محققان هلندي در گزارشي اعلام كردند تست چالش گلوكز 50 گرمي يك تست غربالگري «قابل قبول» براي ديابت بارداري است اما نمي‌تواند جايگزين تست تحمل گلوكز خوراكي (OGTT) شود. امروزه ديابت بارداري بين 2 تا 9 درصد زنان باردار را در كشورهاي غربي متاثر مي‌كند و اغلب نيز بدون علامت است. محققان نشان داده‌اند درمان ديابت بارداري با رژيم غذايي يا انسولين مي‌تواند پيامدهاي نهايي مادر و كودك را بهبود بخشد، به همين دليل تشخيص آن از اهميت زيادي برخوردار است. با اين حال هنوز بهترين راه براي تشخيص زنان مبتلا به ديابت بارداري نامشخص مانده است. در گزارش جديد پژوهشگران هلندي آمده با وجود آنكه تست چالش گلوكز 50 گرمي در اغلب دستورالعمل‌هاي ملي توصيه نمي‌شود، مي‌تواند يك تست مفيد در تشخيص و درمان ديابت بارداري باشد.
اين پژوهشگران در يك مرور سيستماتيك و فرابررسي انجام شده، اين فرضيه را آزمودند كه اگر اين تست به عنوان قدم اول تست غربالگري ديابت بارداري انجام و جايگزين تست تحمل گلوكز خوراكي شود (تستي كه در حال حاضر به عنوان تست تشخيصي ديابت بارداري به كار مي‌رود و استاندارد طلايي محسوب مي‌شود)، چه حساسيت و اختصاصيتي خواهد داشت و در تشخيص مادران مبتلا به ديابت بارداري تا چه اندازه مفيد است. آنها در جستجوي خود به 26 مطالعه مرتبط رسيدند كه روي هم
13 هزار و 564 زن را بررسي كرده و تست چالش گلوكز 50گرمي را با OGTT، قبل از هفته 32 بارداري مورد مقايسه قرار دادند. استاندارد رفرانس در 6 مطالعه OGTT با 75 گرم گلوكز و در 20 مطالعه OGTT با 100 گرم گلوكز بود. در مطالعاتي كه زنان در معرض خطر ديابت بارداري را بررسي كرده بودند، تست چالش گلوكز 50 گرمي حساسيتي برابر با 74 درصد و اختصاصيتي معادل 77 درصد داشت، يعني اين تست دقت «ميانه‌اي» براي تشخيص ديابت بارداري از خود نشان داد. نتايج مطالعات ديگر نيز كه به‌طور متوالي افراد را بررسي كرده بودند، همگي حساسيت و اختصاصيتي معادل مطالعات قبلي نشان مي‌دادند. محققان دريافتند افزايش آستانه بيماري (در نتايج OGTT) حساسيت تست چالشي را افزايش و اختصاصيت آن را كاهش مي‌دهد. به همين دليل محققان اظهار مي‌دارند اگر در جايي ميزان بالاتر تشخيص مدنظر و ارجح‌ است، ميزان تشخيص 74 درصدي براي تست چالش گلوكز 50 گرمي، اگر به عنوان تست غربالگري استفاده شود، مي‌تواند قابل قبول باشد. آنها تاكيد مي‌كنند به هر حال اگر استفاده از اين تست به عنوان يك تست قطعي تشخيصي ديابت بارداري به جاي OGTT مدنظر باشد، در نظر گرفتن مقادير بالاتر دقت تشخيصي توجيه‌پذير است.
به گزارش سپید، از سوي ديگر آنها مي‌گويند پزشكان بايد يك روش يك مرحله‌اي را در غربالگري ديابت بارداري در نظر بگيرند و استفاده از OGTT براي غربالگري، به طور مثال در بعضي زنان مانند آنها كه عوامل خطر ابتلا به ديابت بارداري را دارند، كنار گذاشته شود. اين موضوع مي‌تواند براي بيماران كمتر آزاردهنده باشد و نسبت به روش‌هاي دومرحله‌اي نيز كه در آنها تست لود گلوكز دو بار انجام مي‌شود، هزينه اثربخش‌تر باشد.