پزشکی بالینی

مطالعه جدید نشان می‌دهد افراد متاهلی که مبتلا به سرطان هستند، در مقایسه با افراد مجرد، مدت طولانی‌تری زندگی می‌کنند. تحقیقات محققان «موسسه سرطان دانا-فاربر» و بریگهام و بیمارستان زنان امریکا همچنین نشان می‌دهد سرطان افراد متاهل در مراحل زودتری تشخیص داده می‌شود. افزون بر این، این افراد همچنین اغلب فرایند درمانی موفقیت‌آمیزتری دارند و درمان مناسب‌تری را نیز دریافت می‌کنند.
داده‌های جدید نشان می‌دهد ازدواج می‌تواند اثر سلامتی مهمی بر بیماران مبتلا به سرطان داشته باشد و این موضوع در میان تمامی موارد مطالعه‌شده صدق کرد. محققان معتقدند حمایت اجتماعی از سوی همسران منجر به پیشرفت بقای قابل‌توجهی در میان افراد بیمار می‌شود. همسران اغلب بیماران را در ویزیت‌ها همراهی می‌کنند و اطمینان حاصل می‌کنند که همسرشان توصیه‌ها را به خوبی درک کرده و تمامی درمان‌ها را به طور کامل از سر می‌گذراند. با استفاده از «برنامه نظارت، نتایج پایانی و اپیدمولوژی» موسسه ملی سرطان امریکا، دانشمندان 734 هزار و 889 نفر مبتلا به سرطان بین سال‌های 2004 و 2008 را تحلیل کردند. آن ها بر 10 عامل اصلی مرگ‌های سرطانی یعنی ریه، کلورکتال، سینه، پانکراس، پروستات، کبد/مجرای صفرا، لنفوم غیرهوچکین، سر و گردن، تخمدان و سرطان متمرکز شدند.
پژوهشگران همچنین این داده‌ها را با تعدادی از مولفه‌های اثرگذار شامل سن، جنسیت، نژاد، نوع سکونت، تحصیلات و درآمد خانگی مطابقت دادند. تحلیل آن‌ها نشان می‌دهد در مقایسه با بیماران متاهل، بیماران سرطانی مجرد شامل افراد بیوه و همسر از دست داده، 17 درصد بیشتر احتمال داشت به سرطان متاستاز مبتلا باشند و همچنین 53 درصد کمتر احتمال داشت که درمان مناسب را دریافت کنند. جزئیات این مطالعه در مجله Journal of Clinical Oncology منتشر شد.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد افرادی که در هنگام تشخیص بیماری سرطان متاهل هستند نسبت به افراد مجرد بیشتر زنده می‌مانند. در پژوهشی که در مجله سرطان‌شناسی بالینی منتشر شد، آمده است: احتمال مرگ بیماران سرطانی متاهل 20 درصد کمتر از بیماران سرطانی مجرد، مطلقه یا بیوه است.
بر اساس این مطالعه بیماران متاهل مبتلا به سرطان شانس بیشتری برای بهبود دارند. این موضوع به ویژه درخصوص بیماران مبتلا به سرطان‌های سینه، پروستات، روده بزرگ، مری و گردن بیشتر صدق می‌کند. ازدواج برای این بیماران بیش از شیمی‌درمانی مفید است. به گفته متخصصان مرکز سرطان دانا فاربر و بریگهام و بیمارستان زنان در بوستون آمریکا تشخیص به موقع سرطان در افراد متاهل عاملی برای درمان موفق این بیماری است. نتایج حاصل از تحقیقات نشان می‌دهد ازدواج تاثیر قابل توجهی بر سلامتی مبتلایان به سرطان دارد و این نتیجه در تمام بیماران مورد بررسی صدق کرده است.

طبق مطالعه‌اي که به تازگي در نشريه جاما به چاپ رسيده، آن دسته از دستياران رشته جراحي در ايالات متحده آمريکا که مجرد هستند، نسبت به جراحان متاهل بيشتر براي دوره‌هاي فوق‌تخصصي اقدام مي‌کنند. در اين مطالعه پرسشنامه‌اي براي رزيدنت‌‌هاي جراحي ارسال شد که 4586 نفر (75 درصد) از دستياران به آن پاسخ دادند. از شرکت‌کنندگان علت انتخاب رشته جراحي به عنوان رشته تخصصي، ارزيابي عملکرد خودشان در اين رشته و ديدگاه‌شان نسبت به آينده رشته جراحي مورد پرسش قرار گرفته بود. دستياراني که پاسخ داده بودند، داراي ميانگين سني 6/30 بوده و 7/31 درصد آنها را خانم‌ها تشکيل مي‌دادند. نتايج حاصل از اين مطالعه به شرح زير بود:
3/51 درصد از اين پزشکان متاهل بودند، 6/23 درصد در شرف ازدواج و 6/22 درصد مجرد بودند. 4/25 درصد هم حداقل دراي يک فرزند بودند. 7/28 درصد از دستياران معتقد بودند که جراحي عمومي منسوخ شده و حتما بايد براي آينده‌اي بهتر در يک رشته فوق‌تخصصي ادامه تحصيل داد. در اين ميان دستياران خانم نگراني کمتري در اين زمينه داشتند. 1/55 درصد از جراحان اذعان کردند براي موفقيت بيشتر جراحان عمومي، بايد جراحي مدرن در دوران دستياري به آنها آموزش داده شود. در اين زمينه نگراني خانم‌ها کمتر از آقايان بود و پزشکان مجرد و يا متاهل بدون فرزند تمايل بيشتري براي اضافه کردن برنامه‌هاي آموزشي مدرن به دوران دستياري داشتند. 1/78 درصد از شرکت کنندگان ادعا کردند که بهتر است حقوق دوران دستياران جراحي به علت سختي اين رشته افزايش يابد.
پزشکان مجرد تمايل بيشتري براي ادامه تحصيل در رشته‌هاي فوق تخصصي داشتند، اما اين تفاوت چندان چشم‌گير نبوده است (1/59 درصد دربرابر 9/51 درصد). اين تمايل در پزشکاني که داراي فرزند بودند، از اين دو گروه پايين‌تر بوده است (1/50 درصد). پزشکان مرد بيشتر نگران منسوخ شدن اين رشته در آينده بودند، اما پزشکان خانم بيشتر از ميزان درآمد و شرايط سخت زندگي دستياران جراحي شکايت داشتند.
پژوهشگران اين مطالعه در يک جمع‌بندي کلي به اين نتيجه رسيدند که اکثر دستياران جراحي تنها براي رسيدن به درآمد بالاتر به سمت رشته‌هاي فوق‌تخصصي گرايش دارند و در اين ميان علاقه به يک رشته فوق تخصصي نقش چنداني ندارد، بلکه پول‌ساز بودن آن در اولويت قرار دارد. اين پژوهشگران عنوان کردند مطالعات بيشتري نياز است تا بتوان انگيزه واقعي دستياران را براي ادامه تحصيل در رشته‌هاي فوق‌تخصصي بررسي کرد. همچنين مطالعات وسيع‌تري بايد صورت گيرد تا مشخص شود آيا واقعا تاهل و داشتن فرزند مانعي بزرگ براي ادامه تحصيل در رشته‌هاي فوق‌تخصصي است يا عوامل ديگر نقش مهم‌تري دارند؟