استئوپروز ناشي از داروها شايع است و تاثير قابل توجهي بر پيش‌آگهي بيماران مبتلا به بيماري‌هاي ناتوان‌کننده مزمن دارد. گلوکوکورتيکوييدها عمده‌ترين داروهاي ايجاد‌کننده شکستگي‌هاي استئوپروتيک هستند؛ اما استئوپروز همراه با شکستگي در زنان درمان شده با مهارکننده‌هاي آروماتاز براي سرطان سينه، مردان دريافت‌کننده درمان ضد‌آندروژن براي سرطان پروستات، زنان يائسه درمان شده با دوزهاي بالاي تيروکسين و مردان و زنان درمان شده با تيازوليدين‌ديون‌ها براي ديابت قندي نوع 2 نيز مشاهده مي‌شود. 
تخريب استخوان همراه با شکستگي در بيماران درمان شده با داروهاي موثر بر سيستم ايمني همچون مهارکننده‌هاي کلسينو، داروهاي ضدرتروويروسي، مهارکننده‌هاي انتخابي برداشت سروتونين(SSRI)، داروهاي ضدتشنج، ديورتيک‌هاي لوپ، هپارين، ضدانعقادهاي خوراکي و مهارکننده‌هاي پمپ پروتون نيز ايجاد مي‌شود.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله