پزشکی بالینی

پازوپانيب(Pazopanib)، يک مهارکننده تيروزين کيناز خوراکي چندمنظوره است که براي درمان سرطان سلول کليوي پيشرفته و سارکوماي بافت نرم مورد استفاده قرار مي‌گيرد. قابليت حل پازوپانيب به pH محيط بستگي دارد و افزايش pH معده مي‌تواند زيست‌فراهمي آن را کاهش دهد. بنابراين، سازمان غذا و دارو هشدار داده که اين دارو با داروهاي افزايش دهنده pH معده (مهارکننده‌هاي پمپ پروتوني، آنتاگونيست‌هاي گيرنده هيستامين H2) همزمان مصرف نشوند. در اين موارد مي‌توان از آنتي‌اسيدهاي کوتاه اثر به جاي عوامل فوق استفاده کرد، اما دوز آنتي‌اسيدها و پازوپانيب بايد با فاصله چندساعته تجويز شوند. 

ترکیب رنگ‌ سبز درخشان، دانش رباتیک و دوربین سه‌بعدی، جراحان را قادر به حذف دقیق تومورهای کلیه کرده است. در این فرآیند که اکنون در امریکا در حال انجام بوده، بیماران مبتلا به سرطان کلیه، دیگر تمامی این عضو را از دست نخواهند داد.  تشخیص و مکانیابی چنین تومورهایی بی‌نهایت دشوار است، اما در مبارزه فناوری پیشرفته علیه سرطان، این رنگ به شفاف سازی بافت سالم پرداخته، در حالیکه بازوهای رباتیک مجهز به دوربین با تفکیک‌پذیری بالا، نواحی سرطانی را حذف می‌کنند. این رویکرد که برای نخستین بار در بیمارستان سنت‌جورج انگلستان عملی شد، مقرون‌به‌صرفه‌ بوده و به جراحان امکان حفظ حداکثری کارکردهای کلیه و همچنین حذف تمام بافتهای بدخیم را می‌دهد. 
نرخ سرطان کلیه طی دو دهه گذشته 68 درصد افزایش یافته و هر سال تقریبا 7400 بریتانیایی به این بیماری مبتلا می‌شوند. این در حالی است که شکار بسیاری از تومورها با چشم غیرمسلح ممکن نیست و جراحان در حال حاضر به اسکن‌ها و آزمایشات خون و بافت برای تشخیص آنها متکی هستند. با این حال، این شیوه برای رصد کل سرطان کارآمد نبوده، از این رو، روش رنگ جدید بعنوان شیوه‌ای حیاتی مطرح شده است. پیش‌تر از رنگ برای تشخیص سرطان‌های چشم و کبد استفاده شده بود. پروفسور کریس آندروسن از بیمارستان سنت‌جورج که شیوه جدید موسوم به «Firefly» را در انگلستان اجرا کرد، حین استفاده از این فناوری از ربات «داوینچی» برای انجام جراحی بهره برد. 
این ربات شامل ابزار مینیاتوری است که در درون برش‌های کوچک قرار داده می‌شوند و فرآیند عمل از راه دور، توسط جراح و با استفاده از تصویر بزرگنمایی‌شده اجرایی می‌شود. بک پزشک متخصص درست پیش از جراحی، رنگ موسوم به «سبز ایندوسیانین» را به کلیه تزریق می‌کند و حدود یک دقیقه طول می‌کشد تا این رنگ وارد عضو شود. زمانی که بیمار تحت بیهوشی عمومی است، برش‌های کوچکی در کلیه با استفاده از بازوهای رباتیک ایجاد می‌شوند. دوربین موجود بر روی این بازوها مجهز به نور فلورسنت است، به طوری که رنگ به وضوح در بافت و شریان‌های خونی می‌درخشد. جراح، رگ خونی تغذیه‌کننده تومور سرطانی را پیدا کرده و رگ و همچنین تومور را حذف می‌کند. تعدادی از جراحان هنگام مواجهه با تومورهای کلیه، تمامی این اندام را حذف می‌کنند تا شانس گسترش این بیماری را کاهش دهند، اما فرآیند جدید آنها را از این امر بازمی‌دارد.

محققان انگلیسی از گاز منجمد برای از بین بردن تومورهای سرطان کلیه استفاده کردند که این امر به معنای عدم نیاز به استفاده از بخیه و بستری طولانی مدت در بیمارستان است. در جراحی لاپاراسکوپی که به جراحی سوراخ کلید (keyhole surgery) نیز معروف است، جراح با ایجاد یک حفره کوچک، تومور را از کلیه خارج می‌کند. محققان دانشگاه ساوت هامپتون روش دمای فوق سرد را برای نابود کردن سلول‌های سرطان کلیه مورد آزمایش قرار داده اند؛ با استفاده از دستگاه سی تی اسکن، تصویری از تومور تهیه شده و بین چهار تا پنج سوزن نازک تر از سر مداد وارد بافت سرطانی می‌شود.
در این روش گاز آرگون از طریق تعدادی سوزن تو خالی از راه پوست بطور مستقیم وارد بافت تومور کلیه و باعث سرد شدن شدید سر سوزن تا دمای منفی 150 درجه سانتیگراد می‌شود و در نتیجه بافت‌های اطراف سوزن به حالت منجمد در آمده و تومور نابود می‌شود. این روش درمانی ظرف مدت 30 دقیقه انجام شده و تأثیرات ناچیزی بر عملکرد کلیه بر جای می گذارد. بر خلاف عمل جراحی سنتی، در این روش بیمار پس از یک روز از بیمارستان مرخص شده و می تواند پس از یک هفته نیز به سر کار باز گردد؛ همچنین ریسک خونریزی و ابتلا به عفونت نیز بشدت کاهش یافته و بافت سالم اطراف تومور نیز آسیب نخواهند دید. این روش درمانی برای تومورهایی با قطر کمتر از پنج سانتی متر یا بیمارانی که عمل جراحی برای آنها خطرناک است، تجویز می شود.
روش کرایوتراپی یا درمان با سرد کردن (Cryoablation) برای درمان تومورهای سرطان استخوان و پروستات نیز کارآیی دارد و از تصاویر سی تی اسکن، فراصوت یا MRI‌ استفاده می شود که امکان مشاهده دقیق محل تومور را برای جراح فراهم می کند. دکتر «دیوید برین» رادیولوژیست بیمارستان دانشگاه ساوت هامپتون تأکید می کند: این روش گامی جدید برای درمان سرطان محسوب می شود؛ با کمک تصاویر اسکن می توان بروز سرطان را در مراحل نخست تشخیص داده و با یک روش کمتر تهاجمی و بدون نیاز به عمل جراحی، تومور را از بین برد.

شناسایی پروتئین‌های دخیل در توسعه سرطان کلیه، به طور بالقوه می‌تواند به پیش‌بینی متاستاز این سرطان کمک کند. تیمی از محققان که یافته‌های آن‌ها در نشریه «مولکولی و پروتئومیکس سلولی» منتشر شده، با استفاده از طیف سنجی جرمی توانستند 29 پروتئین را که به احتمال زیاد در گسترش سرطان کلیه نقش دارند، شناسایی کنند که تمامی این پروتئین‌ها به بدخیمی‌های دیگر مرتبط بوده‌اند. محققان با اشاره به نتایج این تحقیق اظهار کردند: این کشف می‌تواند در تشخیص تومورهای تهاجمی مؤثر باشد و اقدامات درمانی فشرده‌تری را با اقدام‌های به موقع برای بیماران مبتلا فراهم کند.
نتایج حاصل از این تحقیق، ضمن بیان این که متاستاز کارسینوم سلول کلیوی یکی از بدخیمی‌های مقاوم به درمان با یک پیش‌آگهی بسیار ضعیف است، می‌افزاید اگرچه تکنولوژی تصویربرداری در تشخیص تومورهای کلیه افزایش یافته‌اند، ولی با وجود این 25 تا 30 درصد آنها زمانی یافت می‌شوند که بسیار پیشروی کرده‌اند. به گفته محققان، اگر پزشکان بتوانند تعیین کنند که کدام یک از تومورهای کلیوی این پروتئین‌ها را دارا هستند و تمایل زیادی به گسترش دارند، آنها می‌توانند در کنترل و درمان بیماران مبتلا به تومورهای بدخیم نقش داشته باشند و نیز هزینه‌ها و درمان‌های فشرده و سخت، به بیمارانی که این پروتئین‌ها را ندارند، تحمیل نمی‌شود.

دانشمندان آلماني موفق به توليد نوعي واكسن سرطان كليه از 10 پپتيد مصنوعي مرتبط با تومور شدند كه سلول‌هاي كشنده T بدن را عليه تومور فعال مي‌كند. دكتر هانس-گئورگ رامنسي، رييس ايمني‌شناسي دانشگاه توبينگن آلمان مدعي است كه واكسن IMA901 براي درمان بيماران مبتلا به سرطان كليه به كار مي‌رود. واكسن جديد بر خلاف شيمي‌درماني فرايند جديد پاسخ‌هاي سيستم ايمني بدن را هدف قرار داده و آن‌ها را جهت حمله به سرطان بسيج مي‌كند. مطالعات حاكي از آن است كه اين ايمني‌سازي فعال عليه سرطان مي‌تواند موفق عمل كند و طول عمر بيماران را حتي بيشتر از آخرين تكنيك‌هاي شيمي‌درماني افزايش ‌دهد. اين روش همچنين داراي عوارض جانبي اندكي است. تمامي درمان‌هاي پيشين مورد كاربرد در اين زمينه در كاهش رشد تومور سرطان كليه موفق عمل كرده‌اند اما به افزايش مطلوب عمر بيمار منتج نمي‌شدند و وي را درمان نمي‌كردند. جزئيات اين موفقيت علمي در مجله Nature Medicine انتشار يافته است.

سازمان غذا و داروي آمريكا دارويي موسوم به اينلتيا (آگزي تينيب) را براي درمان سرطان پيشرفته كليوي در بيماراني كه به ساير روش‌هاي درماني و ساير داروهاي ضدسرطان پاسخ مثبت نشان نمي‌دهند، تاييد كرد.  غده سرطان سلولي كليوي يا همان كارسينوم كليه نوعي از سرطان كليه است كه از بافت مرتبط كننده لوله‌هاي ظريف و باريك كليوي منشا مي‌گيرد. سازمان غذا و داروي آمريكا در در بيانيه جديدي اعلام كرد داروي اينليتا توليد پروتئيني را متوقف مي‌سازد كه به رشد تومور در اين بافت كليوي كمك مي‌كند. در آزمايشي روي 723 بيمار مبتلا به سرطان پيشرفته كليه معلوم شد كه شايعترين عوارض جانبي اين دارو شامل اسهال، فشار خون بالا، خستگي، از دست دادن اشتها، تهوع، ضعيف شدن صدا، كاهش وزن، ضعف و يبوست هستند. از آنجا كه در برخي افراد اين دارو موجب خونريزي مي‌شود كارشناسان اين سازمان تاكيد دارند كه بيماران حتما بايد تحت كنترل دقيق پزشك خود و بعد از مشاوره كامل دارو را مصرف كنند. اين دارو در بازار با نام تجاري pfizer توزيع مي‌شود.
به گزارش ايسنا، کارسينوم‌ کليه‌ عبارت‌ از نوعي سرطان کليه است كه معمولا در افراد بالاي 40 سال‌ و در مردان‌ بيشتر از زنان‌ بروز مي‌كند. علائم شايع اين سرطان شامل ايجاد يک‌ توده‌ سفت‌ بزرگ‌ شده‌ در شکم‌، کاهش‌ وزن‌ و اشتها، تب خفيف‌ و مداوم، استفراغ‌، درد خفيف‌ شکمي‌ و قرمز يا تيره‌ شدن‌ ادرار در اثر خونريزي‌ از تومور هستند. اگر تومور به اندازه‌اي‌ بزرگ‌ شود که‌ منجر به نارسايي‌ کليه شود علايمي چون خستگي‌ و ضعف‌ فزاينده‌، سردرد،‌ تنفس‌ بدبو،‌ تهوع‌، استفراغ‌ يا اسهال،‌ تنگي‌ نفس‌، درد قفسه‌ سينه و خارش‌ پوست‌ بروز مي‌كنند. عوارض احتمالي اين سرطان در صورت پيشرفت، گسترش‌ بيماري به‌ ساير اعضاي‌ بدن‌، بويژه كبد، ريه‌ها و مغز و استخوان‌ها پيش‌ از شناسايي‌ تومور اوليه‌ در کليه و نيز نرم‌ شدن‌ استخوان‌ها و افزايش‌ استعداد ابتلا به‌ عفونت‌هاي‌ مجاري‌ ادرار در مراحل بعدي است. به گفته متخصصان؛ در حال‌ حاضر نمي‌توان‌ از اين سرطان پيشگيري‌ كرد اما در هر حال به افرادي كه سابقه خانوادگي ابتلا به اين سرطان را دارند توصيه مي‌شود به طور مرتب براي‌ معاينه‌ به متخصص مراجعه‌ كنند.

طبق اعلام سازمان غذا و داروي آمريکا، نسبت فايده به زيان داروي آکسيتينيب(Axitinib) در مبتلايان به کارسينوم سلول کليوي پيشرفته پس از شکست درمان خط اول سيستميک مطلوب بوده است. سالانه در کشور ايالات متحده حدود 58 هزار مورد جديد ابتلا به کارسينوم سلول کليوي تشخيص داده مي‌شود و متاسفانه 20 تا 30 درصد از اين بيماران در زمان تشخيص به مرحله پيشرفته بيماري دچارند. ميزان مرگ‌ومير ناشي از اين بدخيمي در آمريکا سالانه 13 هزار نفر است. آکسيتينيب يک درمان خوراکي است که براي مهار انتخابي گيرنده‌هاي يک، دو و سه فاکتور رشد آندوتليال عروقي طراحي شده است. اين گيرنده‌ها بر رشد تومور، آنژيوژنز عروقي و پيشرفت بدخيمي (گسترش تومور)تاثيرگذارند. اظهارنظر سازمان غذا و داروي آمريکا بر اساس نتايج به دست آمده از مطالعه باليني فاز III با نام AXIS روي بيماراني که بدخيمي در آنها پس از يک درمان سيستميک، پيشرفت کرده صورت گرفته است. طي مطالعه مذکور اثربخشي و ايمني داروي آکسيتينيب بر بيش از 2500 بيمار بررسي شد.