اصول درمان غرق‌شدگي
بر اساس آمار سازمان جهاني بهداشت (WHO)، 7/0 از کل مرگ‌ها در جهان (يعني بيش از 500 هزار مرگ در هر سال) بر اثر غرق‌شدگي‌هاي غير عمدي رخ مي‌دهد. از آن‌جا که بعضي از موارد غرق‌شدگي مرگبار جزء اين دسته از مرگ‌ها بر اساس کدهاي نظام طبقه‌بندي بين‌المللي بيماري‌ها (ICD) قرار نمي‌گيرند، احتمالا اين آمار حتي در کشورهاي ثروتمند هم کمتر از حد واقعي است و مثلا غرق‌شدگي‌هاي ناشي از سيل، سونامي و حوادث کشتي‌راني را دربر نمي‌گيرد. غرق‌شدگي علت اصلي مرگ پسران 14-5 ساله در سراسر جهان است. در ايالات متحده غرق‌شدگي دومين علت اصلي مرگ‌هاي مرتبط با آسيب در کودکان 4-1 ساله محسوب مي‌شود و با ميزان مرگ 3 مورد به ازاي هر 100 هزار نفر همراه است. در بعضي از کشورها از قبيل تايلند، ميزان مرگ ناشي از غرق‌شدگي در کودکان 2 ساله حتي به 107 مورد به ازاي هر 100 هزار نفر مي‌رسد. در بسياري از کشورهاي آفريقا و آمريکاي مرکزي ميزان بروز غرق‌شدگي نسبت به ايالات متحده 20-10 برابر بيشتر است. عوامل خطر کليدي براي غرق‌شدگي عبارتند از جنس مذکر، سن زير 14 سال، مصرف الکل، درآمد پايين، تحصيلات اندک، سکونت در نواحي روستايي، سکونت در نواحي کنار آب، رفتار پرخطر، و عدم نظارت. در مبتلايان به صرع، خطر غرق‌شدگي 19-15 برابر افراد فاقد اين بيماري است. بر اساس برآوردهاي نفر- زمان تعديل‌شده بر اساس ميزان مواجهه، ميزان مرگ‌هاي ناشي از غرق‌شدگي تقريبا 200 برابر تصادفات وسايل نقليه خواهد بود. هزينه غرق‌شدگي‌هاي ساحلي در ايالات متحده سالانه بيش از 273 ميليون دلار و در برزيل بيش از 228 ميليون دلار برآورد شده است. به ازاي هر فردي که در اثر غرق‌شدگي جان خود را از دست مي‌دهد، 4 نفر ديگر به دليل غرق‌شدگي‌هاي غير مرگبار نياز به خدمات بخش اورژانس پيدا مي‌کنند.