پزشکی بالینی

موسسه علوم ژنتيک انساني اعلام کرده است که سازمان غذا و داروي آمريکا (FDA)، درخواست مجدد ثبت مجوز بيولوژيک براي راکسي باکوماب (Raxibacumab)- درمان سياه زخم استنشاقي- را پذيرفته است. سازمان غذا و داروي آمريکا در پاسخ نوامبر 2009 خود به درخواست ثبت اين دارو، اطلاعات کامل‌تري را لازم دانست. در درخواست مجدد ارزيابي‌هاي هيستوپاتولوژي در مبتلايان نجات‌يافته از بيماري يا از بين رفته در حيوانات اضافه شده است.
فوايد مصرف راکسي باکوماب در کنار آنتي‌بيوتيک با مصرف تنهاي آنتي‌بيوتيک مقايسه شد. راکسي باکوماب، يک آنتي‌بادي مونوکلونال است که براي درمان سياه‌زخم مورد استفاده قرار مي‌گيرد. هر چند آنتي‌بيوتيک‌ها در کشتن باکتري‌ها موفق هستند، اما در برابر سموم کشنده توليد شده توسط باکتري‌ها بي‌اثرند. راکسي باکوماب سموم آنتراکس را پس از رهاسازي آنها توسط باکتري‌ها در جريان خون و بافت‌ها هدف قرار مي‌دهد.

واکسن‌براي ترک اعتياد به کوکائين: اين واکسن با کاشتن يک هاپتن کوکائين در آدنوويروس سروتايپ 5، ساخته مي‌شود و روي موشها و در مقابل گروه شاهد آزمايش و بررسي شده است. پس از تزريق به موش، در بدن موشها آنتي‌بادي ضد کوکائين به مقدار زياد ساخته مي‌شود و چنانچه به اين موشها کوکائين تزريق شود، خنثي شده و اثر نمي‌کند.
واکسن درمان کننده براي بيماري سل: با توجه به سوشهاي جديد باسيل سل که به تمامي داروهاي ضد سل مقاوم هستند، در اين روش پروتئين‌ 65 (protein 65) باسيل مقاوم به دارو و اينترلوکين 12 را وارد کپسول ويروس هماگلوتينين کننده‌ي ژاپن‌ (HVJ) کرده و سپس آن را به شکل وريدي به موشها تزريق کرده‌اند. نتايج بررسي نشان داده است که اين موشها به اين باکتري مقاوم به داروي سل، نه تنها مقاومت پيدا کرده بلکه آن دسته از موشها که دچار عفونت سلي با اين ميکروبها بوده‌اند، بهبودي بيشتري نسبت به موشهاي شاهد پيدا کرده‌اند. روي ميمونهاي مبتلا (که نزديک‌ترين مورد به مورد انساني سل هستند) نيز اين واکسن امتحان شده و نتايج بسيارخوبي به دست آمده است.
واکسن تنفسي براي سياه زخم: توسط آنتي‌ژن محافظت کننده‌ي recomlimant و پودر کردن آن در خلاء و حرارت زير صفر، واکسني ساخته شده که آن را داخل بيني خرگوش اسپري مي‌کنند و نتايج بررسي‌هاي بعدي نشان داده است که خرگوش‌ها در مقابل سياه زخم، آنتي‌بادي کامل را دارا شده‌اند.
واکسن‌براي بيماري سل: تنها واکسن موجود در حال حاضر BCG است که قدرت ايمني بخشي آن بسيار متغير است. براي پيدايش ايمني کامل بايد سلول واکنش ايمني نشان دهد و نه فقط سلولهاي ايمني بخش، بنابراين تا به حال دو نوع واکسن‌ با همين منظور ساخته شده است. در نوع اول، به جاي BCG، از تمامي ميکوباکتريوم استفاده مي‌شود و در واکسن نوع دوم که در حقيقت يک بوستر (يادآور) است، پس از زدن واکسن BCG و گذشت مدتي، واکسن دومي تزريق مي‌شود تا اثر حفاظتي BCG را افزايش دهد.