دارو96- بایدها و نبایدهای سفتریاکسون
سفترياکسون يک آنتيبيوتيک نيمه صناعي و يکي از اعضاي خانواده بزرگ سفالوسپورينهاي نسل سوم است که از راه تزريق داخل وريدي و داخل عضلاني مصرف ميشود. براي تزريق داخل وريدي سفترياکسون ،به داخل ويالهاي حاوي 250يا 500 ميلي گرم يا ويالهاي حاوي 1 يا 2 گرم پودر، به ترتيب 4/2، 8/4، 6/9 و 2/19 ميليليتر حلال (آب مقطر، نرمال سالين يا دکستروز 5 درصد) وارد کرده و تکان داده ميشود تا پودر کاملا حل شود. محلول حاصل در هر ميليليتر خود تقريبا معادل 100 ميلي گرم سفترياکسون دارد. محلول داخل سرنگ کشيده و با حلال مناسب براي انفوزيون وريدي به کار ميرود تا به ميزان مطلوب رقيق شود. معمولا غلظت 10 تا 40 ميليگرم در ميليليتر اين دارو تجويز ميشود که بايد در عرض 30 دقيقه از راه داخل وريدي تزريق شود. توجه داشته باشيد که براي حل و رقيق کردن اين دارو از حلالهاي حاوي کلسيم نظير محلول رينگر يا محلولهارتمان استفاده نميکنند زيرا ذرات معلق تشکيل خواهد شد(Particulate formation). پودر استريل سفترياکسون سديم بايد در دماي 20 تا 50 درجه سانتيگراد و دور از نور نگهداري شود اما پس از تهيه محلول، محافظت در برابر نور لازم نيست. رنگ محلول با توجه به مدت زمان نگهداري شده پس از تهيه، غلظت و حلال آن ميتواند از زرد کم رنگ تا زرد کهربايي متفاوت باشد.