درد پاشنه يک علامت شايع در مراجعه به درمانگاه‌هاي سرپايي است. اين مشکل اتيولوژي‌هاي فراواني دارد اما علل مکانيکي شايع‌ترين اتيولوژي آن هستند. محل درد مي‌تواند کليدي براي تشخيص صحيح علت آن باشد. شايع‌ترين تشخيص، فاشئيت پلانتار است که باعث درد (به خصوص در اولين قدم‌هاي صبحگاهي و پس از يک دوره طولاني استراحت) در قسمت مديال و پلانتار پاشنه مي‌شود. علل ديگر درد پلانتار پاشنه عبارتند از شکستگي استرسي کالکانئوس (بدتر شدن پيشرونده درد به دنبال افزايش ميزان فعاليت يا راه رفتن روي سطوح ناهموار)، گيرافتادگي عصب (درد به همراه سوزش، گزگز يا کرختي) سندرم پد پاشنه (درد عمقي و شبيه به کوفتگي در قسمت مياني پاشنه)، نوروم‌ها و زگيل‌هاي کف پا. تاندينوپاتي آشيل علت شايعي براي درد پشت پاشنه پا محسوب مي‌شود. در تاندينوپاتي‌هاي ديگر، درد لوکاليزه در محل اتصال تاندون آسيب‌ديده وجود دارد. درد پشت پاشنه پا ممکن است مربوط به دفورميتي هاگلوند (Haglund) (که در آن يک برجستگي استخوان کالکانئوس باعث التهاب بورس بين استخوان کالکانئوس و تاندون آشيل مي‌شود) يا بيماري سيوير (Sever) (آپوفيزيت کالکانئوس در کودکان) نيز باشد. درد پاشنه در قسمت مديال و ميانه پا (midfoot)، به خصوص در صورت تحمل وزن مداوم، ممکن است مربوط به سندرم تونل تارس باشد. اين درد به اين دليل ايجاد مي‌شود که عصب تيبيال خلفي حين عبور از فلکسور رتيناکولوم، قسمت مديال کالکانئوس، خلف استخوان تالوس و قوزک داخلي، تحت فشار قرار مي‌گيرد. سندرم سينوس تارسي در فضاي بين استخوان‌هاي کالکانئوس، تالوس و تالوکالکانئوناويکولار و مفاصل ساب‌تالار رخ مي‌دهد. اين سندرم خود را به صورت درد پاشنه در قسمت لترال ميانه پا مشخص مي‌کند. افتراق بين علل مختلف درد پاشنه با توجه به شرح حال و معاينه فيزيکي بيمار به همراه تصويربرداري‌هاي مناسب- در صورت لزوم- صورت مي‌گيرد.

PDF متن کامل مقاله                HTML متن کامل مقاله