سازمان غذا و داروي آمريکا داروي گلوکارپيداز (Glucarpidase) با نام تجاري ووراکساز (Voraxaze) را براي درمان بيماران با سطوح سمي متوترکسات متعاقب نارسايي کليوي مورد تاييد قرار داده است. متوترکسات يک داروي پرمصرف در شيمي‌درماني است که عمدتا توسط کليه از بدن دفع مي‌شود. بيماران تحت درمان با دوزهاي بالاي متوترکسات ممکن است به نارسايي کليوي مبتلا شوند. ووراکساز يک آنزيم است که با شکست داروي شيمي‌درماني به شکلي که قابل حذف از بدن باشد به سرعت سطوح متوترکسات را کاهش مي‌دهد. ووراکساز مستقيما درون وريد بيماران تزريق مي‌شود. (روش تجويز داخل وريدي). ريچارد پازدور، سرپرست دفتر گروه داروهاي هماتولوژي و انکولوژي مرکز بررسي و ارزيابي داروهاي سازمان غذا و داروي آمريکا مي‌گويد: «مواجهه طولاني‌مدت با سطوح خوني بالاي متوترکسات باعث آسيب کبدي و کليوي، زخم‌هاي شديد دهاني، آسيب روده ، بثورات پوستي و مرگ مرتبط با افت سلول‌هاي خوني مي‌شود.»
ووراکساز گزينه درماني تازه‌اي براي بيماران سرطاني با هدف پيشگيري از مسموميت مرتبط با غلظت بالاي متوترکسات است. ووراکساز به‌عنوان داروي اورفان مطرح شده است. داروهاي اورفان داروهايي هستند که براي درمان جمعيت خاصي از بيماران تجويز مي‌شوند يا براي درمان بيماري‌اي مورد استفاده قرار مي‌گيرند که نادر است. در يک مطالعه باليني، اثربخشي ووراکساز در 22 بيمار مورد مطالعه قرار گرفت. تمام اين بيماران تحت درمان با ووراکساز بودند. در صورتي که يک ربع ساعت پس از مصرف دارو سطح متوترکسات افت پيدا مي‌کرد و براي 8 روز در همان سطوح پايين باقي مي‌ماند، درمان با ووراکساز موفقيت‌آميز تلقي مي‌شد. 10 نفر از 22 بيمار به اين هدف درماني رسيدند. هرچند تمام بيماران به نتيجه مورد انتظار نرسيدند، ووراکساز 95 درصد متوترکسات را در همه بيماران کاهش داد.
به گزارش سپید، يک مطالعه باليني جداگانه ايمني ووراکساز را در 290 بيمار با مشکل دفع متوترکسات از جريان خون مورد بررسي قرار داد. شايع‌ترين عوارض جانبي مشاهده شده که در بيشتر از يک درصد از بيماران اين مطالعه باليني بروز کرده بود، افت فشارخون، سردرد، تهوع، استفراغ، گرگرفتگي و فلج شکمي است. متوترکسات در دهه 1950 ميلادي توليد شد و به تنهايي يا در ترکيب با ساير داروها براي شيمي‌درماني مورد استفاده قرار مي‌گيرد. متوترکسات در درمان انواع مختلف بدخيمي نظير سرطان پستان، بدخيمي‌هاي سر و گردن، لوسمي، لنفوم، بدخيمي ريه، استئوما و نئوپلاسم‌هاي تروفوبلاستيک تجويز مي‌شود. همچنين متوترکسات در درمان بيماري‌هاي اتوايميون نظير آرتريت روماتوئيد، پسوريازيس، آرتريت پسورياتيک، لوپوس و بيماري کرون موثر شناخته شده است. از ديگر مصارف متوترکسات، درمان بارداري اکتوپيک و القاي سقط‌هاي درماني است.