آسم در بارداري

شيوع آسم در هنگام بارداري چقدر است؟ آسم مشکلي جدي در سراسر دنيا به شمار مي رود و شيوع آن در دو دهه گذشته افزايش پيدا کرده است. با توجه به اين که 4/12-4/3 زنان باردار دچار آسم هستند، اين بيماري مزمن در دوران بارداري شايع است. راهکارهاي ملي و بين‌الملليِ فراواني درباره درمان آسم وجود دارد که در زنان باردار نيز به کار مي‌آيند.پزشکان اغلب با بيماران بارداري مواجه مي‌شوند که به آسم مبتلا هستند اما دانش اندکي درباره آسم و درمان مطلوب آن دارند (سناريوي باليني ذيل را ملاحظه فرماييد). پس از درمان حمله حاد، پزشک بايد در مورد آسم، اثر آن بر بارداري و بهترين روش براي درمان آسم به بيمار مشاوره دهد.
آيا بارداري تاثيري بر آسم دارد؟ مطالعات قديمي همگروهي و آينده‌نگر مشخص شد که طي بارداري شدت آسم در يک سوم زنان ثابت و در يک سوم ديگر بدتر و در يک سوم باقي مانده بهتر مي‌شود.
2 مطالعه آينده‌نگر نشان دادند طي بارداري، احتمال وخامت اين بيماري در زنان مبتلا به آسم شديد(65- 52) نسبت به زنان مبتلا به آسم خفيف (13-8) زيادتر است. موارد تشديد اغلب بين هفته‌هاي 36-24 اتفاق مي‌افتند. در مطالعه‌اي آينده‌نگر، مورفي و همکاران مشاهده کردند که عفونت‌هاي تنفسي ويروسي شايع‌ترين عوامل تشديد کننده بيماري هستند (34 موارد) و پس از آن عدم مصرف منظم کورتيکواستروييدهاي استنشاقي تجويز شده قرار دارد (29). مطالعه آينده‌نگر کوچک ديگري نشان داد که از بين زنان باردار، آنهايي که دچار آسم شديد هستند، به احتمال بيشتري دچار عفونت تنفسي يا ادراري ‌هستند (69) تا آنهايي که آسم خفيف دارند (31) يا آنها که به آسم مبتلا نيستند (5). بدين ترتيب زنان مبتلا به آسم صرف‌نظر از شدت بيماري بايد طي دوران بارداري از نزديک پيگيري شوند. کادر 1 نشان دهنده عوامل فيزيولوژيک موثر بر آسم در بارداري است.

PDF مقاله            HTML مقاله

ادامه نوشته

اختلالات غذا خوردن در بارداري

اختلالات غذا خوردن در زنان سنين باروري شايع‌تر از ميزاني است که متوجه آن مي‌شويم. بي‌اشتهايي عصبي (anorexia nervosa) در جمعيت انگلستان شيوعي تا 7 در هر 1000 نفر دارد و به ويژه در دختران نوجوان و زنان جوان شايع است. پرخوري عصبي (bulimia nervosa) شايع‌تر است (1%‌-‌5‌/‌0% در زنان سنين باروري) و جمعيت مبتلا کمي مسن‌تر هستند. اختلالات آتيپيک غذا خوردن (اختلال غذا خوردني که در جاي ديگر تعريف نشده) احتمالا از اين هم شايع‌تر هستند، اما دانش ما از شيوع آنها اندک است. افرادي که در گروه آتيپيک قرار مي‌گيرند رفتارهايي غيرطبيعي در غذا خوردن خود دارند ولي با معيارهاي تشخيصي بي‌اشتهايي عصبي يا پرخوري عصبي مطابقت ندارند. يک مطالعه گذشته‌نگر بااستفاده از پرسشنامه روي 454 زن طي 7-3 ماه پس از زايمان، شيوع برخي انواع اختلالات غذا خوردن را 5‌/‌11‌% گزارش کرد. در اين مطالعه زنان جوان‌تر بيشتر مبتلا بودند.

PDF مقاله            HTML مقاله

ادامه نوشته