تاثیر خشونت محیطی بر تاخیر در یادگیری کودکان
تحقیقات جدید دانشمندان نشان داد، کودکانی که در محیطهای خشن و بیثبات زندگی میکنند، بیشتر در معرض تاخیر در رشد شناختی و یادگیری قرار میگیرند. محققان سطح کورتیزول و تاخیر شناختی 201 کودک از خانوادههای کم درآمد شمال شرق ایالات متحده آمریکا را مورد بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که کودکانی که سطح کورتیزول خون آنها بالاست، تحت مراقبتهای خشن یا بیملاحظه قرار داشتهاند.
کورتیزول یا هورمون استرس در پاسخ به استرس در بدن ترشح میشود تا قدرت دفاعی بدن را افزایش دهد و بعد از آن واکنش آرامشی بدن نیز باید فعال شود تا بدن به حالت طبیعی و عادی بازگردد. در محیط پر استرس، واکنش بدن به استرس آنقدر زیاد میشود که معمولا فرصت لازم برای بازگشت به حالت عادی به دست نمیآید و استرسها تبدیل به استرس مزمن میشوند.
وجود سطح بالا و طولانی کورتیزول در جریان خون سبب ساز تاثیرات منفی بوده و یکی از آنها اختلال در عملکرد شناختی است. محققان میگویند: ما کشف کردیم قرارگیری در معرض برخی از سخت گرفتن و خشونتهای خانوادگی در سن دو سالگی میزان کورتیزول کودکان را تحت تاثیر قرار میدهد و در مقابل، تفاوت قابل ملاحظهای در عملکرد شناختی کودکان در سن 4 سالگی ایجاد میکند.
دانشمندان دانشگاه یوتا به تازگی نظریه جدیدی را در خصوص نقش خشونت در تکامل صورت انسانهای اولیه ارائه دادهاند. بر اساس این مطالعه، نسخه ماقبل تاریخ جنگ بر سر زنان، منابع و دیگر اختلافات عامل تکامل صورت اجداد اولیه انسان بوده است. دیوید کریر و مایکل مورگان از دانشگاه یوتا مدعیاند صورتهای انسان، به ویژه صورتهای اجداد جنوبیکپی (Australopithecus) به گونهای تکامل یافتند تا آسیب وارده ناشی از ضربات را در طول جنگهای بین مردان به حداقل برسانند.
نوعی ژن «خشن» تعدادی از کودکان را به بازیهایی ویدیویی خشونتآمیز معتاد میکند. بر اساس تحقیقات جدید، افراد جوانی که بازیهای ویدیویی خشن و نمایشهای تلویزیونی وحشتناک تماشا میکنند، در نوعی ژن خاص سهیم هستند. این مطالعه با حضور بیش از 1600 نفر از والدین هلندی متعلق به کودکان پنج تا 9 ساله انجام شد و والدین میزان قرارگرفتن کودکان در معرض رسانه خشونتآمیز را ثبت کردند؛ محققان نمونههای دیانای این کودکان را هنگام تولدشان گرفته بودند. آنها دریافتند کودکان دارای نوعی ژن خاص بیشتر احتمال دارد که نمایشهای تلویزیونی و بازیهای ویدیویی خشن نگاه کنند. این در حالی است که بر اساس مطالعات پیشین، کودکان تا حدودی تحت تاثیر آنچه والدینشان نگاه میکنند، قرار میگیرند.