این کارگاه در تاریخ ۷ آبان ۱۳۹۲ توسط مرکز تحقیقات ناباروری دانشگاه علوم پزشکی یزد در مرکز تحقیقاتی درمانَی ناباروری یزد برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل کاندید های انجماد تخمدان، روش های انجماد تخمدان، شرایط انجماد تخمدان، تاریخچه انجماد تخمدان و نتایج حاصله از آن، چگونگی کاربرد تخمدان منجمد و ذوب شده می باشد.
پژوهش جدید دانشکده پزشکی هاروارد نشان داده که برداشتن تخمدان زنان منجر به افزایش خطر زوال روانی در سنین پیری می‌شود. این فرآیند که یک یائسگی ناشی از جراحی را ایجاد می‌کند، اغلب به دلیل سرطان بر روی زنان جوان انجام می‌شود و معمولا با برداشتن رحم موسوم به هیسترکتومی نیز همراه است. دانشمندان، 1837 زن سنین 53 تا 100 سال را بررسی کردند که یک سوم آنها تجربه یائسگی ناشی از جراحی را داشتند.
به این زنان، آزمایشاتی برای اندازه‌گیری مهارتهای تفکر و حافظه ارائه شد. نتایج این پژوهش نشان داده که داشتن تجربه یائسگی ناشی از جراحی در سنین جوان‌تر با زوال سریع‌تر قابلیت تفکر و انواع خاص حافظه در ارتباط است. هر دو حافظه طولانی‌مدت مرتبط با مفاهیم و ایده‌ها و حافظه دوره‌ای رویدادها تحت تاثیر این فرآیند قرار گرفته بودند. نتایج این پژوهش در نشست سالانه آکادمی عصب‌شناسی آمریکا در سان‌دیگو ارائه شده است.
به گفته محققان، نتایج بدست آمده نشان‌دهنده یک مزیت بالقوه برای درمان هورمونی جایگزین است. این موضوع به این دلیل است که بنظر می رسد هورمون استروژن که توسط تخمدان تولید می‌شود، از تاثیر محافظتی بر عملکرد شناختی برخوردار است. بر این اساس، زنانی که از درمانهای هورمونی جایگزین استفاده می‌کنند، از احتمال کمتری در ابتلا به زوال عقل برخوردارند. همچنین یک ارتباط چشمگیر بین سن در یائسگی ناشی از جراحی و رسوبات مغزی مرتبط با بیماری آلزایمر مشاهده شده است.
پژوهش قبلی که در مجله Norology منتشر شده، نشان داده بود زنانی که یک یا هر دو تخمدان خود را پیش از یائسگی از دست داده بودند، دو برابر زنانی که این عمل را انجام نداده بودند، در معرض مشکلات شناختی یا زوال عقلی قرار داشتند. بسیاری از زنان حاضر در این پژوهش، همچنین در یک پژوهش بزرگتر قرار داشتند که بر اساس آن زنانی که تخمدان خود را پیش از یائسگی برداشته یا یک یا دو تخمدان خود را پیش از 42 سالگی با عمل برداشته‌اند، تقریبا دو برابر بیشتر امکان ابتلا به پارکینسون را داشتند.
نتايج مطالعات جديد حاکي از آن است که سلول‌هاي بنيادي در تخمدان‌هاي زنان جوان قابليت توليد تخمک‌هاي جديد را دارند، به اين ترتيب چالش اين عقيده 60 ساله که زنان با همه تخمک‌هايشان به دنيا مي‌آيند و ديگر نمي‌توانند تخمک جديد توليد کنند، پايان يافت. در اين مطالعه که در نشريه Nature پزشکي به چاپ رسيده و به‌وسيله دانشمندان آمريکايي انجام شده، تخمدان‌هاي اهدايي سالم 20 زن ژاپني که تحت جراحي تغيير جنسيت قرار گرفتند، مورد آزمايش قرار گرفت و سلول‌هاي بنيادي آنها صيد شدند سپس اين سلول‌ها به قطعاتي از تخمدان انساني تزريق شده و بافت مذکور زير پوست موش پيوند زده شد تا منبع خون تغذيه‌کننده داشته باشد. واقعه جالب‌انگيز آنکه سلول‌هاي جديد تخمک در عرض 2 هفته شکل گرفتند. البته هنوز راهي طولاني مانده تا نشان داده شود که آيا آنها خواهند توانست بالغ شوند تا مورد استفاده قرار گيرند و کيفيت خوبي خواهند داشت يا خير. به گزارش سپید، اين يافته‌ها راهي هستند به درمان بهتر زناني که نازا هستند، آن هم به يک دليل ساده؛ بالا رفتن سن يا شايد هم يک بيماري. محققان معتقدند ديدگاه‌هاي کنوني ما در رابطه با سن تخمدان ناقص هستند.
محققان با بيان اينكه انجماد کورتکس تخمدان بهترين روش براي حفظ باروري دختران و زنان جوان مبتلا به سرطان است، معتقدند: انتخاب روش هاي رايج حفظ باروري مانند انجماد كورتكس تخمدان، جنين و تخمك و غيره به پارامترهاي متعددي از جمله نوع و زمان شروع درمان، نوع سرطان، سن بيمار و وضعيت تاهل فرد دارد. به گزارش ايسنا روش هاي درمان سرطان مي تواند منجر به نارسايي عملکردي تخمدان و ناباروري در زنان مبتلا به سرطان شود. به همين دليل، دستيابي به شيوه اي به منظور حفظ باروري در اين افراد ضروري به نظر مي رسد. در اين مقاله مروري، مقالات منتشر شده در رابطه با روشهاي مختلف حفظ باروري از سال 1976 تا 2009 که امکان دسترسي به مقاله کامل آنها از طريق منابع اطلاعاتي PubMed و Sciencedirect وجود داشت، جمع آوري و مورد بررسي قرار گرفت.
بر اساس بررسي مقالات جهت حفظ قدرت باروري در زنان روش هاي متعددي وجود دارد که شامل جابجايي تخمدان، انجماد تخمك، جنين و کورتکس تخمدان است. روش جابجايي تخمدان در افرادي که از شيمي درماني استفاده مي کنند کارائي چنداني در حفظ باروري ندارد. استفاده از روش انجماد جنين و تخمك مستلزم تاخير در شروع درمان است. به علاوه تخمك هاي متافاز II، سلول هاي بزرگ و تمايز يافته اي هستند که منجمد كردن آنها باعث آسيب هاي سيتوپلاسمي مي شود.
محدوديت در تخمك هاي جمع آوري شده، شانس باروري را بسيار کاهش مي دهد. از سويي تحريک تخمدانها و جمع آوري تخمك در بيماران جوان به خصوص كودكان عملي نيست. انجماد جنين علاوه بر محدوديت در تعداد جنين هاي جمع آوري شده و مسايل قانوني و اخلاقي مطرح شده در مورد آن، تنها محدود به افراد بالغ و متاهل مي باشد. روش انجماد کورتکس تخمدان در مقايسه با دو روش قبل مناسب تر به نظر مي رسد، مقاومت بافت تخمدان به روش انجماد، جمع آوري نسبتا آسان بافت تخمدان (با روش لاپاراسکوپي)، امکان استفاده از آن در کودکان و تعداد زياد فوليکول در بافت تخمدان که شانس موفقيت در باروري را افزايش مي دهد از مزاياي اين روش است.
نتايج اين مقاله مروري كه توسط جمعي از پژوهشگران گروه جنين شناسي، پژوهشکده بيوتكنولوژي توليدمثل، پژوهشگاه فن‌آوريهاي نوين علوم زيستي جهاددانشگاهي ـ ابن‌سينا، طراحي و اجرا شد نشان داد، به طور کلي انتخاب يکي از روش هاي فوق بستگي به پارامترهاي متعددي از جمله نوع و زمان شروع درمان، نوع سرطان، سن بيمار و وضعيت تاهل فرد دارد.