گزارش70- پيودرما گانگرنوزوم و پلي‌آرتريت
زني 58 ساله با زخم‌هاي دردناک در سمت راست گردن و آرنج چپ به بخش اورژانس مراجعه کرد. اندازه اين زخم‌ها که به دنبال تروماي جزئي شروع شده بودند، طي مدت 3 هفته افزايش پيدا کرده بود. با وجود مصرف آنتي‌بيوتيک‌هاي خوراکي وسيع‌الطيف توسط بيمار براي مدت 10 روز، هيچ گونه شواهدي مبني بر بهبود زخم‌ها وجود نداشت. بيمار به پلي‌آرتريت مزمن مبتلا بود که براي مدت 2 سال تحت درمان با متوتروکسات قرار داشت. بهبود قابل ملاحظه پلي‌آرتريت باعث شده بود که درمان متوتروکسات 2 ماه قبل از ايجاد زخم‌ها قطع شود.
معاينه فيزيکي زخمي شدن پوست و نکروز بافت‌هاي عمقي را همراه با آشکار شدن عضله استرنوکليدوماستوييد نشان مي‌داد و اطراف ضايعات را ادم و ارتشاح اريتماتو دربر مي‌گرفت (شکل 1). زخم روي آرنج چپ بيمار نشان‌دهنده نکروز و زخمي شدن وسيع پوست همراه با حاشيه‌هاي بنفش‌رنگ نقب‌زننده بود. نتيجه بررسي‌هاي ميکروب‌شناسي روي نمونه‌هاي گرفته‌شده با سواب و نيز نتيجه کشت‌هاي زخم از نظر تمامي پاتوژن‌ها منفي گزارش شد. نمونه بيوپسي پوست از يکي از لبه‌هاي زخم، ارتشاح نوتروفيلي حجيم را نشان داد که با تشخيص پيودرما گانگرنوزوم همخواني داشت.