پزشکی بالینی

ترومبوز حاد وريد مزانتريک يک حالت غير شايع است. بي‌کفايتي حاد جريان خون شريان مزانتريک مسوول 70-20 موارد ايسکمي مزانتريک است؛ در حالي که ترومبوز وريد مزانتريک تنها در 5 موارد رخ مي‌دهد. گرچه دل‌درد کوليکي يک شکايت شايع است، بيمار مبتلا به ترومبوز وريد مزانتريک ممکن است بدون علامت يا دچار علايم پريتونيت باشد. اگر ايسکمي روده‌اي ايجاد شده باشد، نتايج چنين حالتي شامل انفارکت روده‌اي، خونريزي، سپسيس و مرگ است. بايد شک باليني قوي به اين وضعيت وجود داشته باشد. شايع‌ترين اتيولوژي‌ها عبارتند از وضعيت‌هاي پيش‌برنده ترومبوز مانند اختلالات انعقادي مادرزادي، سندرم‌هاي پارانئوپلاستيک، حالات التهابي داخل شکمي (مثل سپسيس، پانکراتيت، بيماري التهابي روده و ديورتيکوليت)، وضعيت پس ‌از عمل، سيروز و پرفشاري خون پورت.

هيچ راهکار رسمي براي درمان ترومبوز وريد مزانتريک وجود ندارد. وضعيت باليني بيمار هدايت‌کننده اقدامات اوليه است. اگر بيمار از نظر باليني ناپايدار است، کاوش فوري شکم همراه با برداشت روده انفارکت‌شده لازم است. براي بيماران پايدار از نظر باليني، درمان ضدانعقاد سيستميک زودرس براي جلوگيري از گسترش ترومبوز مناسب خواهد بود. اگر کنتراانديکاسيوني براي مصرف ضدانعقاد وجود داشته باشد، ترومبکتومي مکانيکال ممکن است مورد توجه قرار گيرد. بسته به مهارت پزشکان، درمان ترومبوليتيک موضعي ممکن است مورد استفاده قرار گيرد. مدت درمان ضدانعقاد بستگي به اتيولوژي ترومبوز دارد و ممکن است 12-6 ماه يا تا آخر عمر طول بکشد.

در بيمار ما، درمان ضدانعقاد سيستميک بلافاصله شروع شد و بيمار کاملا بهبود پيدا کرد.

منبع: نشریه نوین پزشکی شماره ۵۱۰