..:::: استرس مادر، حتي پيش از لقاح، ممکن است بر مرگ و مير نوزادش اثر بگذارد ::::..
يک بررسي جديد نشان مي‌دهد احتمال زنده ماندن نوزاد مادراني که در ماه‌هاي پيش از باردار شدن دچار حادثه استرس‌زايي شده‌اند، در سال اول زندگي کمتر است. به گزارش لايوساينس، گرچه در اين بررسي خطر مرگ نوزادان در سال اول زندگي در مجموع پايين بود، اما احتمال مرگ و ميز نوزاداني که مادرانشان پيش از لقاح دچار استرس شده بودند، نسبت به نوزادان مادراني که پيش از لقاح استرسي نداشتند، 53 درصد بيشتر بود.
به گفته اين پژوهشگران، با توجه به اين يافته‌ها دوره زماني پيش از لقاح زمان حساسي است که مي‌تواند بر خطر مرگ و مير نوزادان تاثير بگذارد. در اين بررسي پژوهشگران دانشگاه اينديانا در آمريکا و انستيتوي کارولينسکا در سوئد، سوابق بيش از 3 ميليون تولد در فاصله سال‌هاي 1973 تا 2008 را بررسي كردند. شمار مرگ و مير نوزادان در اين مدت 9398 مورد بود. حدود 21 هزار نفر از اين کودکان از مادراني متولد شده بودند که 6 ماه قبل از لقاح با يک حادثه استرس‌زا در زندگي - که اين پژوهشگران آن را مرگ يکي از اعضاي نزديک خانواده تعريف کرده بودند- مواجه شده بودند. 93 کودک از اين گروه مادران در دوران نوزادي مرده بودند. ويتني ويت، متخصص اپيدميولوژي در دانشگاه ويسکانسين در مديسون که در اين تحقيق شرکت داشته است، مي‌گويد: «ما بيشتر توجه‌مان را به دوران بارداري معطوف مي‌کنيم، اما دوره پيش از لقاح نيز واقعا مهم است. ما تازه داريم درمي‌يابيم که چگونه قرار گرفتن در معرض عوامل متفاوت در طول اين دوره ممکن است بر بارداري تاثير بگذارد.»
استرس پيش از لقاح با افزايش خطر تولد نوزاد زودرس و کم وزن – دو عامل شناخته شده مرگ و مير نوزادان- نيز همراه بود. پژوهشگران در بررسي خود رابطه‌اي ميان استرس مادر در دوران بارداري (که اين بار هم مرگ يکي از اعضاي نزديک خانواده تعريف شده بود) و مرگ و مير نوزادان نيافتند. رابطه ميان استرس پيش از لقاح و خطر مرگ نوزاد حتي پس از آنکه دانشمندان عوامل موثر ديگر مانند سيگار کشيدن مادر در دوران بارداري يا تولد نوزاد نارس يا کم وزن را در نظر مي‌گرفتند، به قوت خود باقي بود. در آمريکا از هزار نوزاد متولدشده، 6 تا 7 نوزاد در سال اول زندگي مي‌ميرند. اختلال‌هاي مادرزادي و «نشانگان مرگ ناگهاني نوزاد» علل اصلي اين مرگ و مير هستند. بررسي‌هاي قبلي نشان داده‌اند استرس مادر در دوران پيش از لقاح، سيستم‌هاي بدني مسوول فراهم‌کردن پيام‌هاي هورموني و تغذيه براي جنين را تغيير مي‌دهد و اين تغيير ممکن‌است بر مراحل اوليه بارداري هنگامي که اندام‌ها شروع به شکل‌گيري مي‌کنند، تاثير بگذارد.
يك رويكرد مستقيم 15 دقيقه‌يي با هزينه كمتر از 100 پوند مي‌تواند شانس موفقيت لقاح خارج رحمي را تا دو برابر افزايش دهد. محققان انگليسي دريافته‌اند كه با ايجاد يك خراش جزئي در لايه داخلي رحم در مدت زمان يك ماه پيش از درمان لقاح خارج رحمي، شانس بارداري افزايش مي‌يابد. چکیده ای از يك پژوهش در مورد اين روش نشان داده كه با اين فرآيند ميزان موفقيت در باروري به دو برابر رسيده است. پزشكان بيمارستان‌هاي گاي و سنت توماس در مركز لندن در حال كار بر روي يك كارآزمايي بزرگتر براي تعيين اثربخشي كلي اين شيوه هستند تا بتوانند طي سه تا پنج سال آينده آنرا به بيماران عرضه كنند. تصور مي‌شود كه خراش دادن لايه داخلي رحم مي‌تواند عوامل رشد را تحريك كرده و مكانيزم‌هايي كه به تسهيل جا گرفتن تخمكهاي بارور شده كمك مي‌كنند، تقويت كند. اين فرآيند تنها 15 دقيقه به طول انجاميده و پرستاران باتجربه نيز مي‌توانند آنرا با تجهيزات ساده موجود اجرا كنند. گام بعدي اين محققان، بررسي امكان تاثيرگذاري اين فرآيند بر ميزان تولد است. اين پژوهش در مجله Reproductive Biomedicine منتشر شده است.
محققان انگليسي پروژه جنجال برانگيزي را در دست تحقيق دارند كه شامل لقاح مصنوعي با سه والد به اميد ايجاد نسلي فاقد بيماري هاي ميتوكندريال است. روش لقاح مصنوعي (IVF) از سال 1978 و با تولد نخستين نوزاد آزمايشگاهي در مناطق مختلف جهان گسترش يافت. محققان مركز باروري و جنين شناسي (HFEA) دانشگاه نيوكاسل به سرپرستي پروفسور «ليزا جاردين» پروژه اي تحت عنوان لقاح مصنوعي با سه والد را در دست تحقيق دارند كه در صورت مثبت بودن نتايج تحقيقات و امكان استفاده از اين فناوري كه در حال حاضر ممنوع مي باشد، انگليس تا پنج سال آينده به نخستين كشور داراي اين فناوري تبديل خواهد شد. محققان هدف از اجراي اين پروژه جنجال برانگيز را مقابله با بيماري هاي ميتوكندريال مانند ديستروفي عضلاني و آتاكسي كه باعث بروز نقص در گفتار مي شود، عنوان مي كنند. به گفته محققان، اين روش شامل هسته DNA به عنوان ژن مسوول هويت بيولوژيكي افراد نخواهد بود و تنها DNA ميتوكندري را در بر مي‌گيرد.