آسيب حاد کليه عارضه خطرناکي است که با 25 تا80 درصد احتمال مرگ درون بيمارستاني همراه است. پژوهشگران در يک مطالعه بين‌المللي جديد به روشي دست يافته‌اند که با يک آزمايش ادرار ساده، امکان شناسايي زودهنگام بيماران در معرض خطر را در بدو ورود به بخش‌هاي اورژانس فراهم مي‌سازد. تا به حال پزشکان براي آگاهي از وضعيت کارکرد کليه، از اندازه‌گيري کراتينين سود مي‌جستند، حال آنکه ميزان اين ماده در حضور آسيب کليوي حاد ممکن است تا چندين ساعت در محدوده طبيعي باقي بماند و تشخيص دقيق عارضه حداقل 1 تا 3 روز وقت مي‌برد، به همين دليل اندازه‌گيري کراتينين در بخش اورژانس کارآيي لازم را ندارد.

از طرف ديگر سنجش مارکرهاي زيستي ادراري آسيب حاد کليه تنها به زماني حدود نيم ساعت نياز داشته و امکان ارزيابي شدت عارضه را نيز فراهم مي‌سازد.

در مطالعه فوق مقدار 5 مارکر زيستي در ادرار بدو ورود 1635 بيمار مراجعه کننده به بخش‌هاي اورژانس اندازه‌گيري شد. اگرچه تمامي مارکرها در موارد آسيب اينترينسيک حاد کليه (شديدترين نوع آسيب) افزايش نشان مي‌دادند، مارکر uNGAL بيشترين دقت را در تشخيص اين عارضه و تعيين شدت آن دارا بود.

همچنين اين ماده به همراه مارکر ديگري به نام Kim-1 بيشترين دقت را در پيشگويي احتمال مرگ يا نياز به انجام دياليز در زمان بستري نشان داد. اندازه‌گيري اين مارکرها توسط کيت ARCHITECT-NGAL assay از شرکت ابوت که در بازار موجود بود انجام پذيرفت. تشخيص آسيب حاد کليه در زماني که هنوز بيمار در بخش اورژانس است، مخصوصا در بيمارستان‌هاي شلوغ شهرهاي بزرگ که امکان انجام آزمايش‌هاي مکرر از بيماران وجود ندارد و پيگيري غالب آنان امکا‌ن‌پذير نيست از اهميت فوق‌العاده‌اي برخوردار است. اندازه‌گيري مارکرهاي زيستي ادراري امکان تشخيص سريع و دقيق آسيب حاد کليه را مخصوصا در شرايطي مانند برخورد با حوادث طبيعي، ميادين جنگ و... که نياز به تصميم‌گيري سريع در مورد بيماران وجود دارد، فراهم مي‌سازد.

منبع: سپید۲۸۸