اوتيت مياني شايع‌ترين بيماري مسبب تجويز آنتي‌بيوتيک به کودکان در ايالات متحده محسوب مي‌شود. اين سند، بازنگري راهکارهاي سال 2004 در مورد اوتيت مياني حاد (AOM) است و بر اساس مرور منابع جديد مرتبط با AOM منتشرشده پس از سال 2000، توسط يک کميته چندتخصصي تدوين شده است. در اين راهکار توصيه‌هايي براي پزشکان مراقبت‌هاي اوليه درباره مراقبت از AOM بدون عارضه (يعني بدون اتوره) در کودکان 6 ماهه تا 12 ساله آمده و عمدتا بر تشخيص درست و درمان اوليه اين مشکل تاکيد شده است. 
تشخيص AOM بايد در کودکاني گذاشته شود که با «بيرون‌زدگي متوسط تا شديد پرده تمپان» يا «شروع جديد اتوره غيرمرتبط با اوتيت خارجي حاد» مراجعه کرده‌اند يا در کودکاني که «بيرون‌زدگي خفيف پرده تمپان همراه با شروع جديد گوش‌درد يا اريتم شديد پرده تمپان» را دارا هستند. اين تشخيص نبايد براي کودکاني گذاشته شود که افيوژن گوش مياني ندارند (بر اساس اتوسکوپي پنوماتيک يا تمپانومتري). در صورت وجود درد، درمان کاهنده درد بايد توصيه شود. درمان آنتي‌بيوتيکي براي AOM (دوطرفه يا يک‌طرفه) بايد براي کودکان 6 ماهه و بيشتر داراي نشانه‌ها يا علايم شديد (يعني گوش‌درد متوسط تا شديد، تداوم گوش‌درد به مدت حداقل 48 ساعت، يا درجه حرارت 39 درجه سانتي‌گراد و بيشتر) يا براي AOM دوطرفه در کودکان 23-6 ماهه بدون نشانه‌ها يا علايم شديد، تجويز شود.
در AOM يک‌طرفه غيرشديد در کودکان 23-6 ماهه (و AOM يک‌طرفه يا دوطرفه غير شديد در کودکان 24 ماهه و بالاتر) هر دو گزينه درمان آنتي‌بيوتيکي يا تحت ‌نظر گرفتن همراه با پيگيري دقيق، مناسب هستند. در صورت بدتر شدن علايم يا عدم بهبود آن‌ها طي 72-48 ساعت پس از شروع، بايد درمان آنتي‌بيوتيکي را شروع کرد. هنگامي که تصميم به شروع آنتي‌بيوتيک گرفته شده و کودک طي 30 روز گذشته آموکسي‌سيلين دريافت نکرده، کونژنکتيويت چرکي همزمان ندارد و آلرژي به پني‌سيلين مطرح نيست، بايد به وي آموکسي‌سيلين تجويز شود. در صورت مصرف اين دارو طي 30 روز گذشته، وجود کونژنکتيويت چرکي همزمان يا سابقه AOM مکرر بدون پاسخ به آموکسي‌سيلين، از يک آنتي‌بيوتيک داراي پوشش اضافي بتا لاکتاماز بايد استفاده کرد.
در صورتي که طي 72-48 ساعت از شروع درمان آنتي‌بيوتيکي اوليه، علايم بدتر شدند يا به درمان پاسخ ندادند، کودک بايد مجددا از نظر نياز به تغيير درمان ارزيابي شود. در کودکان مبتلا به AOM راجعه، به منظور کاهش فراواني حملات AOM نبايد از تجويز پروفيلاکتيک آنتي‌بيوتيک استفاده کرد. در موارد AOM راجعه (يعني 3 نوبت طي 6 ماه، يا 4 نوبت طي يک سال که يک نوبت آن طي 6 ماه گذشته باشد) مي‌توان از لوله تمپانوستومي استفاده نمود. براي پيشگيري از AOM تجويز واکسن پنوموکوکي کونژوگه و واکسيناسيون سالانه آنفلوانزا را بايد توصيه کرد. به علاوه، تغذيه انحصاري با شير مادر به مدت حداقل 6 ماه و پرهيز از مواجهه با دود سيگار، بايد ترويج شود.
اکثر اين توصيه‌ها در راهکارهاي سال 2004 هم موجود بودند ولي حالا با استفاده از شواهد اضافي جديد تقويت شده‌اند. اين راهکار جديد تاکيد زيادي بر گزينه صبر و نظاره دارد (که البته هنوز هم مورد اختلاف است) و همچنين تاکيد بر پيشگيري را افزايش داده است.