..:::: دارويي جديد براي اختلال پرخوري ::::..

موارد استفاده مجاز براي ليزدگزامفتامين دي مسيلات با نام تجاري ويوانزه(Vyvanse) از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا افزايش داده شد. براساس اعلام اين سازمان، بعد از اين متخصصان مي‌توانند ويوانزه را در مبتلايان به اختلال پرخوري نيز تجويز کنند. در اختلال پرخوري، بيماران اپيزودهايي از زياده روي در خوردن غذا را تجربه مي‌کنند و از کنترل حجم غذاي مصرفي خود عاجزند. مبتلايان به اين اختلال حتي زماني که گرسنه نيستند، به ميزان زيادي غذا مي‌خوردند. احساس خجالت زدگي و سرافکندگي شديد اين بيماران، زندگي اجتماعي آنها را کاملا تحت تاثير قرار مي‌دهد. در اغلب موارد اختلال تغذيه اي پرخوري، به چاقي شديد منتهي مي‌شود، بنابراين، تاييد ويوانزه از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا، گزينه درماني را در اختيار متخصصان و بيماران براي کنترل اپيزودهاي پرخوري قرار مي‌دهد. ويوانزه تحت قانون حمايت از داروهاي مطرح شده براي درمان يک بيماري شديد، مورد بررسي و تاييد قرار گرفت. 
 اثربخشي ويوانزه در درمان اختلال پرخوري، در 2مطالعه باليني روي 724 نفر مبتلا به اختلال پرخوري با شدت متوسط يا بسيار شديد، بررسي شد. دريافت کنندگان ويوانزه، کاهش قابل توجهي را در تعداد روزهاي پرخوري در هر هفته تجربه کردند. 
همچنين، رفتارهاي اجباري-وسواسي در آنها در مقايسه با دريافت کنندگان دارونما کاهش يافت. جدي‌ترين عوارض ناشي از مصرف ويوانزه در بيماران تحت مطالعه عبارت بودند از اختلالات روانپزشکي از جمله توهم، هذيان، مانيا و خطر مشکلات قلبي نظير مرگ ناگهاني و حملات قلبي. از عوارض شايع آن مي‌توان به خشکي دهان، بي‌خوابي، افزايش تعداد ضربان قلب، يبوست و اضطراب نام برد. لازم به ذکر است که تجويز ويوانزه صرفا براي چاقي مورد مطالعه قرار نگرفته و تاييد شده نيست. ويوانزه براي اولين بار در 2007 ميلادي براي درمان اختلال توجه و تمرکز در کودکان بالاي 6 سال مورد تاييد قرار گرفته بود.

..::::  ويوانز، درمان نگهدارنده اختلال تمرکز  ::::..

ويوانز (vyvanse) با نام ژنريک ليزدگزامفتامين ديمزيلات (Lisdexamfetamine Dimesylate) که پيشتر براي درمان اختلال تمرکز و توجه در بيماران بالاي 6 سال مورد تاييد قرار گرفته بود به عنوان درمان نگهدارنده، مبتلايان به اين بيماري نيز تاييد شد. تاييد اين دارو به‌عنوان درمان نگه‌دارنده براساس يک مطالعه ارزيابي اثربخشي ويوانز در بزرگسالان 18 الي 55 سال که حداقل براي مدت 6 ماه قبل از شروع مطالعه تحت درمان با ويوانز بوده‌اند، انجام شد. ميزان موفقيت در کنترل علايم در دريافت‌کنندگان درمان نگه‌دارنده ويوانز بسيار بيشتر از دريافت‌کنندگان دارونما بود. (عود علايم اختلال تمرکز و توجه در دريافت‌کنندگان ويوانز 8/9 درصد و در مصرف‌کنندگان دارونما 75 درصد). ويوانز در جولاي 2007 ميلادي براي درمان اختلال توجه و تمرکز در کودکان 6 تا 12 سال و در آوريل 2008 براي درمان اختلال توجه و تمرکز در بزرگسالان و در نوامبر 2010 ميلادي براي درمان اختلال توجه و تمرکز در نوجوانان 13 تا 17 سال مورد تاييد قرارگرفت. به گزارش سپید، داروي مذکور در دوزهاي 20،30،40،50،60،70 ميلي‌گرمي در بازار دارويي موجود است.

ادامه نوشته