محققان موفق به ابداع روشي براي مطالعه رشد سريع سلول‌هاي مخروطي در چشم انسان زنده شدند. انسان به لطف نورون‌هاي تخصصي دريافت‌کننده نور که در شبکيه و در سراسر سطح داخلي چشم قرار گرفته‌اند، قادر به ديدن اشيا است؛ اين نورون‌ها سلول‌هاي مخروطي ناميده مي‌شوند. در اصل قسمتي به ‌نام «بخش خارجي» اين سلول‌ها که از يک سري ديسک‌هاي کوچک به‌ هم فشرده به ضخامت 30 نانومتر ساخته شده‌اند، نور را حس مي‌کنند. طول اين بخش از سلول‌هاي مخروطي به‌ صورت روزانه تغيير مي‌کند.
محققان بر اين باورند که درک چگونگي و چرايي انبساط و انقباض بخش خارجي مي‌تواند به محققان در تشخيص مشکلات بالقوه شبکيه چشم کمک کند. اما حساسيت روش‌هايي که به‌ طور معمول در تصويربرداري از سلول‌هاي انسان مورد استفاده قرار مي‌گيرند، براي تشخيص اين تغييرات بسيار ريز کافي نيست. حال محققان بينايي دانشگاه «اينديانا» در «بلومينگتون» با استفاده از اطلاعاتي که در روش توموگرافي پيوسته اُپتيکي (OCT) پنهان است، روشي براي انجام اندازه‌گيري‌هاي دقيق از شبکيه يک انسان زنده ابداع کرده‌اند.
براي انجام تصويربرداري OCT از يک شبکيه، اشعه‌اي از نور به دو قسمت تقسيم مي‌شود. يکي از اين تابش‌ها از روي شبکيه پراکنده شده و ديگري به‌ عنوان مرجع حفظ مي‌شود. در آغاز اين امواج نوري با يکديگر در يک فاز قرار دارند (هم‌فاز)، اما زماني که دوباره با يکديگر ترکيب مي‌شوند، به ‌دليل برهمکنش يکي از اين تابش‌ها با سلول‌هاي شبکيه، اختلاف فاز پيدا مي‌کنند. محققان مي‌توانند از اطلاعات اين اختلاف فاز به موقعيت دقيق يک نمونه پي ببرند. اما از آن جايي که در اين مورد نمونه مورد بررسي يک شيء زنده است، محققان بايد اين روش را به‌ نحوي تطبيق دهند که بتوانند هرگونه جابه‌جايي ناشي از حرکات چشم را خنثي کنند.
اين پژوهشگران به جاي اندازه‌گيري فاز يک الگوي تداخلي منفرد، اختلاف فاز ميان دو الگوي مختلف يعني بالا و پايين بخش خارجي را که از دو نقطه مرجع درون سلول‌هاي شبکيه نشأت مي‌گرفتند، اندازه‌گيري كردند. آنها توانستند با استفاده از اين اطلاعات فازي پنهان، طي يک ساعت تغييرات ميکروسکوپي را در صدها سلول مخروطي مربوط به دو نمونه با بينايي معمول اندازه‌گيري کنند.
آنها دريافتند که مي‌توانند با استفاده از اين روش تغييرات طولي را با تفکيک‌پذيري 45 نانومتر اندازه‌گيري كنند که کمي بيشتر از عرض ديسک‌هايي است که اين بخش خارجي را شکل مي‌دهند. اين کار نشان داد که بخش خارجي سلول‌هاي مخروطي با سرعتي معادل 150 نانومتر بر ساعت رشد مي‌کند که 30 برابر سريع‌تر از رشد موي انسان است. جزئيات اين تحقيق در مجله «Biomedical Optics Express» منتشر شده است.