دارو104- دارودرمانی افت فشارخون
افت فشارخون به شرايطي گفته ميشود که ميزان فشارخون پايينتر از ميزان فشارخون طبيعي براي آن فرد است. بهطور کلي، از آنجا که تعريف خاصي براي افت فشارخون وجود ندارد، جمعآوري اطلاعات دقيق در مورد شيوع اين بيماري دشوار است. جالب آن است که در برخي از بيماران هايپوتنشن يا همان افت فشارخون، وضعيت طبيعي است و بيماران با فشار سيستوليک بين 90 و 100 ميليمتر جيوه حتي بيشتر از افرادي که فشارخونشان طبيعي محسوب ميشود، عمر خواهند کرد. در بيماراني که فشارخون کمتر از 120 بر 80 ميليمتر جيوه دارند و از علايمي نظير منگي، سبکي سر و تشنگي شديد رنج ميبرند بررسيهاي دقيقتري لازم است زيرا چنين علايمي نتيجه پرفيوژن ناکافي ارگانهاي حياتي است که در صورت ادامه ميتواند به آسيب جدي اين ارگانها منتهي شود. در موارد جديتر ممکن است بيمار از حال برود و دچار سنکوپ شود. در برخي از بيماران افت فشارخون ميتواند يک وضعيت ناتوانکننده باشد. نکته ديگر آنکه افت ناگهاني فشارخون، تهديدکننده حيات است. مطالعهاي که اخيرا در ايرلند انجام شده نشان داده است که افت فشارخون وضعيتي و نيز افت فشارخون پس از صرف غذا از جمله شايعترين علل قلبي سنکوپ محسوب ميشوند.