پزشکی بالینی

تحقیقات جدید بر روی کودکان مبتلا به اوتیسم نشان می‌دهد لقاح آزمایشگاهی (IVF) که با تزریق اسپرم به تخمک انجام می‌شود، معلولیت ذهنی را افزایش می‌دهد. محققان دریافتند از زمانی که تزریق اسپرم به تخمک برای غلبه بر ناباروری استفاده می‌شود، خطر معلولیت ذهنی در مقایسه با لقاح آزمایشگاهی بدون تزریق اسپرم به تخمک کمی افزایش یافته است. آبراهام ریچنبرگ، استاد کالج کینگ لندن با اشاره به نتایج حاصل از تحقیقات انجام شده می‌گوید این امر به دلیل ناباروری نهانی است. وی خاطرنشان کرد: این موضوع می‌تواند در هریک از مراحل درمانی یا بعدها در دوران بارداری صورت گیرد و یا حتی ممکن است اتفاق نیفتد.

هر چند بسياري از پزشكان به زوج‌هاي نابارور پيشنهاد مي‌كنند كه ابتدا تحت درمان تحريك تخمك‌گذاري قرار گيرند و در صورت ناموفق بودن آن IVF شوند، مطالعات جديد حاكي از آن است كه انجام IVF در قدم اول براي زنان 38 تا 43 ساله، به طور قابل توجهي ميزان بارداري آنها را بالا برده و تعداد تولدهاي زنده را بيشتر مي‌كند. به عبارت ديگر اگر مسايل مالي، مانعي براي انتخاب نوع درمان نباشد، انجام IVF موثرترين استراتژي درماني است. به همين منظور محققان 154 زن مبتلا به نازايي غيرقابل توجيه را به 3 گروه تقسيم كردند، يك گروه تحت درمان با كلوميفن قرار گرفت، گروه ديگر با IVF درمان شد و گروه سوم نيز با FSH (هورمون محرك فوليكول) درمان شدند. همه اين افراد حداقل براي 6 ماه قبل باردار نشده بودند. در نهايت مشخص شد انجام سريع IVF موثرترين درمان براي زوج‌هايي است كه زن در پايان دوره زايايي خود قرار دارد. در واقع در پايان دوره درمان، 7 درصد زنان گروه كلوميفن، 8 درصد موارد گروه FSH و 25 درصد افراد گروه IVF باردار شدند.

وقتي به تازگي صحبت از تشخيص سرطان پستان در فردي شد که تاکنون 2 بار به‌وسيله روش IVF باردار شده، متخصصان سرطان‌شناسي متفق‌القول معتقد بودند شواهد گسترده حاکي از آن است که دوزهاي زياد هورموني استفاده شده در درمان نازايي در ايجاد سرطان پستان نقشي ندارند اما هنوز مشخص نيست آيا ارتباطي ميان انجام IVF و سرطان تخمدان وجود دارد يا خير. قسمتي از مشکل در بررسي ارتباط IVF و خطر سرطان تخمدان از آنجا برمي‌آيد که زنان نازا نسبت به زنان سالم تا حدودي با خطر بيشتر سرطان تخمدان مواجه‌اند، بنابراين مشکل است که مشخص کنيم نازايي يا IVF، کدام يک ممکن است خطر سرطان تخمدان را در اين افراد بيشتر کنند. اکنون مطالعه‌اي از هلند با بررسي بيش از 25 هزار زن مبتلا به مشکلات نازايي که از ميان آنها بيش از 19 هزار نفر تحت IVF قرار گرفتند، اولين بررسي‌اي است که تلاش مي‌کند در مورد اين موضوع به تحقيق بپردازد. محققان دريافتند پس از 15 سال پيگيري، زناني که IVF شده بودند و به هورمون براي تحريک تخمدان‌ها براي باروري نياز داشتند با 2 برابر احتمال بيشتر براي ابتلا به بدخيمي‌هاي تخمدان دست‌وپنجه نرم مي‌کردند. البته به نظر مي‌رسد اين مساله جاي چندان نگراني‌اي چنداني ندارد، چون خطر مطلق تومورهاي تخمدان کلا خيلي کم است و در حدود 45/0 درصد زنان 50 سال را درگير مي‌کند.

این سمینار در تاریخ ۵ الی ۶ آذر توسط دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی در بیمارستان عرفان بخش  برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل چرا علیرغم پیشرفت های انجام شده, میزان باروری در IVF/ICSI  به حد مطلوب نرسیده است؟، مروری بر دلائل لانه گزینی ناموفق، استاندارد های مهم در آزمایشگاه جنین شناسی، کیفیت اسپرم و تخمک  و چگونگی انتخاب بهترین گامت در بهبود کیفیت جنین، بررسی ژنتیکی تخمک و نقش آن در موفقیت IVF/ICSI، بررسی ژنتیکی اسپرم و نقش آن در موفقیت IVF/ICSI، چگونه بهترین جنین ها را برای انتقال انتخاب کنیم؟، اثر پروتوکولهای تحریک تخمک گذاری بر میزان لانه گزینی، نقش پذیرش اندمتر در موفقیت IVF/ICSI، انجمادجنین ها و انتقال درسیکل های بعدی، راهی برای دسترسی به موفقیت بیشتر در بیماران با IVF/ICSI ناموفق، PGD:ایاراهی برای افزایش لانه گزینی دربیماران  ناموفق است؟، امکان استفاده از سلولهای بنیادی در ناباروری، احتمال اختلالات ژنتیکی حاصل از اسپرم تولید شده از stem cell، آیاناهنجاریهای ژنتیکی در نوزادان حاصل از ICSI بیشتر است؟راههای بررسی می باشد.

اطلاعات بیشتر