پزشکی بالینی

پژوهش جدید دانشمندان دانشگاه ناتینگهام نشان داده که شانس بارداری زنان سیاه‌پوست و آسیایی از طریق لقاح خارج رحمی کمتر از زنان سفیدپوست است. محققان هنوز از دلیل این امر مطمئن نیستند اما اظهار کرده‌اند که ممکن است به ژنتیک و همچنین عوامل اجتماعی و محیطی مرتبط باشد. محققان به بررسی نرخ موفقیت لقاح خارج رحمی در 1517 زن که در کلینیک آنها این درمان را انجام بودند، پرداختند. آنها دریافتند که نرخ زنده‌زایی برای زنان اقلیت‌های قومی به میزان چشمگیری پایین است. بین سالهای 2006 تا 2011، 35 درصد زنان اقلیت‌های قومی پس از لقاح خارج رحمی با موفقیت باردار شده و بچه خود را بدنیا آوردند. این در حالیست که این نرخ در میان زنان سفیدپوست 44 درصد بود. این امر علیرغم برخورداری همه زنان از شانس مطلوب بچه‌دار شدن بر اساس عواملی مانند کیفیت ذخیره تخمکهای آنها بود. نرخ تولد همچنین بین سه زیرگروه قومی متفاوت بود: 21.4 درصد برای زنان آسیایی شرق میانه، 23.3 درصد برای زنان آفریقایی-کارائیبی و 38 درصد برای زنان جنوب شرق آسیا. البته این یافته‌ها از نظر آماری معنی‌دار نبودند.
به گفته محققان، دلیل این امر هنوز مشخص نبوده و پژوهشهای بیشتر بر روی زمینه ژنتیکی به عنوان شاخص بالقوه نتایج لقاح خارج رحمی و همچنین اثرات مهم عوامل فرهنگی و شیوه زندگی بر نتایج باروری لازم است. به گفته آنها، از این نتایج می‌توان برای مشاوره به زوجها در مورد احتمال واقع‌بینانه موفقیت آنها در لقاح خارج رحمی استفاده کرد. برای مثال زنان با زمینه‌های قومیتی ممکن است به درمان زودهنگام در جهت ارتقای شانس خود برای داشتن فرزند تشویق شوند. پژوهشها نشان داده که دو سوم زوجها پس از یک دوره لقاح خارج رحمی موفق به بارداری نمی‌شوند. این پژوهش در مجله BJOG منتشر شده است.

يك رويكرد مستقيم 15 دقيقه‌يي با هزينه كمتر از 100 پوند مي‌تواند شانس موفقيت لقاح خارج رحمي را تا دو برابر افزايش دهد. محققان انگليسي دريافته‌اند كه با ايجاد يك خراش جزئي در لايه داخلي رحم در مدت زمان يك ماه پيش از درمان لقاح خارج رحمي، شانس بارداري افزايش مي‌يابد. چکیده ای از يك پژوهش در مورد اين روش نشان داده كه با اين فرآيند ميزان موفقيت در باروري به دو برابر رسيده است. پزشكان بيمارستان‌هاي گاي و سنت توماس در مركز لندن در حال كار بر روي يك كارآزمايي بزرگتر براي تعيين اثربخشي كلي اين شيوه هستند تا بتوانند طي سه تا پنج سال آينده آنرا به بيماران عرضه كنند. تصور مي‌شود كه خراش دادن لايه داخلي رحم مي‌تواند عوامل رشد را تحريك كرده و مكانيزم‌هايي كه به تسهيل جا گرفتن تخمكهاي بارور شده كمك مي‌كنند، تقويت كند. اين فرآيند تنها 15 دقيقه به طول انجاميده و پرستاران باتجربه نيز مي‌توانند آنرا با تجهيزات ساده موجود اجرا كنند. گام بعدي اين محققان، بررسي امكان تاثيرگذاري اين فرآيند بر ميزان تولد است. اين پژوهش در مجله Reproductive Biomedicine منتشر شده است.