..:::: درمان بی‌اشتهایی با هورمون عشق ::::..
بر اساس پژوهش جدید دانشمندان انگلیسی و کره‌ای، هورمونی که در زمان احساس دوست داشتن ترشح می‌شود، می‌تواند به درمان بی‌اشتهایی کمک کند. یافته‌های محققان دانشگاه اینجه در کره جنوبی و موسسه روانپزشکی دانشگاه کینگزکالج لندن نشان داده که هورمون « اکسی‌توسین» به کاهش وسواس ناسالم افراد در مورد غذا و وزن کمک کرده و تثبیت احساسات مخرب در آنها را کم می‌کند.
در صورت موفقیت‌آمیز بودن کارآزمایی‌های بزرگتر، می‌توان در دو تا سه سال آینده یک افشانه حاوی این ماده شیمیایی را به عنوان درمان مورد استفاده قرار داد. امید می‌رود که این هورمون بتواند به بیماران در درک نیاز به خوردن بیشتر کمک کرده و شانس بهبودی را افزایش دهد. هیچ دارویی برای درمان این اختلال مرگبار وجود ندارد. مبتلایان به این بیماری با کاهش شدید مصرف مواد غذایی و انجام ورزش‌های بسیار شدید تلاش می‌کنند که تا جای ممکن لاغر بمانند. در موارد شدیدتر، مشاوره اغلب فایده‌ای دربرندارد چرا که مغز این افراد از سوءتغذیه رنج می‌برد.
محققان از هورمون اوکسی‌توسین که در زمان مقاربت، زایمان و شیردهی آزاد می‌شود، بر روی 31 داوطلب استفاده کردند. مبتلایان به بی‌اشتهایی پس از مصرف این ماده شیمیایی از طریق یک افشانه بینی، کمتر از قبل بر تصویر مواد غذایی تمرکز داشته و کمتر از همیشه به تصاویر رانها و شکم شل و سست توجه نشان دادند. اوکسی‌توسین که به عنوان «هورمون عشق» نیز شناخته شده، همچنین واکنش بیماران را در برابر تصاویر چهره‌های عصبانی و متنفر تغییر داد. بی‌اشتهایی یکی از علل اصلی مرگ‌ومیرهای مرتبط با بهداشت ذهنی چه از راه عوارض جسمی و چه خودکشی است. بیماران مبتلا به این اختلال نه تنها با غذا خوردن و شکل اندام خود مشکل دارند، بلکه اغلب با مشکلات اجتماعی مانند اضطراب و افزایش حساسیت به احساسات منفی روبرو هستند. نتایج این پژوهش در مجلات Psychoneuroendocrinology و PLOS ONE منتشر شده است.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه کلرادو اعلام کردند: بزرگتر بودن مغز ممکن است دلیل بی‌اشتهایی و توانایی تحمل گرسنگی در برخی افراد باشد. محققان 19 دختر نوجوان مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی و 22 دختر نوجوان بدون این اختلال را از طریق MRI مورد آزمایش قرار دادند. نتایج اسکن نشان داد در زنان مبتلا به بی‌اشتهایی نسبت به زنان دیگر بدون این اختلال اوربیتوفرونتال چپ بزرگتر و قشر تمپورال خاکستری مضاعف است. اینسولای مغز در زمان چشیدن غذا فعال می‌شود، درحالی که قشر اوربیتوفرونتال مغز فرمان توقف خوردن را صادر می‌کند.