پزشکی بالینی

پژوهشگران آمریکایی معتقدند خالهای پوستی در زمان آغاز یائسگی زنان، نشانه‌ای از کاهش تراکم استخوان است. دکتر لابنا پال از دانشکده پزشکی ییل آمریکا در پژوهشهای خود تلاش کرده است که به ارتباط تشدید خالهای صورت با کاهش میزان سلامت اسکلت زنان پی ببرد. وی گفت: بدون انجام آزمایشات هزینه‌بر، از طریق این نشانه‌ها می‌توان تشخیص داد کدام گروه از زنان در معرض خطر کاهش تراکم استخوانی و شکستگی استخوان قرار دارند. نتایج این تحقیق با آزمایش شدت و گستردگی خالهای روی صورت و گردن 114 زن 40 تا 50 ساله یائسه به دست آمد و مشخص شد هر چقدر گستره و میزان خالهای این نواحی افزایش یابد، از میزان تراکم استخوانی فرد کاسته می‌شود و عکس این نتیجه نیز مصداق دارد.

توضیحات در ادامه مطلب

پسر ۶ ساله‌ای به نام «دیدایر مونتالو» از اهالی کشور کلمبیا از زمان تولد با یک بیماری نادر درگیر بوده است که باعث شده بود تا غده‌ای بزرگ شبیه به یک لاک در پشت او ایجاد شود. بیماری وی خال مادرزادی ملانوسیتیک (CMN) نام دارد. این کودک به همین دلیل به «پسر لاک پشتی» معروف شده بود. این وضعیت نادر و کمی هم ترسناک باعث شده بود که وی نتواند به مدرسه برود و حتی در روستای محل زندگی خود به عنوان کودکی طلسم شده معرفی شود. متاسفانه به دلیل مشکلات مالی خانواده وی نمی‌توانستند هزینه‌های درمانی وی را تامین کنند. «نیل بالستراد» جراح پلاستیک انگلیسی که از وضعیت این کودک مطلع شده بود با تیم پزشکی خود به بوگوتا پایتخت کلمبیا سفر کرده و این پسر را جراحی کردند. این جراح در این مورد می‌گوید: مورد این پسر ۶ ساله، عجیب‌ترین موردی بوده است که تاکنون با آن رو به رو شده‌ام و تصور می‌کنم که بخش‌های زیادی از پشت بدن وی تحت تاثیر این بیماری قرار گرفته بود. خوشبختانه پزشکان توانستند با چند عمل جراحی موفق «لاک» پسر ۶ ساله را از او جدا کرده و زندگی عادی را به وی برگردانند.

برای مشاهده سایر تصاویر به ادامه مطلب بروید

خال‌هاي آتيپيک را مي‌توان با مشاهده و با کمک ويژگي‌هاي باليني اندازه بزرگ‌تر از 6 ميلي‌متر، ناهمگني رنگ، حاشيه نامشخص و سطح ناصاف افتراق داد. تمام بيماراني که خال آتيپيک دارند بايد درباره اجتناب از نور آفتاب، غربالگري اعضاي خانواده و بررسي منظم پوست به صورت حداقل يک بار در سال مورد مشاوره قرار گيرند. فوتوگرافي و درموسکوپي تمام بدن مي‌توانند در پايش منظم پوست براي شناسايي تغييرات خال‌هاي آتيپيک و پيدايش ضايعات جديد کمک کننده باشند. وجود خال‌هاي آتيپيک متعدد احتمال ملانوم را افزايش مي‌دهد. بيشترين احتمال ملانوم در بيماراني است که بيش از 50 خال آتيپيک و دو يا بيش از دو عضو خانواده مبتلا به ملانوم (خال آتيپيک خانوادگي و نشانگان ملانوم) دارند. خال‌هاي آتيپيک را بايد هنگامي که ويژگي‌هاي مطرح کننده بدخيمي را دارند برداشت. برداشتن بيضي شکل روش برداشت ارجح است. برداشتن تمامي خال‌هاي آتيپيک نه ضروري و نه هزينه ـ اثربخش است...
خال‌هاي آتيپيک اولين‌بار در سال 1978 به عنوان ضايعات پوستي پيگمانته مشخص در 37 نفر از 58 عضو 6 خانواده مبتلا به ملانوم توصيف شدند. واژه نشانگان خال B-K از حروف اول نام خانوادگي دو تا از خانواده‌هاي مذکور ابداع شد. از نظر باليني، يک فرد مي‌تواند يک تا بيش از 100 عدد از اين خال‌ها را داشته باشد که عمدتا روي قسمت‌هاي فوقاني تنه و اندام‌هاي فوقاني ظاهر مي‌شوند. هر ضايعه معمولا قطري بزرگ‌تر از 6 ميلي‌متر دارد ولي ضايعات از نظر شکل و رنگ متغير هستند. از لحاظ بافت شناسي، خال‌هاي آتيپيک هيپرپلازي ملانوسيت‌هاي آتيپيک، فيبروپلازي، پروليفراسيون عروق و ارتشاح لنفوسيتي را نشان مي‌دهند...

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله