پزشکی بالینی

اين فرابررسي روي 8 كارآزمايي باليني انجام شده كه در اين مطالعات 37 هزار و 485 بيمار وارد مطالعه شده بودند. آخرين مطالعه از اين مجموعه در سال 2009 انجام شده بود و شركت‌كنندگان در اين مطالعات روزانه بين 8/0 تا 40 ميلي‌گرم اسيدفوليك استفاده مي‌كردند.

از ميان تمام بيماران 18 هزار و 762 بيمار تحت درمان با اسيدفوليك بودند و بقيه افراد در گروه دارونما قرار گرفتند.

نتايج حاصل از اين فرابررسي نشان داد:

9 هزار و 326 بيمار طي درمان مبتلا به حوادث قلبي – عروقي شدند، 5 هزار و 125 بيمار به علل مختلف فوت كردند و در 3 هزار و 10 بيمار مبتلا به سرطان، بيماري پيشرفت داشت.

به طور كلي در افرادي كه در اين مطالعات اسيد فوليك استفاده كرده بودند ميزان هموسيستئين نسبت به گروه دارونما 25 درصد كاهش داشت.

طي يك پيگيري 5 ساله نشان داده شد كه تفاوت معني‌داري بين افرادي كه اسيدفوليك استفاده مي‌كردند با گروه دارونما در بروز حوادث قلبي – عروقي مشاهده نشد.

تفاوت معني‌داري بين افرادي كه اسيدفوليك استفاده مي‌كردند و گروه دارونما از نظر بروز مرگ و مير حوادث عروقي مشاهده نشد.

تفاوت معني‌داري از نظر ميزان بروز سرطان، مرگ و مير ناشي از سرطان يا مرگ و مير به علل ديگر بين گروه دارونما و گروهي كه به صورت فعال از اسيدفوليك استفاده مي‌كردند، مشاهده نشد.

منبع: سپید