بيماري کاوازاکي يک واسکوليت سيستميک با علت ناشناخته است که هنوز روش تشخيص قطعي براي آن شناخته نشده است. به تازگي پژوهشگران موسسه دانافاربر در ايالات ماساچوست آمريکا با استفاده از اسپکترومتري اقدام به اندازه‌گيري سطح بيش از 200 پروتئين در ادرار مبتلايان به بيماري کاوازاکي و مقايسه آن با افراد گروه شاهد نموده‌اند. در پي اين پژوهش، پژوهشگران دريافتند سطح ادراري در پروتئين به نام‌هاي فيلامين C و مپرين A در بيماران مبتلا به بيماري کاوازاکي به طور معني‌داري افزايش پيدا مي‌کند.
استفاده از اين دو شاخص تشخيصي در 107 بيمار مبتلا به بيماري کاوازاکي در يک مطالعه مورد - شاهدي نشان داد سطح زير منحني ROC معادل 98% است که نشان از دقت تشخيصي بالاي اين روش در شناسايي بيماري مزبور دارد. علاوه بر اين، پژوهشگران توانستند پروتئين مپرين A را از عروق کرونر موش‌هاي آزمايشگاهي مبتلا به سندرم کاوازاکي نيز جدا کنند. به همين دليل به نظر مي‌رسد از ترکيب دو شاخص ادراري مپرين A و فيلامين C بتوان براي تشخيص بيماري کاوازاکي در کودکان مشکوک به اين بيماري استفاده کرد.