پزشکی بالینی

در ژانويه 2007، زني 58 ساله باسابقه 2 ساله دردهاي حمله‌اي شديد هيپ به بخش ما مراجعه کرد. او سابقه 30 ساله بي‌اشتهايي عصبي را ذکر مي‌کرد. درد از نزديک پوبيس آغاز مي‌شد و به هيپ راست يا چپ تير مي‌کشيد. البته درد در سمت راست بيشتر رخ مي‌داد. درد اغلب بعد از دفع ادرار يا مدفوع شروع مي‌شد و از چند دقيقه تا چند ساعت طول مي‌کشيد. او به دليل شدت درد نمي‌توانست راه برود و بايد در وضعيت درازکشيده به پشت قرار مي‌گرفت و ران درگير را خم مي‌کرد تا درد کمي تسکين يابد. بيمار ما چندين نوبت به اورژانس مراجعه کرده بود که تشخيص درد سايکوژنيک يا استئوآرتريت به علت تغييرات دژنراتيو موجود در گرافي‌هاي هيپ مطرح شده بود. بيمار در معاينه علامتي نداشت؛ اما به شدت لاغر بود و قد159 سانتي‌متر با وزن32 کيلوگرم (با شاخص توده بدن 7/12 کيلوگرم بر مترمربع) داشت. تندرنس، تورم يا محدوديت حرکتي در مفاصل هيپ نداشت که اين امر تشخيص آرتريت دژنراتيو را غير محتمل مي‌ساخت. بلافاصله پس ازمعاينه، درد سمت چپ هنگام ادرار کردن ايجاد شد.