاسمي به دليل تزريق خون‌هاي متوالي دچار تجمع آهن در اعضاي بدن خود (به‌خصوص قلب و کبد) مي‌شوند. تجمع آهن در اعضاي بدن، عارضه‌اي جدي و درنهايت کشنده است. استاندارد درمان تجمع آهن، «شلاتورها» هستند. داروهاي شلاتور براي دفع فلزات سنگين از بدن تجويز مي‌شوند. اثربخشي و ايمني دفريپرون طي 12 مطالعه باليني روي 236 بيمار تالاسمي بررسي شده‌است. بيماران شرکت‌کننده در اين مطالعات به درمان‌هاي آهن‌زداي قبلي پاسخدهي درماني خوبي نداشته‌اند. بيش از نيمي از بيماران شرکت‌کننده در اين مطالعه پس از پايان مطالعه با کاهش حداقل 20درصدي در سطح سرم فريتين روبرو شده‌اند. شايع‌ترين عارضه جانبي مشاهده شده در بيماران به دنبال دريافت دفريپرون عبارت بودند از: تهوع، استفراغ، درد شکم و مفاصل، رنگي شدن ادرار، کاهش تعداد گلبول‌هاي سفيد (نوتروپني) و بالا رفتن سطح خوني آنزيم‌هاي کبدي که مي‌تواند نشان‌دهنده آسيب بافت کبد باشد. اما جدي‌ترين عارضه اين دارو آگرانولوسيتوز (کاهش شديد و کشنده گرانولوسيت‌ها) است که در 2 درصد از بيماران تحت درمان مشاهده مي‌شود.
اطلاعات بیشتر

۱۵ مهر ۱۳۹۰- ۷ اکتبر ۲۰۱۱
جوویسینک (سیتاگلیپتین و سیمواستاتین): یک داروی ترکیبی با دوز ثابت از داروهای تجویزی از دو داروی قبلی تایید شده سیتاگلیپتین و سیمواستاتین در یک قرص برای استفاده بزرگسالان می باشد. جوویسینک را شرکت مرک تولید می کند. حدود 20 ميليون نفر در کشور آمريکا به ديابت نوع 2 مبتلا هستند که اغلب آنها به‌طور همزمان سطوح بالاي کلسترول خون دارند. چنين وضعيتي مي‌تواند به افزايش خطر بيماري‌هاي قلبي، سکته مغزي، بيماري کليوي و کوري منتهي شود. سيتاگليپتين يک مهارکننده دي‌پپتيديل پپتيداز 4 است که قابليت بدن را در کاهش سطح قند خون افزايش مي‌دهد و براي تجويز همراه با رژيم غذايي و ورزش با هدف بهبود کنترل قندخون در مبتلايان به ديابت نوع 2 موردتاييد قرار گرفته است. سيموستاتين، يک مهارکننده HMG-CoA ردوکتاز يا به عبارتي يک استاتين است که همراه با رژيم غذايي و ورزش براي کاهش ميزان کلسترول بد LDL در خون تجويز مي‌شود. ترکيب مذکور نخستين ترکيب دارويي است که يک داروي مورداستفاده در درمان ديابت نوع 2 را با يک داروي کاهنده کلسترول خون به شکل يک قرص به بيماران عرضه مي‌کند. براي اطمينان از ايمني و اثربخشي اين ترکيب دارويي، قرص‌هاي حاوي دوزهاي متفاوت سيتاگليپتين و سيموستاتين براي تامين نيازهاي مختلف بيماران توليد شدند و انتخاب دوز بايد براساس ساير داروهاي مصرفي بيمار انجام گيرد. جوويسينک يک ترکيب دارويي رضايت بخش است و فقط درصورتي بايد براي بيمار تجويز شود که او به‌طور همزمان به هر دوي اين داروها نياز داشته باشد. جوويسينک با 3 دوز ثابت 100 ميلي‌گرم سيتاگليپتين/10ميلي‌گرم سيموستاتين، 100 ميلي‌گرم سيتاگليپتين/20ميلي‌گرم سيموستاتين، 100 ميلي‌گرم سيتاگليپتين/40ميلي‌گرم سيموستاتين موردتاييد قرار گرفته است. شرکت توليدکننده تصميم دارد قرص‌هاي با دوزاژ 50 ميلي‌گرم سيتاگليپتين/10ميلي‌گرم سيموستاتين، 50 ميلي‌گرم سيتاگليپتين/20ميلي‌گرم سيموستاتين، 50 ميلي‌گرم سيتاگليپتين/40ميلي‌گرم سيموستاتين نيز به بازار عرضه کند. 
اطلاعات بیشتر

۱۴ مهر ۱۳۹۰- ۶ اکتبر ۲۰۱۱
سیالیس (تادالافیل): برای درمان نشانه ها و علاوم هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH)، هنگامی که فرد به صورت همزمان مبتلا به هیپرپلازی خوش خیم پروستات و اختلال نعوظ می باشد کاربرد دارد. سیالیس در سال 2003 برای درمان اختلال نعوظ (ED) مورد تایید قرار گرفته بود. به گفته سازمان غذا و داروی آمریکا، درمردانی که روزانه ۵ میلی گرم سیالیس مصرف کرده بودند، کاهش قابل توجه در علائم BPH مشاهده شد. مردانی که از داروهای گروه نیترات ها مانند نیتروگلیسرین استفاده می کنند، نباید همزمان سیالیس هم مصرف کنند. این سازمان هشدار مشابهی درباره مصرف سیالیس به همراه داروهای مسدودکننده گیرنده آلفا که به طور معمول برای فشار خون بالایا اصطراب تجویز می شود، داده است. سیالیس را شرکت الی لیلی مستقر در ایندیاناپولیس آمریکا تولید می کند.
اطلاعات ببشتر

۱مهر ۱۳۹۰- ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۱
رمیسید (اینفلیکسیماب): برای درمان کولیت اولسراتیو فعال متوسط تا شدید در کودکان بیش از ۶ سال که پاسخ کافی به درمان های متداول نداشته اند به کار می رود.
اطلاعات بیشتر

۱ مهر ۱۳۹۰- ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۱
سولیریس (اکولیزوماب): برای درمان سندرم همولیتیک اورمیک آتیپیکال (aHUS)، یک بیماری نادر و مزمن خونی که می تواند منجر به نارسایی کلیه شود و همچنین با خطر بالای مرگ و سکته مغزی همراهی دارد. این بیماری در ۵ تا ۱۰ درصد از افراد مبتلا به سندرم همولیتیک اورمیک دیده می شود.
اطلاعات بیشتر

۴ شهریور ۱۳۹۰- ۲۶ آگوست ۲۰۱۱
زالکوری (کریزوتینیب): برای درمان بیماران مبتلا به مراحل دیررس (پیشرفت موضعی یا متاستاتیک) سرطان های ریوی غیر سلول کوچک (NSCLC) که بیان کننده ژن ALK هستند کاربرد دارد.
پيش از تجويز زالکوري بايد آزمون تشخيصي ويژه‌اي براي اطمينان از وجود ژن غيرطبيعي آناپلاستيک لينفوما کيناز درخواست شود. ژن غيرطبيعي مذکور عامل گسترش و رشد بدخيمي است. حدود يک تا 7 درصد از مبتلايان به بدخيمي‌هاي ريه غيرسلول‌هاي کوچک، داراي ژن غيرطبيعي آناپلاستيک لينفوما کيناز هستند. مبتلايان به اين نوع بدخيمي ريه اغلب غيرسيگاري هستند. زالکوري پروتئين‌هاي خاصي را که کينازها ناميده مي‌شوند بلوک مي‌کند. (از جمله پروتئيني که توسط ژن غيرطبيعي آناپلاستيک لينفوما کيناز توليد مي‌شود). زالکوري به شکل قرص است و بايد دوبار در روز مصرف شود. به گفته دکتر ريچارد پازدور، سرپرست مرکز تحقيقات و ارزيابي داروها و فرآورده‌هاي بخش انکولوژي سازمان غذا و داروي آمريکا، تاييد زالکوري توسط اين سازمان در کنار تاييد آزمون تشخيصي ويژه آن، شيوه‌اي مناسب براي انتخاب بيماراني است که شانس پاسخدهي درماني در آنها بيشتر است. درمان هدفمند مشابه آنچه در مورد زالکوري برنامه‌ريزي شده است، گزينه درماني مهمي براي درمان مبتلايان به اين بيماري است و بي‌شک طي اين درمان بيمار از عوارض جانبي کمتري رنج خواهد برد. اثربخشي و ايمني زالکوري در دو مطالعه باليني با حضور 255 بيمار مبتلا به سرطان ريه غيرسلول‌هاي کوچک پيشرفته داراي ژن غيرطبيعي آناپلاستيک لينفوما کيناز بررسي شد. پيش از شروع مطالعه نمونه‌هاي بافت سرطاني ريه بيماران جمع‌آوري شدند و از لحاظ وجود يا فقدان ژن غيرطبيعي آناپلاستيک لينفوما کيناز مورد بررسي قرار گرفتند. هدف از طراحي اين مطالعه تعيين ميزان پاسخدهي درماني به دارو بود. اغلب بيماران شرکت‌کننده در اين مطالعه، پيش از شروع مطالعه تحت شيمي‌درماني قرار داشتند. در يکي از اين مطالعات ميزان پاسخدهي درماني 50درصد و متوسط مدت پاسخدهي به درمان 42 هفته بود. در مطالعه دوم، ميزان پاسخدهي درماني 61درصد بود و متوسط زمان مورد نياز براي پاسخدهي درماني 48 هفته اعلام شد. زالکوري تحت برنامه‌هاي حمايتي و تشويقي سازمان غذا و داروي آمريکا مورد تاييد قرار گرفت. چنين برنامه‌هايي براي سريع‌تر به بازار مصرف رساندن داروهاي مرتبط با بيماري‌هاي شديد و کشنده که تاکنون داروي قابل‌قبولي براي درمان آنها مورد تاييد سازمان غذا و داروي آمريکا قرار نگرفته طراحي شده است.
اطلاعات بیشتر

۳ شهریور ۱۳۹۰- ۲۵ آگوست ۲۰۱۱
فیرازیر (ایکاتیبانت): فرم تزریقی برای درمان حمله حاد شرایط نادری که آنژیوادم ارثی (HAE) نامیده می شود در افراد ۱۸ سال و بزرگتر کاربرد دارد. فيرازير درماني با اثربخشي به اثبات رسيده است که مي‌توان آن را حمل و در دماي اتاق ذخيره کرد و اين امتياز را دارد که مي‌تواند توسط خود بيمار تزريق شود.  اين بيماري ژنتيکي نادر به دليل کمبود ميزان پروتئيني که مهارکننده C1 ناميده مي‌شود، بروز مي‌کند. کمتر از 30 هزار نفر از مردم آمريکا به اين بيماري دچارند و از عوارض آن از جمله ورم دست‌ها، پاها، صورت، روده‌ها و دورگه‌شدن صدا رنج مي‌برند. ورم مجاري هوايي، مبتلايان را در معرض خطر خفگي قرار مي‌دهد. اثربخشي و بي‌خطربودن اين دارو در مطالعه‌اي روي 225 بيمار بررسي شد. بهبود علايم در دريافت‌کنندگان دارو به‌طور متوسط 2 ساعت طول کشيد؛ در حالي که دريافت‌کنندگان دارونما براي برطرف‌شدن علايم 20 ساعت منتظر ماندند. عوارض جانبي شايع ناشي از مصرف آن عبارتند از واکنش محل تزريق، تب، افزايش سطح آنزيم‌هاي کبدي، گيجي و ضايعات پوستي. پيش از اين دو داروي برينرت (Berinert) و کالبيتور (Kalbitor) براي درمان علايم آنژيوادم ارثي از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا مورد تاييد قرار گرفته بودند. فيرازير براي درمان آنژيوادم ارثي شديد در آمريکا و اتحاديه اروپا در گروه داروهاي اورفان طبقه‌بندي شده است. اين دارو در سرنگ‌هاي از پيش پرشده با قابليت نگهداري در دماي طبيعي اتاق و نيز قابل‌حمل عرضه مي‌شود.
اطلاعات بیشتر

۳ شهریور ۱۳۹۰- ۲۵ آگوست ۲۰۱۱
بوتوکس (اونابوتیلینیوم توکسین آ): برای درمان بی اختیاری ادرار در افراد مبتلا به شرایط نورولوژیکی همچون آسیب طناب نخاعی و ام اس که دارای مثانه بیش فعال هستند کاربرد دارد. انقباضات مهارنشده مثانه در بيماران با اختلالات نورولوژيک ممکن است به ناتواني در ذخيره ادرار بينجامد. درمان اخير اين مشکل عبارت است از تجويز داروهايي براي شل‌کردن مثانه و به‌کار بردن کاتتر براي تخليه مرتب ادرار. اما جديدترين درمان مطرح در اين زمينه، تزريق بوتاکس به درون مثانه است که به شل‌شدن آن منتهي مي‌شود. چنين اقدامي باعث افزايش ظرفيت ذخيره ادرار و کاهش بي‌اختياري ادرار مي‌شود. تزريق بوتاکس به درون مثانه با استفاده از سيستوسکوپي انجام مي‌شود؛ در نتيجه متخصص مي‌تواند حين کار داخل مثانه را مشاهده کند. سيستوسکوپي ممکن است به بيهوشي عمومي نياز داشته باشد. مدت اثر بوتاکس در کنترل بي‌اختياري ادراري در مبتلايان به مثانه بيش‌فعال همراه با مشکل نورولوژيک، حدود 9 ماه است. اثربخشي بوتاکس در درمان اين نوع بي‌اختياري در 2 مطالعه باليني و روي 691 بيمار بررسي شد. اين بيماران دچار بي‌اختياري ادراري ناشي از آسيب طناب نخاعي يا مولتيپل اسکلروزيس بودند. نتايج هر دو مطالعه نشان دادند که کاهش قابل‌توجهي در دوره بي‌اختياري ادرار در گروه تحت درمان با بوتاکس در مقايسه با گروه مصرف‌کننده دارونما وجود داشت. علاوه بر تاييد کاربرد بوتاکس در درمان چين و چروک صورت، سازمان غذا و داروي آمريکا بوتاکس را براي درمان سردردهاي ميگرني مزمن، انواع خاصي از انقباضات و گرفتگي‌هاي عضلاني، تعريق شديد زير بغل، پرش غيرطبيعي پلک و نامتقارن‌بودن دوچشم مورد تاييد قرار داده بود. شايع‌ترين عوارض جانبي ناشي از تزريق بوتاکس به درون مثانه عبارتند از عفونت مجاري ادراري و احتباس ادرار. در چنين بيماراني کاتتريزاسيون براي تخليه ادرار مورد نياز است. تاييد بوتاکس براي پيشگيري از سردردهاي بزرگسالان با سابقه ميگرن مزمن، در اکتبر 2010 صورت گرفت. ميگرن مزمن عبارت است از داشتن سابقه ميگرن و تجربه سردرد در بيشتر روزهاي ماه (بيش از 14 روز در هر ماه). اين نوع سردرد يکي از ناتوان‌کننده‌ترين انواع سردرد است.
اطلاعات بیشتر

۲۸ مرداد ۱۳۹۰- ۱۹ آگوست ۲۰۱۱
آدستریس (برنتوکسیماب ودوتین): براي درمان لنفوم هوچکين و نوع نادري از لنفوم بنام لنفوم سلول‌هاي بزرگ آناپلاستيک سيستميک ALCL  مورد استفاده قرار می گیرد. لنفوم‌ها بدخيمي‌هاي دستگاه لنفاوي هستند. آدستريس يک آنتي بادي کونژوگه شامل آنتي بادي و داروست. آدستريس در بيماراني مصرف خواهد شد که لنفوم هوچکين آنها پس از پيوند سلول بنيادي اتولوگ يا پس از 2 دوره شيمي درماني پيشرفت کرده است و قادر به دريافت پيوند نيستند. پيوند سلول بنيادي اتولوگ، روندي است که طي آن مغز استخوان خود بيمار براي ترميم مغز استخوان آسيب ديده از مصرف دوز بالاي داروهاي شيمي درماني مورد استفاده قرار مي گيرد.
اطلاعات بیشتر

۲۶ مرداد ۱۳۹۰- ۱۷ آگوست ۲۰۱۱
زلبوراف (ومورافنیب): برای درمان بیماران مبتلا به مراحل دیررس (متاستاتیک) یا غیر قابل برداشتن (عدم امکان برداشتن با جراحی) ملانوما کاربرد دارد. اين داروي خوراکي با هدف قراردادن انتخابي ژن موتاسيون‌يافته BRAF از رشد تومورها جلوگيري مي‌کند. اين موتاسيون در بيش از نيمي از ملانوم‌هاي بدخيم ديده مي‌شود. نتايج حاصل از مطالعات نشان داده است که 52 درصد از ملانوم‌هاي بدخيم به مصرف اين دارو پاسخ خوبي نشان داده‌اند.
 اطلاعات بیشتر

۱۲ مرداد ۱۳۹۰- ۳ آگوست ۲۰۱۱
آناسکورپ: اولین درمان اختصاصی برای نیش عقرب (سنترورویید آمریکایی) می باشد. نيش اين نوع عقرب کشنده است و بيشتر نوزادان و کودکان مورد گزش آن قرار مي‌گيرند. به دنبال گزش، تنگي نفس، تجمع مايع در ريه، مشکل‌هاي تنفسي، ترشح زياد بزاق، تاري ديد و دو بيني، اختلال تکلم، اختلال بلع، حرکات غيرطبيعي چشم، اختلال در راه رفتن و ساير مشکل‌هاي مرتبط با ناهماهنگي ميان عضلات بروز مي‌کنند. برخي از قربانيان در صورت عدم درمان جان خود را از دست خواهند داد. آناسکورپ درمان اختصاصي و گزينه جديدي براي نجات کودکان و بالغيني است که مورد گزش عقرب قرار گرفته‌اند. آناسکورپ از پلاسماي اسب بدست آمده است؛ درنتيجه ممکن است در افرادي که به پروتيين‌‌ها‌ي بدن اسب حساسيت دارند واکنش حساسيتي تاخيري يا زودرس مشاهده شود. اثربخشي آناسکورپ بر اساس مطالعه‌اي روي پانزده کودک با علايم نورولوژيک عقرب گزيدگي مورد بررسي قرار گرفت. اين علايم نورولوژيک ظرف 4 ساعت پس از تزريق آناسکورپ در 8 نفر از کودکان به‌طور کامل برطرف شدند.
اطلاعات بیشتر

۲۹ تیر ۱۳۹۰- ۲۰ جولای ۲۰۱۱
بریلینتا (تیکاگرلور): داروی جدید رقیق کننده خون برای کاهش مرگ های قلبی عروقی و حملات قلبی در بیماران با سندرم های کرونری حاد کاربرد دارد. سندروم‌هاي کرونري حاد، گروهي از علايم هستند که در مشکلات خاص نظير آنژين صدري يا حملات قلبي (که ممکن است ناشي از کاهش جريان خون قلبي باشند) مشاهده مي‌شوند. بريلينتا با پيشگيري از تشکيل لخته‌هاي خوني جديد و برقرار نگه‌داشتن جريان خون بدن ،خطر حادثه قلبي-عروقي بعدي را به حداقل مي‌رساند. در اين مطالعات تجويز بريلينتا همراه با آسپيرين مورد بررسي قرار گرفته است. در بروشور اطلاعات دارويي بريلينتا هشدار داده شده است که آسپيرين با دوزهاي بالاي 100 ميلي‌گرم در روز، اثربخشي بريلينتا را کاهش مي‌دهد. محقق بخش داروهاي قلبي-عروقي و کليوي مرکز ارزيابي داروهاي سازمان غذا و داروي آمريکا معتقد است که بريلينتا در مقايسه با پلاويکس در پيشگيري از حملات قلبي و مرگ موثرتر است اما اين ويژگي بريلينتا همراه با آسپيرين با دوز نگهدارنده 75 تا 100 ميلي‌گرم در روز مشاهده مي‌شود.
اطلاعات بیشتر

۱۷ تیر ۱۳۹۰- ۸ جولای ۲۰۱۱
بوستریکس: واکسن برای پیشگیری از کزار، دیفتری و سیاه سرفه در بزرگسالان بالای ۶۵ سال کاربرد دارد.
اطلاعات بیشتر

۱۴ تیر ۱۳۹۰- ۵ جولای ۲۰۱۱
زارلتو (ریواروکسابان): آنتی کوآگولان خوراکی برای پیشگیری از ترومبوز وریدهای عمقی کاربرد دارد. ترومبوز وريدهاي عمقي در افرادي که تحت جراحي‌هاي جايگزيني زانو يا لگن قرار گرفته‌اند، ممکن است به آمبولي ريه بينجامد. براساس اطلاعات منتشرشده از سوي انجمن جراحان ارتوپدي آمريکا، بيش از 800 هزار آمريکايي هرساله تحت جراحي جايگزيني زانو يا لگن قرار مي‌گيرند. اين جراحي‌ها با افزايش خطر ترومبوز وريدهاي عمقي همراه است. ترومبوز وريد عمقي معمولا در پا رخ مي‌دهد. اگر همه يا بخشي از ترومبوز وريد عمقي جدا شود، ممکن است به ريه برود و آمبولي ريه ايجاد کند. آمبولي ريه، جريان خون حاوي اکسيژن را مختل مي‌كند و عوارض کشنده‌اي به دنبال خواهد داشت. زارلتو با دوز 10 ميلي‌گرم روزانه و براي مدت 35 روز پس از جراحي جايگزيني لگن و 12 روز پس از جراحي جايگزيني زانو تجويز مي‌شود. به علاوه، اين دارو براي پيشگيري و درمان طيف وسيعي از اختلالات انعقادي خون مورد ارزيابي قرار گرفته است. اين دارو پيش از تاييد سازمان غذا و داروي آمريکا، روي 65 هزار بيمار مورد بررسي قرار گرفته و در برنامه‌هاي مطالعاتي –تحقيقاتي متعددي شرکت داشته است.
اطلاعات بیشتر

۱۰ تیر ۱۳۹۰- ۱ جولای ۲۰۱۱
آرکاپتا (اینداکاترول): برای استفاده طولانی مدت و به عنوان درمان نگهدارنده مبتلایان به بیماری های انسدادی ریه از جمله برونشیت مزمن و آمفیزم کاربرد دارد. آرکاپتا، يک آگونيست بتا دو آدرنرژيک است که باعث مي‌شود عضلات اطراف مجاري هوايي ريوي شل باقي بمانند و در نتيجه از بروز علايم بيماري‌هاي انسدادي ريه نظير ويز و تنگي نفس جلوگيري مي‌کند. آرکاپتا براي درمان آسم يا علايم شديد بيماري‌هاي انسدادي ريه مورد تاييد نيست. تاييد داروي جديد ديگري براي درمان طولاني‌مدت بيماري‌هاي انسدادي ريه، گزينه درماني تازه و شايد به مراتب بهتري براي ميليون‌ها بيمار محسوب مي‌شود. اثربخشي و بي‌خطري داروي آرکاپتا در شش مطالعه باليني و روي 5474 بيمار با تشخيص يکي از بيماري‌هاي انسدادي ريه مورد بررسي قرار گرفته است. شايع‌ترين عارضه گزارش‌شده طي اين مطالعات باليني عبارت بودند از آبريزش از بيني، سرفه، خشکي گلو، سردرد و تهوع. ممنوعيت تجويز اين دارو در مبتلايان به آسم در برگه اطلاعات دارويي آرکاپتا ذکر شده است.
اطلاعات بیشتر

۲۵ خرداد ۱۳۹۰- ۱۵ ژوئن ۲۰۱۱
نولوجیکس (بلاتاسپت): برای پیشگیری از رد حاد پیوند در بیمارانی که پیوند کلیه انجام داده اند کاربرد دارد. اين دارو را مي‌توان با ساير داروهاي مهارکننده دستگاه ايمني، از جمله بازيليکسيماب، مايکوفنولات موفتيل و کورتيکواستروييدها تجويز کرد. نولوجيکس طي 30 دقيقه به صورت اينفيوژن داخل وريدي تزريق مي‌شود. شايع‌ترين عوارض ناخواسته در بيماران مصرف‌کننده نولوجيکس در مطالعات باليني پيش از تاييد سازمان غذا و داروي آمريکا عبارت بودند از آنمي، يبوست، عفونت کليه يا مثانه، تورم پاها يا مچ.
اطلاعات بیشتر

۲۳ خرداد ۱۳۹۰- ۱۳ ژوئن ۲۰۱۱
پوتیگا (ازوگابین): این قرص که يک بازکننده کانال پتاسيمي است به عنوان درمان همراه براي تشنج پارشيال در بيماران بالاي 18 سال کاربرد دارد. اثربخشي اين دارو در 3 مطالعه باليني روي 1239بيمار بررسي شده است. نتايج اوليه، کاهش دفعات وقوع تشنج را در مصرف‌کنندگان نشان داده است. در اين مطالعات باليني، ازوگابين باعث احتباس ادرار در 29 بيمار از مجموع 1365 بيمار (در حدود 2 درصد) شد. 25درصد از دريافت‌کنندگان ازوگابين و 11درصد از مصرف‌کنندگان دارونما به دليل عوارض ناخواسته ناشي از درمان ناچار به قطع دارو يا دارونما و خروج از مطالعه شدند. شايع‌ترين عارضه ناخواسته گزارش‌شده در بيماران دريافت کننده ازوگابين گيجي و منگي، ضعف، سرگيجه، ترمور، دوبيني، اختلال توجه، آفاژي و اختلالات تعادل بودند. در خارج از آمريکا ازوگابين با نام رتيگابين شناخته شده و در 28 مارس 2011 تاييديه اتحاديه اروپا را دريافت کرده است.
اطلاعات بیشتر

۶ خرداد ۱۳۹۰- ۲۷ می ۲۰۱۱
دیفیسید (فیداکسومیسین): قرص جهت درمان کلستریدیوم دیفیسل همراه با اسهال (CDAD) کاربرد دارد.
اطلاعات بیشتر

۲ خرداد ۱۳۹۰- ۲۳ می ۲۰۱۱
اینسیویک (تلپارویر): برای درمان بزرگسالان مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت C کاربرد دارد. اینسیوک برای بیمارانی تجویز می شود که درمان های رایج با داروهای با پايه اينترفرون را دريافت نکرده يا پاسخ کافي به درمان‌هاي ابتدايي نداده‌اند.
اطلاعات بیشتر

۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۰- ۲۰ می ۲۰۱۱
سوتنت (سونیتینیب): براي درمان بيماران مبتلا به فرم پيشرونده تومورهاي سرطاني نورواندوكرين كه در پانكراس جاي گرفته‌اند و با جراحي نيز قابل‌برداشت نيستند يا متاستاز داده‌اند کاربرد دارد. اين نوع از تومورهاي پانكراس رشد آهسته‌اي دارند و نادر هستند. «سوتنت» دومين داروي مورد تاييد FDA براي درمان اين بيماري است. داروي قبلي تاييد شده، «آفينيتور» (Afinitor) نام دارد. شايع‌ترين عوارض جانبي اين دارو عبارت است از اسهال، تهوع، استفراغ، خستگي، بي‌اشتهايي، افزايش فشارخون، آبستني، درد شكم، تغيير در رنگ مو، استوماتيت و نوتروپني. «سوتنت» همچنين براي درمان سرطان كليه مرحله آخر (RCC متاستاتيك) و درمان بيماران مبتلا به GIST مورد تاييد FDA است.
اطلاعات بیشتر

۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۰- ۲۰ می ۲۰۱۱
ادورانت (ریلپیویرین): در ترکیب با سایر دارو های ضد رتروویروس برای درمان عفونت HIV-1 در بزرگسالانی که تاکنون درمان HIV نشده اند کاربرد دارد. ادورانت که بوسیله شرکت Tibotec Therapeutic مستقر در نیوجرسی آمریکا ساخته شده است، به مهار تکثیر ویروس کمک می‌کند و جزئی از گروهی از داروها به نام “مهارکننده‌های غیرنوکلئوتیدی ترانس‌کریپتاز معکوس” است. FDA اعلام کرد این قرص روزی یک بار به همراه غذا مصرف می‌شود. ادوارد کاکس، رئیس اداره فراورده‌های ضدمیکروبی در مرکز پژوهش و ارزیابی دارویی FDA گفت: “بیماران ممکن است به صورت‌های متفاوت به داروهای ضد HIV گوناگون پاسخ می‌دهند یا عوارض جانبی گوناگونی را تجربه می‌کنند. به گفته او با تایید ادورانت گزینه درمانی جدیدی برای بیمارانی که درمان ضد HIV آنها شروع می‌شود، در اختیار قرار خواهد گرفت. این تایید پس از کارآزمایی بالینی مرحله II و III درباره این دارو انجام می‌شود که نشان داد بیمارانی که پیش از این درمان ضدویروس دریافت نکرده‌اند، در صورتی داروی ادورانت را به همراه سایر داروهای ضدویروسی دریافت کنند، میزان بار ویروسی آنها ۸۳ درصد کاهش پیدا می‌کند.
اطلاعات بیشتر

۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۰- ۱۳ می ۲۰۱۱
ویکترلیس (بوسپرویر): قرص برای درمان بزرگسالان مبتلا به هپاتیت C کاربرد دارد. ویکترلیس برای بیمارانی تجویز می شود که کبد آنها هنوز بعضي عملکردهاي خود را حفظ کرده، قبلا با داروهاي ديگر درمان نشده‌اند يا درمان آنها با شکست مواجه شده است. اين دارو در ترکيب با پگ‌اينترفرون آلفا و ريباويرين استفاده مي‌شود. نتايج حاصل از مطالعه‌ها نشان داد استفاده از اين دارو ظرف مدت 24 هفته در 60درصد بيماران باعث بهبود علايم مي شود. از عوارض جانبي ايجادشده مي‌توان به تهوع، از بين رفتن حس چشايي، سردرد، آنمي و خستگي اشاره کرد.
اطلاعات بیشتر

۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۰- ۶ می ۲۰۱۱
آفینیتور (اورولیموس): برای بیماران مبتلا به تومورهای پیشرونده اندوکرین كه در پانكراس جاي گرفته‌اند و با جراحي نيز قابل‌برداشت نيستند يا متاستاز داده‌اند کاربرد دارد. تومورهاي نورواندوکرين پانکراس کمتر از 5 درصد از تومورهاي اين ناحيه را شامل مي‌شوند و نسبت به ساير تومورهاي پانکراس تهاجم کمتري دارند. در حال حاضر درمان مشخصي براي اين تومورها شناسايي نشده و بيماران با جراحي، ‌شيمي‌درماني يا راديوتراپي تحت درمان قرار مي‌گيرند. نتايج مطالعات نشان مي‌دهد استفاده از اين دارو در بيماران ايمن است.
اطلاعات بیشتر

۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۰- ۲ می ۲۰۱۱
ترادجنتا (لیناگلیپتین): قرص همراه با رژیم غذایی و ورزش، کنترل گلوکز خون دربزرگسالان مبتلا به دیابت نوع۲ را بهبود می دهد. مصرف اين دارو براي بيماران مبتلا به ديابت نوع يک مجاز نيست و آن را نمي‌توان همراه با انسولين مصرف کرد. ترادجنتا در واقع مهارکننده آنزيم دي‌پپتيديل پپتيداز-4 است که در دوز 5 ميلي‌گرم تهيه شده و اولين دارو از اين خانواده است که باعث کنترل قند خون مي‌شود. این دارو تولید شرکت الي‌لي‌لي می باشد.
اطلاعات بیشتر

۸ اردیبهشت ۱۳۹۰- ۲۸ آپریل ۲۰۱۱
زیتیگا (آبیراترون استات): همراه با پردنیزون برای درمان بیماران مبتلا به مرحله دیررس (متاستاتیک) سرطان پروستات مقاوم به castration که قبل از آن شیمی درمانی شده بودند کاربرد دارد. اين دارو در واقع بلوک‌کننده گيرنده‌هاي آندروژن است. زيتيگا به صورت قرص تهيه شده و يک‌بار در روز استفاده مي‌شود. مطالعات نشان داده است که مصرف اين دارو مي‌تواند با جلوگيري از توليد تستوسترون از پيشرفت بيماري پيشگيري کند. زايتيگا يک داروي خوراکي است که با هدف قرار دادن سيتوکروم 17A1 P450 باعث کاهش توليد تستوسترون در بدن مبتلايان به سرطان مي‌شود. نتايج مطالعات نشان دادند که اين دارو مي‌تواند در کنار پردنيزولون باعث افزايش ميزان بقا در بيماران شود. از عوارض اين دارو مي‌توان به تورم مفاصل، کاهش پتاسيم خون، احتباس آب، گرگرفتگي، افزايش فشارخون، سرفه و اسهال اشاره کرد.
اطلاعات بیشتر