در يک آناليز بزرگ از يافته‌هاي مردان شرکت کننده در کارآزمايي يک داروي پروستات، محققان انستيتوي سرطان دوک دريافتند که ارتباط معني‌داري ميان بيماري کرونر قلبي و سرطان پروستات وجود دارد که نشان از احتمال وجود منشا مشابه و يکسان براي اين دو بيماري دارد. درواقع اگر ثابت شود که بيماري قلبي يک عامل خطر براي سرطان پروستات به حساب مي‌آيد، شايد بتوان با تغييراتي در شيوه زندگي مانند کاهش وزن، انجام حرکات ورزشي و داشتن رژيم غذايي سالم که همگي براي پيشگيري از بيماري‌هاي قلبي بدخيمي موثر هستند، به جنگ اين بدخيمي رفت. به عبارت ديگر، آنچه براي قلب خوب است، مي‌تواند براي پروستات هم خوب باشد.
بيماري‌ عروق کرونر بيش از هر علت ديگري باعث مرگ افراد مي‌شود (يک مرگ از هر 4 مرگ رخ داده) و به‌طور مشابه نيز سرطان پروستات يک قاتل به حساب مي‌آيد، به‌طوري که در ايالات متحده پس از سرطان ريه مسوول مرگ مردان به شمار مي‌آيد. مطالعات پيشين نيز ارتباط ميان بيماري کرونر قلبي و خطر سرطان پروستات را به صورت متناقض بيان کرده و اين مساله را بيان کرده بودند که آيا بدخيمي بوسيله شيوه زندگي غلط ايجاد مي‌شود يا خير. در مطالعه حاضر، تيم پژوهشگران از اطلاعات بيش از 6 هزار مرد شرکت داده شده در يک مطالعه بزرگ با نام REDUCE (يک کارآزمايي باليني تصادفي سازي شده براي آزمون مزاياي کاهش خطر سرطان پروستات با استفاده از داروي dutasteride که به مدت 4 سال ادامه پيدا کرده) استفاده کردند. همه افراد صرفنظر از سطح PSA خود، يک بيوپسي از پروستات در سال 2 و 4 مطالعه داشتند. همچنين از نظر ساير عوامل خطر، همچون بيماري قلبي، مصرف الکل و دارو و ديگر عوامل مورد سوال قرار گرفتند. در ميان اين افراد، 547 نفر قبل از ورود به مطالعه سابقه‌اي از بيماري کرونر قلبي را ذکر مي‌کردند. اين افراد سن بالاتري داشتند، وزن بيشتري را به دنبال مي‌کشيدند و کلا از سلامت کمتري برخوردار بودند. همچنين سطح PSA پايه بالاتري را نيز نشان مي‌دادند و بيشتر ديابت، پرفشاري خون و کلسترول بالا را ذکر مي‌کردند. اين افراد پس از تطابق عوامل ديگر در‌ آناليزها، بيشتر احتمال داشت که به سرطان پروستات مبتلا شوند. درواقع داشتن بيماري کرونر قلبي خطر ابتلا به سرطان پروستات را تا 35 درصد افزايش داده بود و اين خطر در طول زمان بيشتر مي‌شد. اين افراد با احتمال 24 درصد بيشتر در 2 سال اول مطالعه با سرطان پروستات تشخيص داده شدند، به‌طوريکه اين احتمال خطر در طول 4 سال به 74 درصد رسيد.
به گزارش سپید، محققان اين مطالعه اظهار مي‌دارند که هيچ ايده و درک خاصي براي توضيح اين رابطه به ذهنشان نمي‌رسد، اما اين ارتباط به خوبي مشخص و مشاهده شده است. البته اين مطالعه کاستي‌هاي خاص خود را نيز دارد، مثلا بعضي عوامل خطر مانند رژيم غذايي، فعاليت فيزيکي و شدت بيماري قلبي را در نظر نگرفته که آنها نيز مي‌توانند بر نتايج نهايي اثرگذار باشند، اما آنچه مهم است آنکه نتايج حاصله ايده‌هاي بسيار خوبي براي آينده در اختيار ما مي‌گذارد، از جمله آنکه همپوشاني ميان سرطان پروستات و ديگر بيماري‌هاي مرتبط با عادات ضعيف سلامت يکي از موارد مورد توجه در آينده خواهد بود.