..:::: گلولههاي چسبان حمله کننده به سلول سرطاني ::::..
محققان در آمريکا «گلولههاي چسباني» ساختهاند که ميتواند سلولهاي سرطاني را در جريان خون نابود کند و مانع گسترش سرطان شود. خطرناکترين و مرگبارترين مرحله يک تومور سرطاني زماني است که در اطراف بدن پخش ميشود. دانشمندان در دانشگاه کورنل ذرات نانويي طراحي کردهاند که در جريان خون ميماند و سلولهاي مهاجر سرطاني را به محض تماس ميکشد. آنها گفتند که اين شيوه بهطور «چشمگيري» موثر بوده اما افزودند که «هنوز مطالعات زيادي لازم است.» به گفته آنها يکي از بزرگترين عوامل در تعيين طول عمر پس از شناسايي سرطان اين است که آيا تومور متاستاز داده يا خير. پروفسور مايکل کينگ محقق اصلي در اين مطالعه ميگويد که حدود ?? درصد مرگها در اثر سرطان به متاستاز مربوط ميشود. تيم دانشگاه کورنل راه تازهاي براي برخورد با مساله طراحي کرد. آنها يک پروتئين نابود کننده سلولهاي سرطاني را به نام تريل Trail و ساير پروتئينهاي چسبناک به گلولههاي کوچک از جنس ذرات نانو چسباندند. وقتي اين گلولهها به بدن تزريق شد، به گلبولهاي سفيد خون چسبيد. بررسيها نشان داد که گلبولهاي سفيد به سلولهاي سرطاني که از غده اصلي جدا و پخش شدهاند برخورد ميکند. اين مطالعه که جزئيات آن در نشريه اقدامات آکادمي ملي علوم چاپ شده نشان داد که اين برخورد باعث نابودي سلول سرطاني ميشود. به گفته پروفسور کينگ نتايج نه فقط در موش بلکه انسان هم کاملا قابل توجه بود. فقط دو ساعت بعد از تزريق، سلولهاي سرطاني عملا تجزيه شده بودند. به اعتقاد او ميشود از اين ذرات نانو پيش از جراحي يا راديوتراپي که باعث جدا شدن سلولهاي سرطاني از تومور ميشوند استفاده کرد. همچنين ميتوان از آن در بيماران مبتلا به تومورهاي وخيم که در آستانه متاستاز است استفاده کرد. با اين حال به گفته محققان پيش از تلاش براي معالجه بيماران با اين شيوه لازم است ايمني آن در موش و حيوانات بزرگتر به طور مفصل محک زده شود. شواهد موجود نشان ميدهد که اين سيستم تاثيري منفي بر سيستم ايمني بدن ندارد و به گلبولهاي خون يا جدار رگهاي خوني صدمه نميزند. با اين حال پروفسور کينگ هشدار ميدهد که پيش از عملي شدن اين معالجه براي بيماران چند مرحله و پيشرفت مهم بايد حاصل شود.
منبع: سپید ۳۸۸