محققان مؤسسه تحقیقات کاربردی پلیمر فرانهوفر آلمان شیوه جدیدی ابداع کرده‌اند که به نمایش مواد حاوی نانوذرات با قابلیت کشتن انتخابی سلول‌های تومور می‌پردازد. محققان از آبگریزها یا وزیکولهای چربی نامحلول در آب به عنوان حامل‌های دارویی کوچک 200 تا 250 نانومتری استفاده کردند. این حامل‌ها از لحاظ زیستی در بدن پس از استقرار قابل تخریب و تجزیه هستند. از پلیمرها برای تثبیت نانوپوشش استفاده می‌شود که از مولکولهای بسیار خاص و به رسمیت شناخته شده توسط سلولهای تومور برخوردارند. این پوشش نانوذرات که متخصصان آن را ویزکول می‌نامند، از ساختاری شبیه سلول برخوردارند.

دانشمندان این حامل‌ها را با دوکسوروبیسین که یکی از عوامل ضد سرطانی مورد استفاده در شیمی‌درمانی است، پر کردند. سدیم تترادسیل سولفات نیز که نوعی سورفاکتانت است، به جذب بهتر این عامل فعال کمک می‌کند. محققان اکنون توانسته‌اند کارایی رویکرد خود را در آزمایشات آزمایشگاهی اثبات کنند. این دانشمندان از گونه سرطان گردن رحم و سرطان روده بزرگ برای چهار آزمایش درون آزمایشگاه استفاده کرده و دریافتند که هر کدام واکنش کاملا متفاوتی به دوکسوروبیسین نشان می‌دادند. برای مثال سلولهای سرطان روده بزرگ به این مواد حساس بودند در حالیکه سلولهای سرطان گردن رحم چنین حساسیتی نداشتند.

منبع: ایسنا