پزشکی بالینی

يک خانم 56 ساله‌ي مبتلا به هيپرتانسيون براي سنکوپ راجعه مورد ارزيابي قرار گرفت. در معاينه‌ي جسمي، فشارخون و تندي قلب طبيعي بود و در تله‌متري، برادي کاردي يا وقفه ديده نمي‌شد و تندي تنفس و اشباع اکسيژن طبيعي بود. آزمايش فوندوسکوپيک طبيعي بود و شناسه‌يي از ادم پاپي وجود نداشت. در آنژيوگرافي توموگرافي کامپيوتري سر، يک آنوريسم پاراکلينوئيد بسيار بزرگ در سرخ‌رگ کاروتيد داخلي سمت چپ ديده شد که به طور ناقص داراي ترومبوز بود و 5 سانتي‌متر قطر داشت (تصویرهاي A و B، پيکان). 6 سال پيش از اين واقعه، يک آنوريسم سرخ رگ کاروتيد داخلي چپ (2/2x3/1سانتي‌متر) تشخيص داده شده بود ولي بعدها بيمار در پيگيري مراحعه نکرده بود. در سال قبل پيش از مراجعه‌ي فعلي، افزايش فراموشي، بي‌ثباتي مشخص راه رفتن، سردرد، و بي‌اختياري ادرار ايجاد شده بود. به رغم گزارش سرگيجه‌ي گاهگاهي، معاينه‌ي ‌حرکتي، حسي، مخچه‌يي، راه رفتن و اعصاب کرانيال طبيعي بود. آنوريسم سبب فشار بربطن سوم و کناري شده و به ايجاد هيدروسفالوس و انبساط بطن منتهي شده بود (تصویر C، پيکان). در بيمار شنت بطني پلوري قرار داده شد که سبب بهبود مشخص سردرد، شناخت و ثبات عيني راه رفتن شد. در CT دوباره، تحليل کامل هيدروسفالوس و کاهش اندازه‌ي بطن ديده مي‌شد. بيمار در کلينيک آنوريسم پيگيري شد و از نظر ترميم درون رگي آنوريسم درون جمجمه تحت ارزيابي قرار گرفت.

منبع: نشریه پزشکی امروز شماره ۸۷۲
PDF متن انگلیسی