پزشکی بالینی

 30 نفر از 60 بيمار مقرر براي شرکت در مطالعه باليني روي داروي ايبوديلاست (Ibudilast) در درمان اسکلروزيس جانبي آميوتروفيک، ثبت‌نام کرده‌اند. اين مطالعه، از نوع تصادفي دوسوکور است که براي ارزيابي اثربخشي آن در بهبود عملکرد تنفسي، قدرت عضلات و تبادل هوايي غيرتهاجمي و نيز ايمني و تحمل‌پذيري 60 ميلي‌گرم ايبوديلاست در روز در مقايسه با دارونما، در زماني که در ترکيب با ريلوزول (Riluzole) در مبتلايان به اسکلروزيس جانبي آميوتروفيک تجويز شود، انجام خواهد شد. يوايچي ايواکي، سرپرست شرکت توليد‌کننده ايبوديلاست، مي‌گويد: «ما مفتخريم اعلام کنيم که 50درصد مرحله ثبت‌نام شرکت‌کنندگان در اين مطالعه، طي 4 ماه اول صورت گرفته است، اما به دليل اهميت اين مطالعه در مبتلايان به اسکلروزيس جانبي آميوتروفيک، حمايت مرکز پيشگيري و کنترل بيماري‌ها از آن ادامه خواهد داشت.» اسکلروزيس جانبي آميوتروفيک، که بيماري گولريگ (Lou Gehrige) نيز ناميده مي‌شود، يک بيماري نورودژنراتيو پيش‌رونده است که سلول‌هاي عصبي موجود در مغز و نخاع را تحت‌تاثير قرار مي‌دهد. اعصاب مذکور قابليت کنترل برخي عضلات خاص را از دست مي‌دهند، در نتيجه، عضلات ضعيف مي‌شوند. اسکلروزيس جانبي آميوتروفيک، حرکات اختياري را متاثر ساخته و بيماران در مراحل بعدي بيماري ممکن است کاملا فلج شوند. در حدود 30هزار نفر مبتلا به اسکلروزيس جانبي آميوتروفيک در آمريکا وجود دارد و سالانه براي نزديک به 5600 نفر در اين کشور تشخيص اسکلروزيس جانبي آميوتروفيک گذاشته مي‌شود. در‌حال حاضر، ريلوزول تنها درمان دارويي مورد تاييد براي اسکلروزيس جانبي آميوتروفيک است، اما اثربخشي محدودي از اين دارو مشاهده شده است. ايبوديلاست با نام مولکولي MN-166، از سال 1989 ميلادي در ژاپن و کره براي درمان عوارض پس از حمله مغزي و آسم برونشيال مورد تاييد بوده است.  

محققان دانشگاه گراتس اتریش سیستم رایانه ای توسعه داده اند که امکان خلق آثار هنری با کمک قدرت ذهن را فراهم می کند. شاید نقاشی خلق شده در نگاه اول یک تصویر نیمه انتزاعی از گل و توده های ابر به نظر برسد، اما در حقیقت این نقاشی توسط یک زن معلول و با استفاده از قدرت ذهن کشیده شده است. «هایدی فوتسنر» مبتلا به بیماری موتور نورون های حرکتی (ALS) است که قصد دارد با استفاده از رایانه کنترل مغزی جدید، آثار هنری متعددی خلق کند.
محققان با آگاهی از عملکرد پالس های الکتریکی مغزی که در هنگام فکر کردن ایجاد می شوند، برنامه رایانه ای ویژه ای توسعه دادند که قدرت ذهن را به تصاویر الکترونیکی ترجمه می کند. رایانه با استفاده از امواج مغزی فرد معلول، کنترل پالت رنگ، کشیدن اشکال و حرکت قلم مو را برای خلق آثار هنری دیجیتال انجام می دهد. این سیستم علاوه بر کمک به مبتلایان بیماری های مغزی پیشرفته، به بیماران دچار عارضه قفل شدگی که با وجود عدم تحرک اندام‌ها، بیدار و هوشیار هستند، برای برقراری ارتباط مجدد با محیط اطراف کمک می کند. محققان دانشگاه تکنولوژی گراتس با پیوستن به یک کنسرسیوم اروپایی، بدنبال توسعه دستگاه جدیدی هستند که بطور مستقیم بداخل مغز کاشته شده و امکان ترجمه مستقیم افکار فرد توسط سیستم رایانه ای را فراهم می کند.

مطالعه هاي باليني فاز 3 روي اثربخشي الزوکسيم در درمان آميوتروپيک لترال اسکلروزيس (ALS) در مراحل پاياني است. بيش از 500 بيمار در اين مطالعه شرکت داشتند و آخرين بيمار پروتکل درماني را در 15 سپتامبر به پايان رساند. هم اکنون تحليل نهايي اطلاعات به‌دست آمده از اين مطالعه در حال انجام است. انتظار مي‌رود که نتايج مرتبط با اثربخشي و ايمني اين دارو در 3 ماهه آخر 2011 منتشر شود. ALS يک بيماري شديد و کشنده است. ‌جالب آنکه آمار سالانه مرگ‌ومير ناشي از آميوتروپيک لترال اسکلروزيس بيشتر از مرگ‌ومير مرتبط با مولتيپل اسکلروزيس است، بنابراين اين بيماران به داروهايي نياز دارند که بتواند طول عمر آنها را افزايش داده و عملکرد تنفسي و عضلاني آنها را بهبود بخشد. به گفته سرپرست اين مطالعه، الزوکسيم گزينه درماني ارزشمندي در مبتلايان به ALS خواهد بود.

پژوهشگران دانشگاه اوتا در ايالات متحده آمريکا موفق به ساخت دستگاهي شدند که قادر است سيگنال‌هاي مغزي را به راحتي شناسايي کند. براي آزمايش اين دستگاه ليستي از لغات را به بيمار دادند و بيمار به دلخواه خود از اين ليست لغات را بدون اينکه آنها را بر زبان بياورد خواند. اين دستگاه از طريق الکترودهاي خارجي نصب‌شده بر روي سر به راحتي تشخيص داد که بيمار کدام لغت را انتخاب کرده و خوانده است. پژوهشگران اين طرح عنوان کردند هدف از اختراع اين وسيله کمک به بيماراني مانند ALS و يا دچار آسيب‌ديدگي بصل‌النخاع است که قادر به خواندن هستند اما قدرت صحبت کردن ندارند. اين وسيله به اين بيماران کمک خواهد کرد که با محيط خارج به راحتي ارتباط برقرار کنند. پژوهشگران اين طرح معتقدند هنوز راه زيادي تا تکميل اين دستگاه و استفاده باليني از آن وجود دارد. نتايج حاصل از مطالعات اوليه برروي اين دستگاه به تازگي در نشريه Neural Engineering به چاپ رسيده است.