سميت رکتومي يکي از مهمترين عوامل محدودکننده در پرتودرماني‌هاي سرطان پروستات است. ابداع جديد پژوهشگران دانشگاه لوبک آلمان نوعي بالون جديد است که طي يک عمل جراحي از راه پرينه، در فاصله بين رکتوم و پروستات جايگذاري مي‌شود. وجود اين بالون از پرتوتابي غيرضروري به مخاط رکتوم و ايجاد عوارضي همچون التهاب ناشي از پرتو نکروز و عفونت به‌طور قابل‌توجهي مي‌کاهد. مهمترين ويژگي اين بالون اين است که قابل جذب بود و پس از مدتي، بدون نياز به انجام جراحي مجدد براي خارج نمودن آن، توسط بدن بيمار جذب مي‌گردد.

در اين طرح چند مرکزي 27 بيمار مورد ارزيابي قرار گرفتند. پس از جاگذاري بالون، فاصله بين پروستات تا رکتوم حدود 10 برابر افزايش پيدا کرد و از 2/0 سانتي‌متر به 4/2 سانتي‌متر رسيده بيماران طي ماه مورد پيگيري قرار گرفتند و طي اين مدت براساس وسعت سرطان اوليه تحت پرتو درماني بودند. طي اين مدت قطر بالون از 25/4 سانتي‌متر تنها به 8/3 سانتي‌متر کاهش پيدا کرد، اما فاصله بين رکتوم و پروستات کاهش معني‌دار را نشان نداد.

کارگذاري بالون تنها با عوارض محدودي همراه بود: چند بيمار دچار احتباس موقت ادراري طي چند ساعت پس از کارگذاري بالون شدند که خودبخود بهبود يافت، درد خفيف در ناحيه پرينه و مقعد هم توسط تعدادي از بيماران گزارش شد. طي 6 ماه پيگيري بيماران، گزارش از عفونت يا عوارض جدي ديگر وجود نداشت. کاهش قابل‌توجه و معني‌داري در دوز پرتوي دريافت شده توسط بافت رکتوم پس از کارگذاري بالون مشاهده گرديد. پژوهشگران نتايج فوق را بسيار اميدوار کننده مي‌دانند و ارزيابي بيشتر بر روي تعداد بيشتري از بيماران رادر دستور کار خود دارند.

منبع: نوین پزشکی ۵۵۱