پزشکی بالینی

پژوهشگران دانشگاه Rice دريافتند که داروهاي کموتراپي که به نانوتيوب‌ها متصل مي‌شوند، به قدري بزرگ هستند که نمي‌توانند از سوراخ‌هاي عروق خوني طبيعي عبور کنند و که به اندازه‌اي هم کوچک هستند که بتوانند از سوراخ‌هاي عروق مرتبط با سرطان رد شوند. هنگامي که نانوتيوب‌ها بتوانند رد شوند، توسط سلول‌هاي سرطاني گرفته شده و به اين ترتيب مي‌توانند داروهاي شيمي‌درماني را وارد سلول‌هاي سرطاني کنند. سرطان پانکراس از انواع سرطان است که تشخيص آن مشکل است و تقريبا درماني نيز براي آن وجود ندارد. رساندن دقيق داروهاي شيمي‌درماني به سلول‌هاي تومورال همواره يکي از چالش‌هاي دنياي پزشکي بوده است. به همين منظور، محققان روشي را امتحان کرده‌اند که با استفاده از نانوتيوب‌هاي کربن مي‌توانند داروهاي شيمي‌درماني را به‌طور دقيق به سلول‌هاي سرطاني و بعد به هسته سلول برسانند. دانشمندان در اين روش از تکنيکي به نام functionalization استفاده کرده‌اند که به داروهاي کموتراپي اجازه مي‌دهد به نانوتيوب‌ها متصل شوند. همچنين در بررسي‌هاي انجام شده دريافتند که بهترين اندازه براي تيوب‌ها براي انجام اين کار طول 50 نانومتري است. از سوي ديگر، تيوب‌ها با کلرين پوشيده مي‌شوند تا از ذرات اکسيد آهن که به عنوان کاتاليست طي توليد تيوب‌ها استفاده مي‌شوند، خلاصي يابند. علاوه براين، سطح نانوتيوب‌ها با polyethyleneimine پوشانده مي‌شوند تا به آنها کمک کنند متفرق شده و از ديواره سلولي عبور کنند و به هسته سلول برسند. سپس با تکان سختي که از طريق امواج اولتراسوند به نانوتيوب‌ها مي‌رسد، وادار مي‌شوند تا داروها را آزاد کرده و سلول‌هاي سرطاني را از بين ببرند. البته اين روش فعلا در مراحل اوليه خود به سر مي‌برد و دانشمندان به دنبال آن هستند تا آن را روي موش‌هايي که آلوگرافت‌هاي تومورهاي انساني به آنها پيوند زده شده، آزمايش کنند.