پزشکی بالینی

با توجه به آنکه گلوکوم يکي از علل اصلي نابينايي در دنيا به شمار مي‌رود، محققان دانشگاه کاليفرنيا نوعي لنز تماسي ابداع کرده‌اند که در آن نانوالماس جاسازي شده و درمان گلوکوم را ارتقاء مي‌دهد. در حال حاضر اين بيماري بوسيله قطره‌هاي چشمي درمان مي‌شود که خود عوارض جانبي مانند خشکي چشم، سردرد و حساسيت به نور دارند. توجه به اين مسايل و ديگر موارد باعث شد تا محققان به دنبال روش جايگزيني براي رساندن دارو به منطقه درگير باشند تا درمان گلوکوم بهتر و موثرتر صورت گيرد. اين محققان داروهاي استفاده شده در درمان گلوکوم را با نانوالماس‌ها ترکيب کرده و درون لنزهاي تماسي جايگذاري کردند. وقتي داروها در تعامل با اشک بيمار قرار مي‌گيرند، درون چشم آزاد مي‌شوند. نانوالماس‌ها شبيه توپ‌هاي کوچک فوتبال بوده و حدود 5 نانومتر قطر دارند. آنها مي‌توانند با ترکيبات مختلف دارويي ترکيب شده و آنها را در دوره‌هاي طولاني درون بدن آزاد کنند. اين تيم تحقيقاتي نانوالماس‌ها را با تيمولول مالئات ترکيب کرده و مورد آزمايش قرار دادند. وقتي تيمولول با ليزوزيم (آنزيم موجود در اشک) واکنش مي‌دهد، به‌طور ثابتي درون چشم آزاد مي‌شود محقق ارشد اين مطالعه اظهار مي‌کند: «رساندن تيمولول از طريق تماس با اشک ممکن است از آزاد شدن غيرهدفمند پيشگيري کند، زيرا لنزهاي تماسي مانند يک انبار عمل کرده و دارو را به شکل هوشمندانه‌تري به محل مورد نظر برساند.» اين لنزها، جدا از آنکه به بهتر رساندن دارو کمک مي‌کنند، در ديد بيمار نيز اختلالي ايجاد نمي‌کنند. علاوه بر آن، اين لنزها قوي‌تر بوده و تفاوتي با لنزهاي تماسي استاندارد ندارند. بدان معنا که استفاده از آن راحت بوده و به اکسيژه نيز اجازه مي‌دهد تا به چشم برسد.

دانشمندان دانشگاه ملی سنگاپور (NUS) و دانشگاه کالیفرنیا با ترکیب داروهای متداول مربوط به لوسمی با نانوالماس‌ها و انتقال داروها به درون سلول‌های لوسمی به درمان این نوع سرطان پرداختند. این کشف جدید که برای اولین بار گزارش شده است، می‌تواند درمانی برای لوسمی (سرطان خون) باشد. زمانی که بیماران در معرض شیمی درمانی قرار می‌گیرند، سلول‌های سرطانی راه بهتری را برای دریافت دارو پیش رو دارند.
دانوروبیسین یکی از متداول‌ترین داروهایی است که برای درمان لوسمی استفاده می‌شود. این دارو رشد سلول‌های سرطانی را کم یا متوقف می‌کند و موجب مرگ آنها می‌شود. اگرچه این روش بسیار معمول است، اما سلول‌ها را بعد از درمان در برابر این داروها مقاوم می‌کند. در تحقیق انجام شده توسط محققان دانشگاهی، آن‌ها نانوالماس‌ها را با دانوروبیسین ترکیب و این داروهای ترکیبی را برای درمان سلول‌های سرطانی معرفی کردند. تیم تحقیقاتی در این بررسی دریافتند نانوالماس‌ها می‌توانند به خوبی این داروها را حمل کنند و به درون سلول‌ها انتقال دهند. به واسطه اندازه غیر تهاجمی آنها (برای سلول‌های سالم) و ساختار منحصر به فرد خود، نانوالماس‌ها می‌توانند به راحتی و بدون مسدود کردن رگ‌های خونی به مسیر خود ادامه دهند.