..:::: ساخت پوست مصنوعی با قابلیت تغییر رنگ ::::..
محققان آمریکایی با طراحی نانوساختارهای سیلیکون روی زیرلایه سیلیکونی، موفق به ساخت پوست مصنوعی شدند که در صورت اعمال فشار تغییر رنگ می‌دهد؛ نوع رنگ ایجاد شده متناسب با فشار اعمال شده است. پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در برکلی با الهام از طبیعت، موفق به ساخت ماده‌ای نازک و حریر مانند شدند که می‌توان با اعمال فشار اندکی تغییر رنگ دهد. از این ماده می‌تواند برای ساخت نسل جدیدی از نمایشگرها، حسگرها و ادوات استتار رنگی استفاده کرد. «کانی چانگ هاسناین» رهبر تیم تحقیقاتی تأکید کرد: این نخستین‌باری است که ماده‌ای حریر مانند ساخته می‌شود که با اندک فشاری تغییر رنگ می‌دهد؛ این ماده می‌تواند به عنوان پوست استفاده شود. با استفاده از تنظیم ابعاد نانوساختارهای موجود در سطح این فیلم سیلیکونی موفق شدیم نوع رنگ ایجاد شده را با هر فشار تعیین کنیم.
محققان برای ایجاد رنگ، به جای استفاده از رنگدانه یا ترکیب شیمیایی ویژه از تغییر ساختار نمونه استفاده کردند. نور در برخورد با ساختار نمونه انعکاس پیدا می‌کند. ساختار سیلیکونی به گونه‌ای طراحی شد که به رنگ دلخواه خود برسد؛ محققان با گزینش فواصل مشخص ساختاری موفق شدند طول موج مورد نظر خود را انعکاس داده و باقی طول موج‌ها را جذب ساختار سیلیکون کنند. از لایه‌های سیلیکونی با ضخامت 120 نانومتر استفاده شد؛ این لایه‌ها درون لایه‌های دیگری فرو رفته‌اند به طوری که به راحتی با اعمال فشار خم می‌شوند. در طراحی اولیه، با تغییر 25 نانومتری در این ساختارها رنگ سفید ایجاد می‌شود که با تغییر فشار، می‌تواند بین سبز تا زرد و نارنجی تغییر رنگ پیدا کند. نتایج این پژوهش در مجله Optica منتشر شده است.
پژوهشگران موسسه فناوری جورجیا موفق به ساخت اولین حسگر شبیه پوست بدن با حساسیت بالا شدند که در آن از دیود‌های نشر نور استفاده شده و قادر است فشار وارده شده را به سیگنال نوری تبدیل کند. پوست‌های مصنوعی ساخته شده تاکنون، دارای قدرت تفکیک کمی هستند. اما پوست مصنوعی ساخته شده از نانوسیم‌های اکسید روی محققان موسسه جورجیا دارای حساسیت بالایی است و البته عملکرد این دستگاه، مدیون اثر پیزوفتوترونیک است که حساسیت آن از حساسیت پوست بدن بیشتر است. این محصول می‌تواند برای حوزه ساخت روبات بسیار ایده‌آل باشد. همچنین از آن می‌توان در تولید نسل جدید پدهای صفحه لمسی، ادوات تصویربرداری زیستی و سیستم‌های MEMS استفاده کرد. 
محققان مؤسسه فناوری تکنیون با استفاده از ذرات ریز طلا و نوعی رزین توانسته‌اند به کشف چگونگی ساخت نوع جدیدی از حسگر منعطف نائل شوند که در آینده می‌توان آن را در پوست الکترونیکی ادغام کرد. اگر دانشمندان چگونگی اتصال پوست مصنوعی را به اندام مصنوعی یاد بگیرند، افراد قطع عضو ممکن است بتوانند بار دیگر تغییرات محیط اطرافشان را احساس کنند. 
محققان دانشگاه استنفورد حسگر فشاری طراحی کرده اند که عملکردی مشابه پوست واقعی داشته و می تواند برای ایجاد حس لامسه در پروتز های مصنوعی یا دستگاه های مانیتورینگ قلب نیز مورد استفاده قرار بگیرد. تیم تحقیقاتی دانشگاه استنفورد در سال 2010 میلادی خبر توسعه حسگر فشار بسیار حساس ساخته شده از لاستیک فوق نازک را منتشر کردند که این دستگاه فاقد ترانزیستور انعطاف پذیر بعنوان یک نیمه هادی برای انتقال سیگنال از حسگر بود. اما دستگاه جدید ترانزیستور ساخته شده از یک پلیمر نیمه هادی انعطاف پذیر است که فشار را به جریان الکتریکی تبدیل می کند. به گفته دکتر «ژنان بائو» از اساتید مهندسی شیمی و سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه استنفورد، حساسیت این پوست به فشار بیش از پوست انسان است که می تواند میزان فشاری صدها برابر کمتر از یک لمس ملایم (کمتر از 10 کیلوپاسکال) را احساس کند.
محققان چینی و آمریکایی موفق به توسعه آرایه‌ای از حسگرها شده‌اند که مانند انگشت دست می‌تواند فشار را حس کند. موسسه تکنولوژی جورجیا (GT) در همکاری مشترک با محققان چینی، آرایه ای از ترانزیستورهای انعطاف پذیر با قابلیت احساس فشار را توسعه داده اند که از درجه حساسیتی مشابه انگشت انسان برخوردار است. با استفاده از نانوسیم های اکسید روی به شکل عمودی، آرایه ای شامل هشت هزار ترانزیستور ساخته شد که هر ترانزیستور زمانی که تحت فشار فیزیکی قرار می‌گیرد، بطور مجزا قادر به تولید سیگنال های الکتریکی است. محققان از خاصیت پیزوالکتریکی برای دریافت پاسخ الکتریکی از آرایه های ترانزیستوری استفاده کردند؛ برای این کار باید از موادی با خواص همزمان پیزوالکتریک و نیمه هادی شامل نانو سیم ها و فیلم های نازک استفاده شود. «ژانگ لین وانگ» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می کند: هر حرکت مکانیکی مانند حرکت دست یا انگشت ربات می تواند به سیگنال های کنترلی ترجمه شود که به توسعه پوست مصنوعی هوشمندتر با خواصی مشابه پوست انسان منجر می‌شود. دستاورد محققان می تواند روند توسعه پوست مصنوعی پیشرفته را تسهیل کند؛ از این فناوری همچنین می توان برای ساخت پروتزهای رباتیک با قابلیت لمس سطوح مختلف ، ویژه افراد معلول یا توسعه ربات‌های شبه انسانی با داشتن حس لامسه استفاده کرد. نتایج این تحقیق در مجله Science منتشر شده است.
محققان دانشگاه ملي سئول با الهام از بال سوسك و با استفاده از نانوالياف پليمري موفق به طراحي حسگري فوق العاده انعطاف پذير شدند. محققان دانشگاه ملي سئول در طرح مشترك با محققان آمريكايي نوع جديدي از پوست مصنوعي توليد كرده اند كه علاوه بر كاهش هزينه هاي توليد در مقايسه با ساير حسگرهاي الكترونيكي از حساسيت بسيار بالايي برخوردار است. ايده طراحي اين پوست مصنوعي جديد از موهاي بسيار نازك بر روي بال سوسك ها الهام گرفته شده است كه امكان احساس محرك هاي بسيار كوچك خارجي را براي حشره فراهم مي كند.