نتايج يک مطالعه جديد حاکي از آن است که افراد با زمينه ژنتيکي سطوح بالاي کلسترول LDL، در معرض خطر بيشتر براي کلسيفيکاسيون دريچه آئورت و تنگي آئورت هستند. محققان در اين طرح با وزن‌دهي به نمره خطر ژنتيکي براي ليپيدها، که يکي از آنها با پلي‌مورفيسم‌هاي تک نوکلئوتيدي چندگانه مرتبط با کلسترول LDL، کلسترول HDL و تري‌گليسيريد همراه است، دريافتند يک افزايش ژنتيکي در کلسترول LDL با حضور کلسيفيکاسيون دريچه آئورت و بروز تنگي آئورت همراهي دارد. در اين مطالعه مشخص شد، ارتباطي ميان بيماري دريچه آئورت و زمينه ژنتيکي کلسترول غيرطبيعي HDL يا تري‌گليسيريد وجود ندارد و تنها متهم اصلي در اين زمينه، LDL است. از مدت‌ها قبل، مطالعات اپيدميولوژي نشان داده بودند که ارتباط‌هاي فراواني ميان کلسترول LDL و بيماري دريچه آئورت وجود دارد، به‌طوري‌که کلسترول LDL بالا خطر بيماري دريچه آئورت را بيشتر مي‌کند. همين موضوع باعث شد تعدادي کارآزمايي باليني تصادفي شده انجام شود تا با کاهش اين کلسترول با کمک استاتين‌ها، خصوصا در افراد مبتلا به بيماري پيشرفته دريچه‌اي، صحت اين موضوع را دريابند. البته هيچ‌يک از اين مطالعات نقش کاهش کلسترول را در کند کردن پيشرفت بيماري دريچه آئورت تاييد نکردند. پس از آن، محققان به فکر افتادند که نقش ژن‌ها را در اين زمينه مورد مطالعه قرار دهند. درنهايت، دريافتند که ژن‌هاي مشترکي ميان کلسترول LDL بالا و خطر کلسيفيکاسيون دريچه آئورت وجود دارد و استنوز بعدي آئورت وجود دارد.