آموزش توالت به کودکان
آموزش توالت يک عملکرد تکاملي است که گريبانگير خانواده‌هاي داراي کودکان خردسال است. سرانجام تمام کودکان سالم توالت کردن را مي‌آموزند و اکثرا اين عملکرد را بدون مداخله پزشکي انجام مي‌دهند. اکثر تحقيقات در زمينه آموزش توالت توصيفي‌اند هر چند که برخي مبتني بر شواهد هستند. در ايالات متحده ميانگين سني شروع آموزش توالت طي 4 دهه اخير از زير 18 ماه به 36-21 ماهگي افزايش يافته است. مطالعات جديدتر هيچ فايده‌اي در آموزش فشرده قبل از 27 ماهگي نشان نمي‌دهند. تبحر در مهارت‌هاي تکاملي که براي آموزش توالت مورد نياز است بعد از سن 24 ماهگي رخ مي‌دهد. معمولا در دختران آموزش توالت زودتر از پسران تکميل مي‌شود. روش‌هاي آموزش متعددي وجود دارد. رويکرد کودک‌محور برازلتون(Brazelton) از بلوغ فيزيولوژيک، توانايي درک و پاسخ به فيديک‌هاي خارجي و انگيزش دروني براي ارزيابي آمادگي کودک استفاده مي‌نمايد. رويکرد آموزش توالت دکتر اسپوک(Dr.Spock) روش متداول ديگري است که توسط والدين استفاده مي‌شود. آکادمي کودکان آمريکا اجزاي رويکرد کودک‌محور را در راهکارهاي خود براي آموزش توالت ادغام کرده است. «آموزش توالت در يک روز» روشي است که توسط آزرين (Azrin) و فوکس (Foxx) ابداع شده و بر شرطي کردن عامل تاکيد دارد و جزييات خاصي از توالت کردن را آموزش مي‌دهد. از آنجا که هر خانواده و کودک منحصر به فرد هستند، توصيه‌ها در مورد زمان ايده‌آل يا روش مطلوب بايد براي هر کسي تطابق داده شود. پزشکان خانواده بايد راهنمايي‌هايي را در مورد روش‌هاي آموزش توالت ارايه کنند و کودکاني را که در رسيدن به اين نقطه عطف تکاملي مشکل دارند شناسايي کنند...