مطالعات پيشين نشان داده‌اند سگ‌ها مي‌توانند با بوئيدن بدن بيماران، وجود ملانوما در بدن آنها را تشخيص دهند. اين مطلب مي‌تواند نشانگر آن باشد که شاخص‌هاي استنشاقي خاص مي‌تواند مبتلايان به ملانوما را از افراد سالم افتراق دهد.

در يک پژوهش جديد، پژوهشگران دانشگاه پنسيلوانياي آمريکا از اسپکترومتري توده‌اي- کروماتوگرافي گازي براي شناسايي شاخص‌هاي استنشاقي ملانوما استفاده کرده‌اند. اين پژوهشگران موفق به شناسايي تعدادي ترکيب استنشاقي شدند که از آن ميان مي‌توان به الکل ايزوآميل اشاره کرد که در سلول‌هاي ملانومايي بيش از سلول‌هاي غيرسرطاني وجود داشت. اسيد ايزووالريک هم ترکيب دومي بود که امکان افتراق بيني ملانوما و سلول‌هاي غيرسرطاني را فراهم مي‌کرد؛ به طوري که غلظت اين ترکيب استنشاقي در سلول‌هاي ملانومايي از سلول‌هاي عادي به‌طور معني‌داري کمتر بود؛ علاوه بر اين سلول‌هاي ملانومي ترکيبات دي‌متيليدي و تري سلولفيدي ديگري هم توليد مي‌کنند که توسط سلول‌هاي عادي ساخته نمي‌شوند.

پژوهشگران نتيجه‌گيري کرده‌اند پايش گازهاي قابل استنشاقي که از سلول‌هاي پوستي متصاعد مي‌شوند مي‌توانند به عنوان يک روش تشخيصي غربالگري و غيرتهاجمي مورد استفاده قرار گيرد. از آنجا که اين پايش نياز به فن‌آوري‌هاي پيچيده‌اي همچون اسپکترومتري توده‌اي و کروماتوگرافي گازي دارد، هزينه چنين غربالگري بايد در مقابل منافع آن همچون عدم تهاجم سنجيده شود.

منبع: نوین پزشکی ۵۵۱