پزشکی بالینی

تحقيقات جديد همگي حاکي از آن هستند که ترامادول، نسبت به آنچه که قبلا تصور مي‌شد، بيشتر از آنکه مضر باشد و نگران سوء‌مصرف آن باشيم، براي بيمار مفيد است. اداره کل غذا و داروي آمريکا نيز بر اين موضوع تاکيد کرده و خواستار آن شده که قوانين محدود کننده‌اي که قبلا در مورد آن اعمال مي‌شده، برداشته شوند. داده‌هاي نتشر شده از ديگر کشورها مانند آلمان نيز نتايج مشابهي داشته‌اند. در آلمان، ترامادول تزريقي تنها يک دهم مورفين تاثير داشته و از سوي ديگر، پس از سال‌ها استفاده در آلمان و ديگر کشورها، موارد بسيار کمي از سوء‌مصرف آن گزارش شده است. محققان در اين زمينه پيشنهاد مي‌کنند که اگر مقدار کافي از اين دارو مصرف شود، هميشه مي‌تواند مصرف شود.

پيرو اطلاعيه هاي شماره 28 و 30 مركز ADR ايران راجع به عوارض دارويي ترامادول كه در مرداد و آبان ماه سال 1382 منتشر شده است و نظر به اينكه از بدو ورود ترامادول به بازار دارويي ايران تاكنون عوارض متعددي گزارش شده است، توجه همكاران محترم را به نكات زير جلب مي نماييم:

ادامه مطلب

پيرو اطلاعيه شماره 28 مركز ADR مورخ 22/5/1382 ، ضمن تشكر از همكاري جامعه محترم پزشكي در ارسال گزارشهاي مربوط به عوارض دارويي ناشي از مصرف ترامادول، به اطلاع كليه همكاران محترم مي رساند كه از تير ماه 1381 الي پايان مهر 1382 تعداد 162 مورد گزارش عارضه دارويي مربوط به ترامادول از 49 شهرستان مختلف به مركز ADR ايران ارسال شده است. سوزش سينه، تنگي نفس شديد، هيپوتانسيون و حتي مرگ در اثر تزريق در مجموعه گزارشات ديده مي شود (اگرچه ارتباط موارد مرگ گزارش شده با مصرف ترامادول به اثبات نرسيده است). اين عوارض در هر دو نوع داروهاي خارجي و توليد داخل به يك ميزان گزارش شده است.

ادامه مطلب

به اطلاع كليه همكاران محترم مي رساند به دنبال ورود داروي ترامادول به بازار دارويي ايران، تعداد 67 مورد گزارش عارضه دارويي (24 مورد مرد و 43 مورد زن) در فاصله تير ماه 1381 الي تير ماه 1382 به مركز ADR ايران ارسال شده است. در ميان عوارض گزارش شده، تهوع و استفراغ شديد(43 مورد)، سرگيجه (17 مورد) و‌ كاهش فشار خون (11 مورد) بيشترين موارد را به خود اختصاص مي دهد. از ساير عوارض مي توان به مواردي نظير اختلالات تنفسي (11مورد)، ‌تشنج (2 مورد) و آنافيلاكسي (2 مورد) اشاره نمود^×. روش مصرف دارو در 82% موارد به صورت تزريق عضلاني و در 4% موارد به صورت تزريق وريدي بوده است.
ترامادول يك داروي ضد درد صناعي است كه اختصاصاً برروي رسپتوراپيوئيدي m اثر آگونيستي دارد و علاوه بر اين از باز جذب سروتونين و نوراپي نفرين جلوگيري مي كند. اين دارو به صورت خوراكي يا تزريقي در دردهاي نسبتاً شديد حاد يا مزمن از قبيل دردهاي بعد از عمل جراحي و دردهاي سرطاني استفاده مي شود. شايعترين عوارض ناشي از اين دارو شامل عوارض سيستم عصبي (سردرد و سرگيجه، تحريك CNS ، افسردگي و تشنج خصوصاً در انواع تزريق وريدي ) و عوارض گوارشي از جمله تهوع و استفراغ و يبوست مي باشد. از عوارض ديگر اين دارو مي توان به دپرسيون تنفسي، واكنش هاي حساسيتي،‌ كاهش يا افزايش فشار خون، اختلالات ادراري و اختلال در قاعدگي اشاره نمود.

ادامه مطلب

یادمان باشد در درمان دردهای ناشی از ایسکمی مثل سکته قلبی، اثر ترامادول بیشتر از مورفین است ولی مورفین در دردهایی که به علت حرارت ایجاد شده اند، اثر بیشتری نسبت به ترامادول دارد. همراهی استامینوفن با ترامادول باعث افزایش اثر ضد درد هر دو دارو می شود (مفید برای کاهش دوز ترامادول). ترامادول به علت داشتن اثر مهار بازجذب سروتونین، ممکن است در درمان انزال زودرس مفید باشد. ترامادول به علت مهارکردن بازجذب نورآدرنالین و سروتونین، در درمان افسردگی بسیار موثر است ولی اعتیاد ایجاد می کند. کدئین به هیچ وجه همراه با ترامادول یا حتی چند ساعت قبل یا بعد از آن نباید مصرف شود. در درمان مسمومیت با ترامادول، نالوکسان موفقیت صد در صد ندارد (به دلیل چسبیدن به گیرنده های ناشناخته علاوه بر گیرنده های اپیوئیدی). از اگزاکاربازین برای درمان اعتیاد به ترامادول می توان استفاده کرد.

ترامادول در درمان دردهاي استئوآرتريتي، مخصوصاً زانو، روزانه يک بار و به شکل داروي آهسته رهش به مقدار 200 ميلي‌گرم روزانه به مدت 12 هفته مصرف شده و اثرات بسيار خوبي داشته است.
بعد از عملهاي جراحي روي شکم، به عنوان داروي ضد درد، مرفين، پتي‌دين و ترامادول به کار رفته و اثر اين سه داروي ضد درد با يکديگر مقايسه شده است. در اين تحقيق به 126 بيمار با شرايط مشابه و پس از هيسترکتومي آبدومينال، مرفين، پتي‌دين و ترامادول داده شده است. پس از 24 ساعت نتايج بررسي، مشخص شده که هر سه دارو اثر يکساني در تسکين درد داشته و عوارض يکساني نيز داشته‌اند ولي در گروه ترامادول، داروي بيشتري مصرف شده است.
براي انجام ساکشن کورتاژ از ايبوپروفن800 ميلي‌گرم يا 50 ميلي‌گرم ترامادول خوراکي استفاده شده است. تفاوتي در اثر ضددرد آنها مشاهده نشده است اگرچه که ايبوپروفن کمي مؤثر‌تر بوده است ولي عارضه‌ي گوارشي ممکن است ايجاد کند.
براي عمل برداشتن لوزه‌ها، به عنوان ضددرد،2 ميلي‌گرم ترامادول/ کيلوگرم وزن بدن بيمار دور لوزه‌ها يا 2 ميلي‌گرم/کيلوگرم ترامادول عضلاني ودر گروه سوم دارونما مصرف شده است. پس از انجام بيهوشي وعمل جراحي مشخص شده که پس از به هوش آمدن بيمار، نياز به مسکن درگروهي که ترامادول درناحيه‌ي لوزه دريافت کرده بودند کمتر بوده و بيهوشي را نيز بهتر تحمل کرده‌اند.
درطي يک بررسي دربيماراني که به علت مسموميت دارويي دچار تشنج شده بودند، شيوع ماده‌ي دارويي عبارت بوده است از بوپروپيون 23 درصد، ترامادول 15درصد، ديفن‌هيدرامين 7.5 درصد، آمفتامين 6.9 درصد، ايزونيازيد 5.9 درصد و فلوکستين 5.9 درصد.
دردرمان دردهاي شديد چشم که به درمان بامسکن‌ها جواب نداده‌ بودند، تزريق100 ميلي‌گرم ترامادول به همراه 0.15ميلي‌گرم کلونيدين درفضاي رتروبولبر، نتايج خوبي ايجاد کرده است.
دريک بررسي در مورد اعمال لاپاروسکوپيک در رشته‌ي ژينکولوژي، تزريق50 ميلي‌گرم ترامادول وريدي، باعث مي‌شود تا در 24 ساعت پس ازعمل جراحي نياز به مسکن کاهش يابد.
براي انجام بيوپسي ترانس رکتال پروستات، از 100 ميلي‌گرم ترامادول استفاده شد وپس ازانجام بيوپسي، مشخص شد که ازميزان درد درحين بيوپسي پروستات و بعداز آن به مقدار قابل توجهي کاسته شده است.
ترامادول به علت مهارکردن بازجذب نورآدرنالين وسروتونين دردرمان افسردگي بسيارموثر است ولي اعتياد ايجاد مي‌کند.
با کمک روش اسپکتروفتومتري به همراه کروماتوگرافي مي‌توان ميزان اوپيوئيدها وازجمله ترامادول را در موي افراد مشخص کرد (جستجوي افراد معتاد).
ترامادول در درمان ميگرن بالغان به شکل انفوزيون وريدي (100 ميلي‌گرم ترامادول درcc100سرم فيزيولوژيک) در عرض نيمساعت به کار رفته و بسيار مؤثر بوده است.
در يک بررسي، استامينوفن به مقدار 650 ميلي‌گرم به همراه ترامادول 75 ميلي‌گرم و در بررسي ديگر 325 ميلي‌گرم استامينوفن به همراه 37.5 ميلي‌گرم ترامادول براي کاهش درد در بيماران به کار رفته و مشخص شده است که همراهي استامينوفن با ترامادول باعث افزايش اثر ضد درد هر دو دارو مي‌شود (مفيد براي کاهش دوز ترامادول).
کدئين به هيچ وجه به همراه ترامادول و حتي تاچند ساعت قبل و بعد از ترامادول نبايد مصرف شود. در صورت وجود ترامادول در خون، عوارض ايسکمي ايجاد شده بسيار کاهش مي‌يابد. باتوجه به اينکه تزريق داروهاي اوپيوئيد داخل مايع نخاعي يا اپيدورال، باعث رتانسيون ادراري مي‌شود، بررسي روي ترامادول نشان داده است که باعث رتانسيون ادراري نمي‌شود.
در موارد نادري، ترامادول ممکن است با اختلال در ساخته شدن ADH، موجب کاهش سديم خون بشود.
در درمان دردهاي ناشي ازايسکمي (مثل MI)، اثر ترامادول بيشتر از مرفين است ولي مرفين دردردهايي که به علت حرارت ايجاد شده‌اند، اثر بيشتري نسبت به ترامادول دارد. ترامادول با پتي دين تداخل داشته و همزمان نبايد مصرف شوند. ترامادول ممکن است به جاي کلونيدين يا بوپرونورفين در درمان اعتياد به هروئين به کار رود.
ترامادول به علت داشتن اثر مهار باز جذب، سروتونين، ممکن است در درمان انزال زودرس مؤثر باشد.
ترامادول علاوه بر اشغال گيرنده‌هاي اوپيوئيدي و حذف درد، گيرنده‌هاي ناشناخته‌يي را نيز اشغال مي‌کند بنابراين در درمان مسموميت با ترامادول، نالوکسان موفقيت صددرصد ندارد.
از Oxcarbazepine براي درمان اعتياد به ترامادول مي‌توان استفاده کرد.