پزشکی بالینی

هپاتولوژيست‌ها درمان اين دسته از بيماران را براساس بيماري زمينه‌اي که منجر به سرطان شده، همچنين Stage تومور و در نظر گرفتن اين موضوع که آيا پيشرفت تومور يا سيروز پيشرفته تهديدكننده حيات وي هست يا خير، انتخاب مي‌كنند.

در اين روش درماني جديد، هدف درماني مستقيما خود كبد است، يعني راديوآمبولازيسيون و بيشتر بيماران به يك نوبت تجويز ميكروسفرها نياز پيدا كردند. ميانه فعاليت درمان تجويز‌شده 6/1 GBq بوده و تقريبا در 45 درصد بيماران تمام كبد و در 39 درصد آنها لوب راست ايفيوژن پيدا كردند. در نهايت پس از اتمام درمان و تحليل‌هاي انجام‌شده، ميانه کلي بقاي بيماران تحت‌درمان نزديك به 13 ماه گزارش شد، البته اين ميزان بقا به كلاس BCLC بيماري بستگي نزديكي داشت به طوري كه بيماران با BCLC A، 24 ماه، BCLC B، نزديك به 17 ماه و BCLC C، 10ماه بقا داشتند. محققان يادآورشده‌اند كه مهم‌ترين عوامل موثر در پيشرفت عبارتند از وضعيت عملکرد ECOG، بار تومور، نمره تست كوآگولاسيون (INR بيش از 2/1) و بيماري‌هايي كه خارج از كبد وجود دارند.

اين تيم تحقيقاتي همچنين اعلام كرد كه مهم‌ترين عوارض جانبي مشاهده‌شده با راديوآمبولازيسيون عبارت بودند از خستگي، تهوع، استفراغ و درد شكم. ميزان مرگ‌ومير به هر علتي در اين گروه از بيماران پرخطر، 1 درصد در روز 30 و حدود 7 درصد در روز 90 از شروع درمان گزارش شد. در نهايت پژوهشگران اين مطالعه كه مقر اصلي آنها در دانشگاه «ناوارا» در اسپانيا قرار دارد، متذكر شدند كه يافته‌ها حاكي از وجود شواهد قوي مبني بر افزايش بقاي بيماران مبتلا به هپاتوسلولار كارسينوما با راديو آمبولازيسيون است، حتي در بيماراني كه در مراحل پيشرفته و انتهايي قرار داشته و گزينه‌هاي درماني اندكي براي آنها وجود دارد. البته انجام مطالعه‌هاي باليني و كارآزمايي‌هاي ديگري نيز لازم است تا كارايي اين روش درماني به خوبي اثبات شود و بتواند از اين پس وارد چرخه درمان باليني اين دسته از بيماران شود. طبق برآورد سازمان جهاني بهداشت، در سال 2008 نزديك به 700 هزار مورد مرگ در سراسر دنيا در اثر اين بيماري رخ داده كه بيش از 80 درصد آنها نتيجه ابتلا به عفونت هپاتيت C و B بوده است. مطالعه‌ها افزايش بروز اين بيماري را در كشورهاي پيشرفته‌اي همچون آمريكا نيز نشان مي‌دهند و همچنين بيماري تمايل به گرفتاري افراد جوان‌تر دارد.

منبع: سپید