پزشکی بالینی

نتايج يك مطالعه نشان مي دهد افرادي كه تحت عمل جراحي تعويض مفصل زانو قرار گرفته اند نبايد ورزش را كنار بگذارند زيرا اين افراد بيشتر با خطر افزايش وزن مواجه هستند. پيش از اين مشخص شده بود كه داشتن اضافه وزن خطر لزوم تعويض مفصل زانو را افزايش مي دهد اما مطالعه اخير نشان داد كه عمل جراحي زانو نيز احتمال افزايش وزن را به همراه دارد. محققان با تجزيه و تحليل سوابق پزشكي حدود ۱۰۰۰ بيمار كه تحت عمل جراحي زانو قرار گرفته بودند، متوجه شدند كه ۳۰ درصد اين افراد در مدت پنج سال پس از انجام عمل جراحي بيش از پنج درصد اضافه وزن پيدا كرده اند. محققان مي گويند كه احتمالا دليل اين موضوع آن است كه افرادي كه سال ها به منظور كاهش درد زانو از زانوي خود كم كار كشيده اند پس از عمل زانو و كاهش درد آن حاضر به ترك عادت خود نيستند. ژوزف زني پروفسور دانشگاه دلاور گفت : افرادي كه تحت عمل جراحي زانو قرار مي گيرند پس از اين عمل زانوي آنها قويتر مي شود و زانو بهتر مي تواند حركت كند.
براين اساس عادت به زندگي بي تحرك قبل از انجام عمل جراحي زانو ، پس از عمل نيز همچنان ادامه مي يابد. اين در حالي است كه بايد بيماران را تشويق كرد تا از فوايد توانايي حركت بهتر استفاده كنند و شيوه زندگي فعال تري داشته باشند. به گفته محققان، بايد اين افراد را در زمزه گروهي قرار دارد كه در معرض بيشترين خطر اضافه وزن قرار دارند. محققان مي گويند كه بيماران مي توانند با پزشك خود براي داشتن وزن مناسب مشورت كنند و همچنين در خانه حركات ورزشي انجام دهند و براي تغيير شيوه زندگي با يك متخصص تغذيه و يا يك فيزيوتراپيست مشورت كنند.

يافته‌هاي حاصل از شرح حال در تشخيص اختلالات دروني زانو تا حدي ارزش دارند اما در اغلب موارد انجام معاينه فيزيکي دقيق مي‌تواند وجود شکستگي و آسيب ليگامان‌ها و منيسک‌ها را رد ‌نمايد. قاعده زانوي اتاوا (Ottawa Knee Rule) مي‌تواند در تعيين بيماران نيازمند راديوگرافي به پزشکان کمک کند. مثبت بودن آزمون‌هاي معاينه فيزيکي و وجود يافته‌هايي مبني بر افيوژن حاد مطرح‌کننده وجود اختلالات دروني مفصل زانو است. غير طبيعي بودن آزمون مک‌موري يا تسالي قويا نشانگر آسيب منيسک خواهد بود در حالي که طبيعي بودن آزمون تسالي، مي‌تواند آسيب منيسک را رد ‌کند. نبود شواهد افيوژن مفصلي احتمال اختلالات دروني مفصل را به صورت قابل ملاحظه‌اي کاهش مي‌دهد. انجام MRI براي رد اختلالات دروني زانو بايد براي بيماراني درخواست شود که داراي يافته‌هاي مقتضي در شرح حال و معاينه فيزيکي هستند

PDF متن کامل مقاله                HTML متن کامل مقاله

محققان ژله ای از سلول های بنیادی ساخته اند که می تواند برای درمان ورم زانو مورد استفاده قرار گیرد. به نظر می رسد این سلول های بنیادی که از خون بند ناف اهدایی استخراج می شوند، غضروف آسیب دیده را ترمیم می کنند و موجب رشد مجدد آن می شوند. یک مطالعه نشان می دهد که استفاده از این ژله به بهبود 67 درصدی ترمیم غضروف منجر می شود. محققان معتقدند این ژله می تواند جایگزین مناسبی برای جراحی های تعویض مفصل باشد. در حال حاضر محققان مشغول انجام دو آزمایش بالینی برای ارزیابی اثرات استفاده از این ژله هستند.
غضروف در مفصل به عنوان یک کمک فنر عمل می کند و سطح نرمی ارائه می دهد که به استخوان ها اجازه می دهد به آرامی بر روی یکدیگر سربخورند. با این وجود، این لایه می تواند با ساییدگی و پارگی مرتبط با سن از بین برود و باعث درد و تورم شود که این وضعیت به آرتروز معروف است. از آنجاکه رگ های خونی و اعصاب کمی در غضروف مفصل وجود دارد بنابراین زمانی که از بین می رود نمی تواند مانند دیگر بافت ها به سادگی خود را ترمیم کند.
استفاده از مسکن ها، فیزیوتراپی، مصرف استروئیدها و یا تعویض قسمتی و یا تمام زانو درمان هایی هستند که در حال حاضر برای این وضعیت ارائه می شوند. هر سال حدود 40 هزار عمل زانو انجام می شود که امید می رود استفاده از سلول های بنیادی بتواند موجب کاهش این رویه شود. به طور عادی سلول های بنیادی زیادی در زانو وجود دارند که می توانند به سلول های غضروف تبدیل شوند اما شمار این سلول های با افزایش سن کم شده و تاثیر آنها نیز کمتر می شود که دراین صورت نمی توانند در برابر آسیب دوام آورند.
دانشمندان برای مقابله با این وضعیت، سلول های بنیادی را از زانو استخراج کردند و شمار آنها را در آزمایشگاه افزایش دادند و سپس به زانو پیوند زدند. اما از آنجاکه با افزایش سن شمار سلول های بنیادی محدودی وجود دارد به نظر می رسد استخراج و افزایش شمار این سلول ها در آزمایشگاه و پیوند دوباره آنها به زانو تنها می تواند نواحی کوچکی از آسیب را درمان کند. این فناوری هنوز مسیر طولانی را در پیش دارد تا بتواند مورد استفاده عادی قرار گیرد و باید تحقیق و پژوهش های زیادی در مورد آن صورت گیرد تا بتواند در آینده جایگزین مناسبی برای تعویض مفصل شود.

محققان آمریکایی مدعی شده‌اند که در آینده می‌توان به جای اثرانگشت دیجیتال و شناسایی عنبیه از برجستگی زانو برای شناسایی افراد استفاده کرد. به گفته محققان دانشگاه فناوری لاورنس، کاسه زانوی افراد منحصربفرد بوده و می‌تواند یک شیوه بدون خطا برای شناسایی فرد در فرودگاه‌ها و دیگر پستهای بازرسی ارائه کند. محققان از 93 درصد صحت این سیستم که از اسکن ام‌آرآی کاسه زانو استفاده می‌کند، در آزمایشات اولیه خود خبر داده‌اند.
به گفته این پژوهشگران، از این سیستم می‌توان برای شناسایی و ثبت هرچه سریعتر افراد در یک صف متحرک در زمان کنترل گذرنامه در فرودگاه‌ها یا در زمان ورد به ادارات بهره برد. این تیم بر این باور است که فریب دادن این سیستم بدون یک جراحی بزرگ بسیار سخت است. در حال حاضر از لنزهای تماسی برای فریب دادن سیستمهای شناسایی عنبیه و جعل گذرنامه استفاده می‌شود. اسکن ام‌آرآی از خطرات اسکن با تابشهای یونیزه مانند پرتو ایکس اجتناب کرده و همچنین جلوی برخی مسائل مربوط به حریم خصوصی را که با ورود اسکنرهای تراهرتز با قابلیت مشاهده زیر لباس فرد ، ایجاد شده، می‌گیرد.

Arthrocentesis of the Knee

Diagnostically, arthrocentesis is indicated to rule out septic arthritis in individuals presenting with a single or several inflamed joints. Arthrocentesis can also be used to differentiate between crystal arthropathies, such as gout and pseudogout, inflammatory and noninflammatory effusions, and hemarthroses. It should be emphasized that a single inflamed joint should almost always undergo at least one diagnostic aspiration. Therapeutically, arthrocentesis may be performed to drain large effusions, hemarthroses, or to inject steroids or local anesthetic. Arthrocentesis should be avoided in patients with cellulitis overlying the site of needle entry, out of concern of seeding the joint cavity with bacteria

دانلود با فرمت Windows Media Player
دانلود فایل PDF