امروزه استفاده از تكنولوژي MRI براي كمك به پزشكان براي تصميم‌گيري در مورد گزينه‌هاي درماني پيش روي بيماران مبتلا به سرطان پستان گسترش زيادي پيدا كرده، به?رغم اينكه شواهد بسيار اندكي در دست است كه اين نوع سيستم تصويربرداري منفعت خاصي نيز داشته باشد و محققان نيز بر اين امر صحه مي‌گذارند. براساس گزارشي كه اخيرا در نشريه معتبر «لنست» به چاپ رسيده، طي ساليان اخير استفاده از MRI به طور گسترده‌اي در كار بالين مورد پذيرش قرار گرفته، زيرا اين فرضيه مطرح است كه با كاربرد آن حساسيت تشخيصي سرطان بالاتر مي‌رود و همين امر پيامد نهايي بيماران را بهبود خواهد بخشيد. اين مساله بهانه‌اي شد براي يك تيم تحقيقاتي تا صحت اين فرضيه را مورد آزمون قرار دهند و مقاله?هاي منتشر شده را در يك دهه اخير دوباره بازبيني كنند. آنها دريافتند كه هر چند MRI يك ابزار ارزشمند براي پيگيري زناني است كه از نظر ژنتيكي در معرض خطر بالاي ابتلا به سرطان پستان قرار دارند اما شواهد مبتني بر استفاده از MRI به عنوان يك وسيله غربالگري در جمعيت عمومي محدود است. آنها همچنين شواهد اندکي يافتند كه غربالگري روتين با MRI براي انتخاب درست بيماران قبل از جراحي محافظتي پستان‌ کمک کننده است يا خطر عودهاي موضعي سرطان پستان را كم مي‌كند يا نياز به اعمال جراحي را به حداقل مي‌رساند. اين تيم تحقيقاتي ذكر مي‌كند كه البته شواهد كافي در دست است كه MRI به اندازه كافي براي غربالگري زنان در معرض خطر بالا (داشتن سابقه فاميلي مثبت يا موتاسيون شناخته شده ژني) مفيد است و مي‌تواند دقيقا تومورهايي را كه قبلا ماموگرافي يا اولتراسوند تشخيص داده‌اند، مشخص كند، هر چند هنوز كسي نمي‌داند كه آيا واقعا اين تشخيص پيشرفته‌تر تاثيري بر ميزان بقاي بيماران دارد يا خير. آنها از سوي ديگر تاكيد مي‌كنند كه شواهدي موجود نيست كه افزايش حساسيت با استفاده از اسكن‌هاي MRI براي معاينه زنان قبل از جراحي به درمان بهتر جراحي يا پيش‌آگهي آنها كمكي مي‌كند يا خير. در واقع به نظر مي‌رسد MRI به انتخاب بهتر بيماران براي جراحي‌هاي محافظتي پستان كمك شاياني نمي‌كند و باعث نمي‌شود هنگام جراحي حاشيه‌هاي بدون تومور بيشتري انتخاب شود. همچنين به علت تعداد كم كارآزمايي‌ها و كيفيت ضعيف بسياري از مطالعه‌هاي انساني، اثر MRI بر پيامد طولاني‌مدت بيماران قابل ارزيابي نيست. پيامد نهايي شامل بروز سرطان در پستان ديگر يا عود در پستان درگير است. براساس يافته‌هاي اين محققان، ثابت شده غربالگري با MRI بيشتر در زمينه‌ ارزيابي وسعت بيماري باقي‌مانده و بررسي پاسخ به كموتراپي قبل از عمل جراحي در مقايسه با آزمون‌هاي رايج، مانند معاينه باليني، ماموگرافي و اولتراسوندگرافي موثر است.

در چكيده اين مقاله، محققان يادآوري كرده‌اند كه: «در نهايت، ارزش واقعي و درست MRI مي‌تواند در توانايي آن براي پيش‌بيني رفتارهاي بيولوژيكي سلولي نهفته باشد. تغييرات بسيار ابتدايي متابوليسم داخل سلولي كه توسط MRS تشخيص داده مي‌شوند، به نظر مي‌رسد پيش‌بيني كننده پاسخ بيمار به درمان باشد و در صورتي كه مطالعه‌هاي بزرگ‌تر و داراي اعتبار بتوانند سميت و هزينه ادامه يك رژيم شيمي‌درماني را بر اين اساس تعيين كنند، شايد بتوان در‌آينده استفاده از اين نوع درمان‌ها را كه شايد هيچ منفعتي هم نداشته باشند، به حداقل خود رساند و تنها براي بيماراني مورد استفاده قرار داد كه واقعا از آنها سود خواهند برد.»

منبع: نشریه سپید شماره ۲۸۲