با بررسي‌هاي انجام شده ميان بيماران مبتلا به سرطان‌هاي ريه، مري و پانكراس مشخص شد بيماراني كه در 5 گروه برتر اقتصادي، اجتماعي آمريكا قرار مي‌گيرند، با احتمال بيشتري درمان‌هاي تهاجمي‌تر دريافت مي‌كنند اما پس از تطابق‌هايي كه از نظر عوامل خطر انجام شد، هيچ‌گونه تفاوتي در ميزان بقاي 2 ساله آنها با بيماراني كه از نظر اقتصادي، اجتماعي در گروه‌هاي پايين‌تر قرار دارند، ديده نشد. به عبارت ديگر، حتي درمان‌هاي تهاجمي و سخت نيز گره‌اي از مشكل اين بيماران باز نمي‌كند.

در اين بررسي حدود 68 هزار بيمار بررسي و وضعيت اقتصادي آنها با توجه به سطح ثروت و درآمد، تحصيلات، وضعيت استخدامي و كد پستي منزل آنها رتبه‌بندي‌شد. بيماراني كه در گروه‌هاي پايين‌ قرار داشتند، بيشتر سياه بودند و نياز به بستري اورژانس داشتند كه در بيمارستان‌هاي غيرآموزشي نيز پذيرش شدند. حدود 35 درصد از اين افراد هنگام تشخيص در شرايط پيشرفته بيماري قرار داشتند و به احتمال بيشتري درمان‌هاي مرتبط را دريافت نمي‌كردند. بيماران مبتلا به سرطان ريه که در بيمارستان‌‌هاي مناطق مرفه‌نشين قرار داشتند، تفاوت متوسطي در بقاي 2 ساله آنها بر اساس وضعيت اقتصادي‌‌شان وجود داشت اما اگر بيمارستان‌ها در مناطق فقيرنشين قرار مي‌گرفتند، تفاوتي در اين ميزان ديده نمي‌شد.

منبع: سپید